به نظر می‌رسد داروهای گروه جی‌ال‌پی-۱ فقط دور شکم را کم نمی‌کنند، بلکه تومورها را هم کوچک می‌کنند. چنانچه یک مطالعه جدید روی موش‌ها گزارش می‌دهد پس از تزریق تیرزپاتاید (که به عنوان مانجارو برای دیابت و زپ‌باند برای چاقی فروخته می‌شود)، موش‌ها حدود ۲۰ درصد وزن از دست دادند و تومورهای سرطان پستان آن‌ها نیز کوچک شد.
چاقی یکی از عوامل خطر مهم در ابتلا به سرطان پستان است و نیویورک‌پست، به نقل از آماندا کوسینسکاس، دانشجوی دکترا در دانشگاه میشیگان و نویسنده این تحقیق، می‌نویسد که اگرچه این داده‌ها هنوز بسیار مقدماتی محسوب می‌شوند، مطالعات روی موش‌ها نشان می‌دهد که این داروهای ضد چاقی جدید ممکن است راهی برای کاهش خطر سرطان پستان مرتبط با چاقی یا بهتر شدن نتایج مداخلات درمانی باشد.
تیرزپاتاید بخشی از گروه داروهای مبتنی بر جی‌ال‌پی‌ــ۱ مانند اوزمپیک و ویگووی است که با الگوبرداری از تقلید عملکرد هورمون جی‌ال‌پی-۱ که بدن به طور طبیعی پس از غذا خوردن ترشح می‌کند، اشتها را کاهش می‌دهد. این دارو اثر هورمون دیگری به نام جی‌آی‌پی (GIP) را هم تقلید می‌کند. این هورمون در روده تولید می‌شود و با تحریک ترشح انسولین بر ذخیره چربی و اشتها تاثیر می‌گذارد.
محققان در این مطالعه، ۱۶ موش جوان مبتلا به سرطان پستان را با رژیم پرکالری و محیط گرم، چاق کردند. سپس به مدت ۱۶ هفته، یک روز در میان، به این موش‌ها تیرزپاتاید یا دارونما تزریق کردند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
محققان دو بار در هفته حجم توده‌های سرطانی را اندازه‌گیری کردند و دریافتند هم‌زمان با کاهش وزن و چربی کبد، توده‌ها هم کوچک‌تر شدند.
سرطان پستان بعد از سرطان پوست شایع‌ترین نوع سرطان در میان زنان در سراسر جهان است ون چاقی بنا به دلایل بسیار، یک عامل خطر مهم برای سرطان پستان محسوب می‌شود.
دکتر سو دکوتیس، پزشک متخصص کاهش وزن در نیویورک که در این مطالعه شرکت نداشت، به نیویورک پست گفت: «چاقی باعث بروز التهاب فراگیر در سراسر بدن می‌شود و تعادل رشد سلولی، سیستم ایمنی و میکروبیوم روده را به‌هم می‌زند. حتی کاهش اندکی چربی هم اثر ضدالتهابی محسوسی دارد.»
چربی اضافی در ناحیه شکم می‌تواند باعث افزایش سطح استروژن هم بشود و همان‌طور که دکوتیس اشاره می‌کند، این فقدان تعادل هورمونی زمینه‌ساز بروز سرطان پستان است.
افزون بر این، چاقی معمولا با سطح بالای انسولین در خون همراه است که می‌تواند تولید استروژن در بافت چربی را تحریک کند.
البته با وجود آنکه داروهای جی‌ال‌پی‌ــ۱ به «داروهای معجزه‌‌بخش» معرف‌اند، کاملا بی‌خطر هم نیستند. از عوارض جانبی این داروها می‌توان به ناراحتی‌های گوارشی و در موارد نادر، ریزش مو، دردهای پوستی، اختلالات رفتاری و حتی کاهش بینایی اشاره کرد. با این حال، دکوتیس خاطرنشان می‌کند که تیرزپاتاید معمولا بهتر داروهای مشابه آن تحمل می‌شود، زیرا تهوع و استفراغ کمتری دارد و در عین حال، بیشتر باعث کاهش وزن می‌شود.
در همین حال، تحقیقات در حال بررسی قابلیت‌های این داروها برای کند کردن روند بیماری آلزایمر، بهبود آپنه خواب، کاهش گرایش به الکل، درمان بیماری‌های کبدی و بسیاری اختلالات دیگر است.
