یک پژوهش نشان داده است که استفاده از گوشی هوشمند برای یادداشت‌برداری و تنظیم زنگ هشدار و یادآوری، ممکن است نه تنها مهارت‌های حافظه شما را از بین نبرد، بلکه کاملا برعکس به بهبود مهارت‌های حافظه‌تان کمک کند.

کارشناسان پیش از این نگران بودند که اتکای بیش از حد به فناوری برای ذخیره چنین اطلاعاتی ممکن است به «زوال عقل دیجیتال» منجر شود و توانایی مغز برای حفظ اطلاعات را بدتر کند.

با این حال، پژوهشگران دانشگاه کالج لندن دریافته‌اند که وابستگی به گوشی‌های هوشمند همچون یک «حافظه خارجی» در واقع می‌تواند به افراد کمک کند چیزهای بیشتری را به خاطر بسپارند.

این مطالعه که در مقیاس کوچک [انجام شد] شامل ۱۵۸ داوطلب بین ۱۸ تا ۷۱ سال بود. این پژوهش نشان داد که استفاده از دستگاه [هوشمند] نه تنها به افراد کمک می‌کند تا اطلاعات ذخیره شده در دستگاه را به خاطر بسپارند، بلکه [با این روش] اطلاعات ذخیره نشده را نیز به خاطر بسپارند.

[در این آزمایش] از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا یک [بازی مربوط به] حافظه را که محققان طراحی کرده بودند بر روی تبلت یا رایانه‌ای با صفحه لمسی، انجام دهند.

دوازده دایره شماره‌گذاری شده به آن‌ها روی صفحه نمایش نشان داده شد و وظیفه [شرکت‌کنندگان] این بود که برخی از این دایره‌ها را به چپ و برخی را به راست بکشند.

میزان دستمزد آن‌ها در پایان آزمایش، وابسته به تعداد دایره‌هایی بود که به خاطر می‌آوردند و به سمت درست صفحه می‌کشیدند.

یک طرف صفحه نمایش [دایره‌های با] «ارزش بالا» نامگذاری شده بود و دایره‌هایی که به این سمت کشیده می‌شدند ۱۰ برابر بیشتر از طرف دیگر ارزش داشتند.

هر شرکت‌کننده در مجموع این کار را ۱۶ بار انجام داد. در نیمی از آزمایش‌ها، آن‌ها مجبور بودند از حافظه‌شان استفاده کنند تا به خاطر بیاورند که کدام حلقه‌ها را به کدام سمت بکشند، درحالی‌که برای نیمی دیگر، مجاز بودند یادآوری‌هایی را روی دستگاه تنظیم کنند.

پژوهشگران دریافتند که شرکت‌کنندگان تمایل دارند از [عملکرد] دستگاه استفاده کنند تا به آن‌ها یادآوری شود که دایره‌ها را به سمت «ارزش بالا» بکشند.

زمانی که شرکت‌کنندگان این کار را انجام دادند، حافظه آن‌ها برای [یادآوری] دایره‌ها ۱۸ درصد بهبود یافت. در مورد حلقه‌های کم‌ارزش، حتی در شرکت‌کنندگانی که هیچ یادآوری برای آن بخش تنظیم نکرده‌ بودند نیز حافظه‌شان به میزان ۲۷ درصد بهبود یافت.

دکتر سام گیلبرت، از موسسه علوم اعصاب شناختی «یو سی آل» (UCL)، نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: «ما دریافتیم وقتی که افراد، اجازه استفاده از یک حافظه خارجی را داشتند، دستگاه به آن‌ها کمک کرد تا اطلاعاتی را که در آن ذخیره کرده بودند، به خاطر بیاورند. این موجب شگفتی ما شد که متوجه شدیم دستگاه، حافظه افراد را برای اطلاعات ذخیره نشده نیز بهبود می‌بخشد.»

او در ادامه توضیح داد: «دلیل آن هم این بود که استفاده از دستگاه باعث تغییر در روش [به خاطر سپردن] شد و افراد از حافظه خود به‌جای [ذخیره اطلاعات] کم‌اهمیت [تر]، برای ذخیره اطلاعات با اهمیت استفاده می‌کردند.»

زمانی که افراد مجبور بودند اطلاعات را [به تنهایی و بدون بهره‌گیری از حافظه خارجی] به خاطر بسپارند، از ظرفیت حافظه خود برای به خاطر سپردن مهم‌ترین اطلاعات استفاده کردند؛ اما زمانی که اجازه داشتند از یک دستگاه استفاده کنند، اطلاعات بسیار مهم را در دستگاه ذخیره می‌کردند و به‌جای آن از حافظه خود برای [به خاطر سپردن] اطلاعاتی استفاده می‌کردند که اهمیت کمتری داشتند.»

با این حال، این پژوهش هزینه بالقوه [ناشی از] استفاده از یادآورها در دستگاه‌های دیجیتال را هم نشان داد.

هنگامی‌که امکان تنظیم پیام یادآوری برای دایره‌های با ارزش [از شرکت‌کنندگان گرفته شد]، آن‌ها دایره‌های کم‌ارزش را بیشتر از دایره‌های با ارزش بالا به خاطر می‌آوردند.

این [واقعیت] نشان می‌دهد که شرکت‌کنندگان پژوهش، [وظیفه یادآوری] حلقه‌های با ارزش را به دستگاه سپرده‌اند و سپس آن‌ها را فراموش کرده‌اند.

دکتر گیلبرت ادامه داد: «نتایج نشان می‌دهد که ابزارهای حافظه خارجی، کارایی دارند. استفاده از یک دستگاه حافظه خارجی برخلاف [این تصور که باعث ایجاد] «زوال عقل دیجیتال» می‌شوند، موجب می‌شود حافظه ما در به خاطر سپردن اطلاعاتی که هرگز ذخیره نکرده‌ایم، بهبود یابد.

اما ما باید مراقب باشیم که از مهم‌ترین اطلاعات، نسخه پشتیبان تهیه کنیم. در غیر این صورت، اگر یک ابزار حافظه از کار بیفتد، چیزی جز اطلاعات کم‌اهمیت در حافظه‌مان باقی نمی‌ماند.»