یک بررسی حاکی از آن است که به اندازه کافی مسواک نزدن می‌تواند خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده را سه برابر کند.
این موضوع که وجود باکتری‌ها و قارچ‌های مضر در دهان، افراد را در مقایسه با کسانی که دهان سالم‌تری دارند، در برابر بیماری‌هایی مانند سرطان آسیب‌پذیرتر می‌کند، مدت‌ها است مشخص شده است. اکنون یک بررسی جدید مشخص می‌کند کدام باکتری‌ها و قارچ‌ها باعث افزایش خطر می‌شوند.
دانشمندان در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک کشف کرده‌اند که باکتری‌های مضر با منشاء دهانی می‌توانند از طریق بزاق به لوزالمعده منتقل شوند و خطر سرطان لوزالمعده را افزایش دهند.
دکتر ریچارد هایز، نویسنده همکار و کارشناس سلامت جمعیت، در مجله سرطان‌شناسی انجمن پزشکی آمریکا(JAMA Oncology) نوشت: «اکنون بیش از هر زمان دیگری روشن است که مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نه‌تنها ممکن است به پیشگیری از بیماری‌های لثه کمک کند، بلکه همچنین ممکن است در برابر سرطان محافظت ایجاد کند.»
این پژوهش روی ۱۲۲ هزار نفر آزمایش انجام داد و سه گونه متفاوت از پاتوژن‌های دهانی مرتبط با لثه، ۲۰ باکتری دیگر و چهار قارچ را شناسایی کرد. این پژوهش در مدت هشت سال بررسی کرد که کدام باکتری‌ها و قارچ‌ها به افزایش بروز یکی از مرگبارترین انواع سرطان منجر شدند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پژوهشگران از داده‌های دو تحقیق که به مدت حدود هشت سال، [وضعیت] داوطلبانی در آمریکا را پیگیری کرده بود، استفاده کردند. این تحقیقات عبارت بودند از «مطالعه هم‌گروهی(کوهورت) تغذیه در مطالعه دوم پیشگیری از سرطان انجمن سرطان آمریکا» و «کارآزمایی غربالگری سرطان پروستات، ریه، روده بزرگ و راست‌روده و تخمدان».
داوطلبان نمونه‌های دهانی را پس از شست‌وشو با دهان‌شویه ارائه دادند و افرادی که به‌طور آینده‌نگر، سرطان لوزالمعده در آن‌‌ها تشخیص داده شده بود، در طول پیگیری وضعیتشان شناسایی شدند.
از میان ۱۲۲ هزار شرکت‌کننده، ۴۴۵ نفر به سرطان لوزالمعده مبتلا شدند و با ۴۴۵ [نفر از داوطلبان گروه] «کنترل»، یعنی شرکت‌کنندگانی که بدون سرطان باقی ماندند، مقایسه شدند. در این ۸۹۰ شرکت‌کننده، میانگین سنی ۶۷ سال بود و ۵۳.۳ درصد مرد و بقیه زن بودند.
نویسندگان در نتیجه‌گیری خود نوشتند: «پاتوژن‌های باکتریایی دهانی مرتبط با لثه، پورفیروموناس ژنژیوالیس، یوباکتریوم نوداتوم و پی میکرا (Parvimonas micra) با افزایش خطر سرطان لوزالمعده ارتباط داشتند.»
«یک بررسی در مقیاس کل باکتریوم نشان داد که هشت باکتری دهانی با کاهش و ۱۳ باکتری دهانی با افزایش خطر سرطان لوزالمعده مرتبطند.»
یک قارچ به نام کاندیدا به‌طور خاص به‌عنوان [عامل] مرتبط با سرطان لوزالمعده مشخص شد.
در نتیجه، نویسندگان گفتند: «باکتری‌ها و قارچ‌های دهانی عوامل خطر مهم برای بروز سرطان لوزالمعده بودند.»
این یافته‌ها می‌توانند در آینده به متخصصان سرطان‌شناسی امکان دهند افرادی را که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان لوزالمعده قرار دارند، شناسایی کنند و این امکان را برای ارائه‌دهندگان خدمات درمانی فراهم کنند تا یک برنامه پیشگیری شخصی‌سازی‌شده‌تر را پیش ببرند.
سرطان لوزالمعده عمدتا به این دلیل که اغلب به علت علائم بسیار مبهم در دیرهنگام تشخیص داده می‌شود، یکی از پایین‌ترین نرخ‌های زنده ماندن را در میان همه انواع سرطان دارد.
سازمان ملی خدمات سلامت بریتانیا (NHS) در وب‌سایت خود می‌گوید این علائم عبارت‌اند از یرقان (زرد شدن سفیدی چشم‌ها یا پوست)، خارش پوست، تیره‌تر شدن ادرار و روشن‌تر شدن مدفوع. موارد دیگر از دست دادن اشتها یا کاهش وزن غیرمنتظره، کمبود انرژی و خستگی، و دمای بدن بالا هستند.
علائم گوارشی عبارت‌اند از تهوع، اسهال یا یبوست، درد در بخش بالایی معده و پشت، که ممکن است هنگام غذا خوردن یا دراز کشیدن بدتر و هنگام خم شدن به جلو بهتر شود و همچنین علائم سوءهاضمه مانند نفخ.
© The Independent
