پژوهش تازه از دانشگاه مک‌مستر کانادا نشان می‌دهد که برخلاف باورهای رایج، مصرف گوشت و دیگر پروتئین‌های حیوانی، نه‌تنها با افزایش خطر مرگ ارتباطی ندارد، بلکه می‌تواند به کاهش مرگ‌ومیر ناشی از سرطان هم کمک کند.
به گزارش نیویورک‌پست، پژوهشگران داده‌های مربوط به نزدیک به ۱۶ هزار بزرگسال ۱۹ ساله و بالاتر را بررسی و میزان مصرف معمول پروتئین‌های حیوانی و گیاهی آن‌ها را محاسبه کردند. همچنین بررسی کردند که آیا این الگوهای غذایی با خطر مرگ ناشی از بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی و سرطان مرتبط است یا خیر.
یافته‌ها نشان داد مصرف پروتئین حیوانی با افزایش خطر مرگ‌ومیر ارتباط ندارد و حتی کاهشی اندک اما معنادار در مرگ‌های مرتبط با سرطان مشاهده شد. طبق این مطالعه، میان مصرف تمام انواع پروتئین (حیوانی یا گیاهی) و خطر مرگ به هر دلیل هیچ ارتباطی مشاهده نشد، اما وقتی اثر مصرف پروتئین‌های گیاهی و حیوانی جداگانه تحلیل شدند، نتایج سازگار باقی ماند؛ به این معنا که پروتئین گیاهی اثر بسیار اندکی در مرگ ناشی از سرطان داشت، در حالی که برای پروتئین حیوانی، یک اثر محافظتی جزئی دیده شد.
با اینکه این تحقیق با حمایت مالی انجمن ملی دامداران آمریکا (NCBA) انجام شد، پژوهشگران تاکید کردند که این نهاد در طراحی مطالعه، گردآوری و تحلیل داده‌ها یا انتشار نتایج هیچ دخالتی نداشت. نتایج به‌دست آمده در نشریه «فیزیولوژی کاربردی، تغذیه و متابولیسم» (Applied Physiology, Nutrition and Metabolism) منتشر شده است.
در بیانیه دانشگاه آمده است: «ترکیب این نتایج با دهه‌ها شواهد بالینی، باقی ماندن پروتئین‌های حیوانی را در یک الگوی تغذیه سالم تایید می‌کند.» استوارت فیلیپس، استاد و رئیس بخش حرکت‌شناسی دانشگاه مک‌مستر و ناظر تحقیق، هم با اشاره به سردرگمی گسترده در مورد میزان و نوع پروتئین مصرفی، گفت: «این مطالعه به کسانی که می‌خواهد بر اساس شواهد علمی درباره رژیم غذایی خود تصمیم بگیرند، تصویر روشن‌تری ارائه می‌دهد.»
فیلیپس تاکید کرد که تیم پژوهشی برای ارزیابی مصرف پروتئین و ارتباط آن با خطر مرگ، از دقیق‌ترین و استانداردترین روش‌ها استفاده کرد و نوسان‌های روزانه در میزان پروتئین دریافتی را هم در نظر گرفت. بنابراین تصویری دقیق‌تر از الگوهای غذایی بلندمدت ارائه می‌دهد.
در همین حال، یانی پاپانیکولائو، پژوهشگر اصلی و رئیس موسسه سازوکارهای تغذیه (Nutritional Strategies) هم خاطرنشان کرد که با در کنار هم قرار دادن داده‌های مشاهده‌ای و نتایج آزمایش‌های بالینی، متوجه می‌شویم که هم پروتئین‌های حیوانی و هم پروتئین‌های گیاهی می‌توانند برای سلامت و افزایش طول عمر مفید باشند.
