برخورد و تصادف‌های کوچک با اشیا در طول روز می‌تواند کبودی‌هایی روی بدن به جا بگذارد اما اگر متوجه شدید این لکه‌های سیاه و آبی روی بدنتان بیشتر از گذشته ظاهر می‌شوند، یا حتی برخوردهایی بسیار ملایم هم باعث به وجود آمدن آن‌ها می‌شوند، شاید وقت آن باشد که علت را جدی‌تر بررسی کنید.
به گزارش پریونشن، پزشکان کلینیک کلیولند و بیمارستان مونت‌سینای می‌گویند اگر کبودی‌هایی روی بدن شما ایجاد می‌شود که ناشی از ضربه‌های بسیار جزئی به نظر می‌رسند یا اصلا دلیل مشخصی ندارند، یکی از دلایل زیر ممکن است عامل آن باشد.
۱ــ پوست در حال پیر شدن است
با افزایش سن، به‌ویژه بعد از ۶۰ سالگی، پوست نازک‌تر و رگ‌های خونی شکننده‌تر می‌شوند. این دو عامل باعث می‌شوند بدن راحت‌تر کبود شود. در واقع با نازک شدن پوست، لایه چربی و کلاژنی که پیش‌تر از رگ‌های خونی محافظت می‌کرد، از بین می‌رود. رگ‌های خونی هم انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند و همین موضوع آن‌ها را مستعد پارگی می‌کند.
۲ــ شما برای یک مشکل قلبی داروی رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنید
داروهایی مانند وارفارین، زارلتو و پراداکسا یا حتی داروهای بدون نسخه مانند آسپرین و ایبوپروفن می‌توانند قابلیت لختگی خون را کاهش دهند. در این شرایط، وقتی مویرگ‌ها آسیب می‌بینند، خونریزی داخلی مدت بیشتری ادامه می‌یابد و حجم بیشتری از خون زیر پوست جمع می‌شود و کبودی بزرگ‌تر و ماندگارتر ایجاد می‌کند.
۳ــ مصرف برخی مکمل‌های گیاهی
بر اساس پژوهشی که در نشریه ئی‌پی‌ام‌ای (EPMA) منتشر شد، مکمل‌های گیاهی زیر می‌توانند به روش‌های مختلف در توانایی خون برای لخته شدن اختلال ایجاد کنند و در نتیجه به کبودی‌های بی‌دلیل بیشتری منجر شوند: آلوئه‌ورا، کرن‌بری، بابونه گاوی (Feverfew)، سیر، زنجبیل، جینکو، زردچوبه، بابونه، شنبلیله، شبدر قرمز، گل پامچال شب، جینسینگ، گریپ‌فروت، چای سبز، پونه کوهی، نخل اره‌ای (Saw Palmetto) و بذر کتان.
این موضوع یادآوری مهمی است که قبل از مصرف هرگونه مکمل به هر دلیل، باید با پزشک مشورت کنید، زیرا این مکمل‌ها ممکن است با داروهای تجویزی شما تداخل داشته باشند. علاوه بر این، مکمل‌ها تحت نظارت مستقیم اف‌دی‌ای نیستند، بنابراین ممکن است آنچه مصرف می‌کنید، با آنچه روی برچسب نوشته شده است، دقیقا مطابقت نداشته باشد.
۴ــ ابتلا به اختلالات خونریزی
بیماری‌های نادری مانند هموفیلی یا بیماری فون‌ویلبراند هم می‌توانند باعث کبودی‌های مکرر شوند.
هموفیلی یک بیماری نادر است که توانایی خون برای لخته شدن را مختل می‌کند و حتی یک آسیب جزئی می‌تواند فرد را در معرض خطر خونریزی شدید قرار دهد.
بیماری فون‌ویلبراند یک اختلال خفیف‌تر و تا حدی شایع‌تر در لخته شدن خون است که اغلب با علائمی مانند خونریزی حین کارهای دندانپزشکی، خونریزی طولانی‌مدت بینی ، وجود خون در ادرار یا مدفوع و عادت ماهانه سنگین شناخته می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
۵ــ عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی
مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs) یک دسته رایج از داروهای ضدافسردگی‌اند که آثار آن‌ها فراتر از مغز است. داروهایی مانند فلوکستین، سرترالین، سیتالوپرام و بوپروپیون می‌توانند با پلاکت‌ها که بخش مهمی از فرایند لخته شدن خون‌اند، تعامل داشته باشند.
هرچند یک مرور علمی اخیر نتوانست اثر مستقیم این داروها بر لخته شدن خون را ثابت کند، اگر این داروها را همراه با یکی دیگر از داروهای ذکرشده در این فهرست مصرف می‌کنید یا سن شما بالای ۶۰ سال است، بهتر است این موضوع را با پزشک مطرح کنید.
۶ــ مصرف طولانی‌مدت کورتیکواستروئیدها
پمادها یا قرص‌های کورتیکواستروئیدی که برای درمان اگزما، پسوریازیس، آلرژی یا آسم استفاده می‌شوند، در صورت مصرف طولانی می‌توانند پوست را نازک و مستعد کبودی کنند. این داروها معمولا برای کاهش تورم، قرمزی، خارش و علائم آلرژیک تجویز می‌شوند.
انجمن ملی اگزما هشدار می‌دهد که این نازکی پوست را آسیب‌پذیرتر و مستعد کبودی می‌کند. پزشکان توصیه می‌کنند کمترین دوز موثر و کوتاه‌ترین دوره مصرف انتخاب شود.
۷ــ کمبود ویتامین یا مواد معدنی
کمبود ویتامین ث یا کا، هرچند در کشورهای توسعه‌یافته نادر است، می‌تواند باعث ضعف دیواره رگ‌ها و افزایش کبودی شود.
ویتامین ث به‌ویژه در ترمیم زخم و تولید کلاژن که یکی از اجزای ساختاری مهم پوست است، نقش کلیدی ایفا می‌کند. بدون میزان کافی ویتامین ث، رگ‌های خونی بیشتر در معرض آسیب قرار می‌گیرند و احتمال پارگی آن‌ها افزایش می‌یابد.
کم‌خونی فقر آهن که مشکل شایع‌تری است، هم می‌تواند باعث آسان‌تر کبود شدن شود. برخی افراد مبتلا به کم‌خونی فقر آهن هرچند به‌ندرت، با کاهش تولید پلاکت‌ها نیز مواجه می‌شوند. پلاکت‌ها سلول‌هایی در خون‌اند که به توقف خونریزی کمک می‌کنند. وقتی پلاکت کافی وجود نداشته باشد، توقف خونریزی طولانی‌تر می‌شود و این می‌تواند به کبودی بیشتر منجر شود. علائم دیگر کمبود آهن رنگ‌پریدگی پوست، تنگی نفس، لرز، هوس‌های غذایی غیرمعمول و شکنندگی ناخن‌ها است.
آیا می‌توان کبودی را سریع از بین برد؟
متاسفانه خیر. بهبود کبودی ممکن است تا دو هفته طول بکشد و برای محو کردن سریع‌تر آن کار زیادی نمی‌توان انجام داد. وقتی بدن خون خارج‌شده را جذب می‌کند، کبودی از چند مرحله عبور می‌کند. تغییر رنگ آبی، سیاه، بنفش و هرگونه تورم بعد از چند روز معمولا بهتر می‌شود و رنگ به سبز یا زرد تغییر می‌کند. سپس ممکن است به قهوه‌ای روشن متمایل شود تا اینکه به‌طور کامل برطرف شود.
با این حال، اگر بلافاصله بعد از برخورد اقدام کنید، می‌توانید روند بهبود را سریع‌تر کنید. برای این منظور یک کیسه یخ را چند بار در روز به مدت ۱۰ دقیقه روی محل ضربه قرار دهید. این کار باعث انقباض رگ‌های خونی می‌شود و در نتیجه گسترش تغییر رنگ بنفش را در همان ابتدا کند می‌کند.
