چای سبز به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان‌های قوی مانند کاتچین‌ها به کاهش سطح کلسترول بد (ال‌دی‌ال) کمک می‌کند. برخی مطالعات و فراتحلیل‌ها این موضوع را تایید کرده‌اند، اما میزان تاثیر آن بسته به ویژگی‌های فردی مانند ژنتیک، وضعیت سلامت و شیوه مصرف متفاوت است. بنابراین این نوشیدنی را بدون شکر و با توجه به شرایط سلامت خود و داروهایی که مصرف می‌کنید میل کنید. متخصصان تاکید می‌کنند که چای سبز می‌تواند بخشی از شیوه زندگی سالم باشد، اما جایگزین درمان پزشکی نخواهد بود.
چرا چای سبز برای کاهش کلسترول عالی است؟
چای سبز شاید یکی از مفید‌ترین انواع چای‌ها برای کاهش سطح کلسترول باشد. این چای هم مانند سایر چای‌ها از پلی‌فنول‌ها سرشار است. وان نا چون، متخصص تغذیه، میگوید: «پلی‌فنول‌های موجود در برگ چای آنتی‌اکسیدان‌های موثر در کاهش کلسترول را تامین می‌کنند.» برخی مطالعات نیز مصرف چای سبز و کاهش جزئی کلسترول بد را به هم مرتبط می‌دانند. همچنین مطالعات دیگر روی افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن، اثرات مثبت مصرف چای سبز را تایید می‌کنند.
برای نمونه، مطالعه محدودی نشان داد سطح کلی کلسترول خون افرادی که به دیابت نوع ۲ و بیماری کلیوی مبتلا بودند، با نوشیدن روزانه سه فنجان چای سبز به میزان قابل توجهی کاهش یافت. البته در این پژوهش سایر جنبه‌های رژیم غذایی شرکت‌کنندگان کنترل نشد، بنابراین نمی‌توان با قطعیت گفت که کاهش کلسترول تنها به مصرف چای سبز مربوط است یا اینکه عوامل دیگری هم نقش داشته‌اند. با این حال، نتایج این مطالعه نویدبخش‌اند.
به‌گزارش وبسایت علمی ایتینگ‌ول (تغذیه سالم)، فراتحلیل دیگری به نتایج مشابهی دست یافت و نشان داد که نوشیدن چای سبز در کاهش کلسترول کل و نوع «بد» کلسترول موثر است. با این حال، این مطالعات با محدودیت‌هایی همراه‌اند، ازجمله اینکه هنوز مشخص نیست برای دستیابی به این نتیجه دقیقا چه میزان چای سبز باید نوشید.
بروک برد، متخصص تغذیه، میگوید که مقدار بهینه مصرف چای برای کاهش کلسترول هنوز دقیقا مشخص نیست، زیرا این موضوع به ویژگی‌های فردی مانند سن، وضعیت سلامت، رژیم غذایی کلی و سبک زندگی هر فرد بستگی دارد. او تاکید می‌کند که در بسیاری از مطالعات موجود، از ترکیبی از عصاره چای سبز و شکل نوشیدنی آن استفاده شده است. با این حال، تمرکز اصلی این پژوهش‌ها بر ترکیباتی به نام کاتچین‌ها است؛ آنتی‌اکسیدان‌هایی که بیشترین نقش را در کاهش سطح کلسترول ایفا می‌کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کاتچین‌ها نوعی فلاونوئید هستند که در چای سبز به وفور یافت می‌شوند، و شناخته‌شده‌ترین آنها «ئی‌جی‌سی‌جی» (EGCG) یا «اپی‌گالوکاتچین گالات» است. اومو کالینز، کارشناس تغذیه ورزشی، میگوید به‌طور گسترده روی این ترکیب مطالعه شده و مشخص شده است که اثر چشمگیری در کاهش کلسترول دارد. تاثیر چای سبز بر چربی‌های خون چندوجهی است؛ ازجمله جلوگیری از اکسید شدن کلسترول بد که عامل اصلی تشکیل پلاک در دیواره رگ‌هاست. وان نا چون نیز میگوید: «براساس نتایج، چای سبز جذب چربی در روده را به‌طور چشمگیری مهار می‌کند و این موضوع در کاهش کلسترول نقش مهمی دارد.»
هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز است
گرچه نوشیدن چای، به‌ویژه چای سبز، در کاهش سطح کلسترول موثر است، اما همچنان به تحقیقات گسترده‌تری نیاز دارد. وان نا چون یادآور می‌شود که سازمان غذا و داروی آمریکا تاکنون هیچ اعلامیه رسمی و تاییدشده‌ای درباره تاثیر چای سبز بر کاهش خطر بیماری‌های قلبی صادر نکرده است. او همچنین توصیه می‌کند پیش از استفاده منظم از چای به‌عنوان درمان مکمل برای کنترل کلسترول، حتما با پزشک مشورت شود.
از سوی دیگر، باید توجه داشت که چای حاوی کافئین است و مصرف بیش از حد آن با عوارضی مانند سردرد، بی‌خوابی، تحریک‌پذیری، سرگیجه و اضطراب همراه است. در برخی موارد، مصرف زیاد کافئین ممکن است مشکلات گوارشی نیز ایجاد کند. با این حال، میزان کافئین چای سبز کمتر از قهوه است، یعنی حدود ۳۰ میلی‌گرم در هر فنجان چای در مقابل ۱۰۰ میلی‌گرم در یک فنجان قهوه. همچنین، چای‌های گیاهی ممکن است عوارضی به همراه داشته باشند، زیرا به گفته کارشناسان می‌توانند با داروهایی مانند رقیق‌کننده‌های خون، ضدالتهاب‌ها، داروهای ضد تشنج، آسپرین، داروهای فشار خون و درمان‌های دیابت تداخل ایجاد کنند. بنابراین، بررسی دقیق داروها، مکمل‌ها و نوع چای مصرفی با پزشک یا داروساز ضروری است.
توصیه‌های ایمنی و بهترین روش مصرف چای سبز کدام‌اند؟
اگر تصمیم دارید چای سبز را به برنامه روزانه‌تان بیفزایید، بهتر است این کار را در چارچوب ارتقای کلی کیفیت رژیم غذاییتان انجام دهید. از مصرف چای‌های سبز حاوی شکر افزوده پرهیز کنید، چرا که قند اضافی اثرات منفی بر سلامت عمومی دارد. همچنین انتخاب چای باکیفیت از نشان‌های تجاری معتبر اهمیت زیادی دارد؛ نشان‌هایی که محصولاتشان را از نظر وجود آفت‌کش‌ها و سایر آلاینده‌ها آزمایش می‌کنند. بسیاری از این شرکت‌ها نتایج آزمایش‌ها را در وبسایت رسمیشان منتشر می‌کنند یا اگر از آنها درخواست شود «گواهی بررسی» (Certificate of Analysis) ارائه می‌دهند.
