بر اساس مطالعه‌ای جدید، وقت گذراندن در طبیعت برای افراد مبتلا به کمردرد مزمن، نوعی گریز ذهنی ایجاد می‌کند که به آن‌ها در کنترل و تحمل بهتر درد جسمانی کمک می‌کند.

به‌ گزارش مدیکال‌ اکسپرس، این پژوهش که در «مجله درد»‌‌‌ (The Journal of Pain) منتشر شد، برای نخستین بار به این موضوع پرداخت که طبیعت در کمک به افراد مبتلا به کمردرد مزمن‌‌ــ که برخی از آن‌ها نزدیک به ۴۰ سال سابقه‌ درد داشتند‌‌ــ به منظور کنترل یا تحمل این درد، چه نقشی دارد.

به گفته پژوهشگران، افرادی که توانسته بودند به دل طبیعت بروند، گفتند که این تجربه به آن‌ها کمک کرد ارتباطات اجتماعی خود را تقویت کنند، در حالی‌ که ممکن بود بیشتر وقتشان را گوشه خانه و در انزوا سپری کنند. همچنین، طبیعت حواس‌ آن‌ها را از درد منحرف و نوعی گریز ذهنی از مشکلات روزمره ایجاد کرد. شرکت‌کنندگان به این نکته هم اشاره کردند که عناصر طبیعی مانند هوای تازه، صدای آب و مناظر طبیعی احساس آرامش در آن‌ها ایجاد کرد و استرس و اضطراب‌ ‌آنان را که ناشی از دردهای مزمنشان بود، کاهش داد.

البته برخی هم در مورد دسترسی‌پذیری فضاهای طبیعی نگرانی‌هایی داشتند. زیرا عواملی مانند زمین‌های ناهموار و کمبود محل مناسب برای نشستن می‌توانست لذت آن‌ها را کاهش دهد یا باعث شود کمتر تمایل داشته باشند به این فضاها بروند.

بر اساس این یافته‌ها، پژوهشگران توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به کمردرد مزمن و همچنین پزشکان و درمانگران آن‌ها نقش طبیعت در بهبود سلامت جسمی و روانی را جدی‌تر بگیرند و پیشنهاد می‌دهند برای افرادی که محدودیت‌های حرکتی دارند، فضاهای طبیعی با طراحی‌هایی مناسب‌تر و دسترسی راحت‌تر (مانند مسیرهای صاف‌تر یا نیمکت‌هایی برای نشستن) ایجاد شود.

محققان با همکاری افرادی که انواع مختلف درد‌های مزمن را دارند، در تلاش‌اند از فناوری واقعیت مجازی هم استفاده کنند تا بیمارانی هم که امکان رفتن به دل طبیعت را ندارند، از مزیت‌های طبیعت به صورت مجازی بهره‌مند شوند. 

الکساندر اسمیت، پژوهشگر دکترای روانشناسی دانشگاه پلیموت و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «تحقیقات ما نشان داد افرادی که توانستند به دل طبیعت بروند، هم از نظر جسمی و هم روانی، از فواید آن بهره‌مند شدند. تغییرات ساده‌ای مانند ایجاد مسیرهای بهتر و نصب نیمکت یا نوآوری‌های فناورانه مانند واقعیت مجازی، می‌تواند این فواید را برای همه‌ افراد، حتی آن‌هایی که دسترسی فیزیکی ندارند، قابل‌دسترس کند. ما امیدواریم یافته‌هایمان دریچه بررسی‌های گسترده‌تر در این زمینه را باز کند.»

دکتر سم هیوز، مدرس ارشد علوم اعصاب درد در دانشگاه اکستر و نویسنده ارشد این تحقیق، هم افزود: «این پژوهش موضوع عدالت در سلامت و موانع فیزیکی مهمی را که افراد مبتلا به درد مزمن در دسترسی به فضاهای طبیعی با آن مواجه‌اند، در کانون توجه قرار می‌دهد. موانع بزرگی مانند زمین‌های ناهموار، نبود محل نشستن یا حتی دشواری در خروج از خانه، بسیاری را از بهره‌گیری از خاصیت ترمیمی طبیعت محروم می‌کند. ما معتقدیم پژوهش‌های آینده می‌تواند برای غلبه بر این موانع از فناوری‌های مانند واقعیت مجازی استفاده کند و امکان تجربه‌ طبیعت را بدون نیاز به حضور فیزیکی در محیط‌های صعب‌العبور فراهم آورد. این کار می‌تواند فراگیری و دسترسی‌پذیری راهبردهای درمانی برای دردهای مزمن را به میزان چشمگیری بهتر کند.»