همچنان که با پیامدهای همه‌گیری کووید-۱۹ دست‌و‌پنجه نرم می‌کنیم، چیزهای زیادی در مورد ویروس، واکسن‌های ام‌آر‌ان‌ای (mRNA) و اثرات بلند مدت آنها بر بدن کشف می‌شود. یکی از نقاطی که در معرض توجه ویژه‌ای قرار دارد، پروتئین سنبله است که در سطح سارس- کوو-۲ (SARS-CoV-2) یافت می‌شود. تا همین اواخر مشخص نبود که این پروتئین، که نقش مهمی در کمک به حمله ویروس به سلول‌های ما دارد و به نظر می‌رسد می‌تواند آسیب‌های بیولوژیکی چشمگیری به بدن وارد کند، چقدر می‌تواند در بدن ما باقی بماند. همچنین، تا همین اواخر مشخص نبود که آیا می‌توان کاری برای محافظت در برابر پروتئین سنبله انجام داد، یا خیر.
برای بیشتر افراد، عوارض ابتلا به کووید-۱۹ معمولا چند هفته طول می‌کشد، اما برای زیرمجموعه‌ای از افراد آلوده به ویروس، عوارض حتی پس از مرحله حاد بیماری نیز باقی می‌مانند. این وضعیت معمولا «کووید طولانی‌مدت» نامیده می‌شود. برآوردها در این زمینه متفاوت است، اما گزارش شده است که از هر ۱۰ نفر، یک تا سه نفر حتی ۱۲ هفته پس از تشخیص هم دارای عوارض بیماری باقی می‌مانند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
وجود سنبله در بدن ۱۲ ماه پس از تشخیص
مطالعه‌ای اخیر، سنبله را ۱۲ ماه پس از بیماری شناسایی کرده است. علت‌های کووید درازمدت کاملا شناخته شده نیست، اما اخیرا مطالعه‌ای نشان داد که احتمالا با عناصر باقیمانده از ویروس سارس- کوو- ۲ در بدن مرتبط است. این مطالعه سطوح پادتن سارس- کوو-۲ و سیتوکین را در نمونه‌های پلاسمایی جمع‌آوری‌شده از افرادی که دچار عوارض کووید-۱۹ درازمدت (PASC) شده بودند، اندازه گیری کرد.
پژوهشگران پروتئین سنبله در حال گردش را در بیشتر بیماران مبتلا به عوارض درازمدت پیدا کردند. تشخیص سنبله در چندین زمان، حتی دو تا ۱۲ ماه پس از تشخیص بیماری، تایید می‌کند که مخازن ویروسی می‌توانند بسیار فراتر از مرحله حاد بیماری در بدن باقی بمانند.
اینک پرسش این است که این امر می‌تواند چه تاثیری بر سلامت داشته باشد.
اثرات مضر پروتئین سنبله
سنبله در گردش در بدن در کووید درازمدت ممکن است از راه‌های مختلف باعث آسیب شود. نخست، پروتئین سنبله این توانایی را دارد که با ایجاد اختلال در عملکرد گیرنده سلول تی (T) که یک سلول ایمنی مهم است، احتمالا ایمنی را تضعیف کند. تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که کووید درازمدت به شدت با نشانگرهای التهابی بالا مرتبط است. افزون بر این، سنبله باعث ایجاد اختلال در پری‌سیت‌ها، سلول‌های اندوتلیال عروق خونی و سد خونی مغزی می‌شود.
عامل اصلی
ماندگاری درازمدت پروتئین سنبله کووید-۱۹ در بدن انسان، پیامدهای عمده‌ای برای درک ما از ویروس و اثرات طولانی‌مدت آن دارد. با توجه به ظرفیت پروتئین سنبله برای آسیب رساندن به مجموعه‌ای از فرایندهای بیولوژیکی - از اختلال عملکرد سلول‌های ایمنی گرفته تا ناهنجاری‌های عروق خونی - بسیار مهم است که پژوهش‌های بیشتری برای درک کامل سازوکارهای نهفته در این اثرات درازمدت انجام شود.
برای محافظت در برابر پروتئین سنبله چه کاری می‌توان انجام داد؟
راه‌حل‌هایی برای پروتئین سنبله وجود دارد. دکتر پیتر مک کالو، از متخصصان قلب و عروق به درمان‌های احتمالی مانند تجویز ایورمکتین (Ivermectin)، نالترکسون (Naltrexone) تجویزی با دوز پایین یا ناتوکیناز (Nattokinase) بدون نسخه اشاره می‌کند.
برخی شرکت‌های دارویی و درمان گیاهی هم محصولاتی با عنوانن اسپایک ساپورت (Spike Support) طراحی کردند که در آنها از محصولاتی مانند ناتوکیناز برای کمک به گردش خون و حل کردن پروتئین‌های سنبله، شاهدانه خوراکی یا ساتیوای سیاه (Black sativa) برای تسهیل احتمالی ترمیم سلولی یا چای سبز برای دفاع بیشتر در سطح سلولی از طریق پاکسازی رادیکال‌های آزاد استفاده شده است.
با این وجود هرگونه درمان و پیشگیری و اقدامات برای بالابردن سطح ایمنی بدن هر فرد باید با مشورت پزشک و متخصص انجام شود.
