آمریکا برای کمک به افغانستان باید با مخالفان سیاسی طالبان تعامل کند

مدیران مرکز امنیت آمریکای جدید لغو توافق دوحه و ایجاد دفتر سیاسی برای مخالفان طالبان را پیشنهاد کردند

هیئت اعزامی از مرکز امنیت آمریکا اوایل ژانویه با اعضای شورای مقاومت ملی در ترکیه ملاقات کردــ @HMMohaqiq/twitter

دو مقام ارشد مرکز امنیت آمریکای جدید (Center for a New American Security) پس از دیدار با رهبران سیاسی افغانستان (مخالف طالبان) در ترکیه و تاجیکستان، به دولت آمریکا پیشنهاد کردند برای کمک به افغانستان با مخالفان سیاسی طالبان بیشتر تعامل کند.

این مقام‌ها تاکید کردند طالبان «اجتناب‌ناپذیر یا همیشگی» نیستند و واشنگتن می‌تواند برای تضعیف طالبان از گزینه‌های مختلف استفاده کند. 

ریچارد فونتین، مدیر اجرایی مرکز امنیت آمریکای جدید، و لیزا کورتیس، مدیر برنامه امنیتی هند و اقیانوس آرام این مرکز، اوایل ژانویه در تاجیکستان و ترکیه با شماری از سیاستمداران پیشین افغانستان و گروه‌های مخالف طالبان از جمله اعضای شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان ملاقات کردند. این دو مقام امنیتی آمریکا در تحلیلی که به عنوان نتیجه سفرشان در رسانه فارین پالیسی منتشر کردند، به دولت آمریکا پیشنهاد دادند طالبان را به عنوان «یک واقعیت نامعلوم یا تاسف‌بار» نپذیرد. 

یک از پیشنهادهای هیئت امنیتی آمریکا به دولت این کشور پس از سفر به ترکیه و تاجیکستان، علاوه بر تعامل بیشتر با مخالفان طالبان، ایجاد یک دفتر سیاسی برای اپوزیسیون افغانستان در یک کشور سوم بود. این مقام‌های امنیتی آمریکا گفته‌اند که مخالفان سیاسی طالبان اکنون به سه دسته (جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود، شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان با حضور سران جهادی و جنگ‌سالاران پیشین و جنبش ملی برای صلح و عدالت به رهبری افراد دولت اشرف غنی) تقسیم شده‌اند که تنها نقطه مشترک آنان مخالفت با طالبان است. 

در این نوشتار آمده است: «ایالات متحده باید از یک دفتر سیاسی برای اپوزیسیون افغانستان در کشور ثالث حمایت کند. همان‌طور که طالبان سال‌ها در دوحه دفتر داشتند. دفتری که می‌تواند به عنوان کانونی برای اتحاد، سازماندهی فعالیت‌های سیاسی و هماهنگ کردن تعامل با گروه‌ها باشد.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

علاوه بر این، مقام‌های مرکز امنیت آمریکا به دولت این کشور پیشنهاد کردند به عنوان اهرم فشار بر طالبان، سفارت افغانستان در آمریکا را بازگشایی کند و سفیر دولت پیشین را دوباره فرا بخواند. برخی دیپلمات‌های دولت پیشین افغانستان در حالی که مخالف طالبان‌اند، همچنان در نزدیک به ۶۰ کشور دنیا فعالیت می‌کنند. 

ریچارد فونتین و لیزا کورتیس توصیه کردند دیپلمات‌های ایالات متحده تعامل با دیاسپورا را که به دنبال ساختن آینده‌ای متفاوت برای افغانستان‌اند، افزایش دهند: «آن‌ها باید کشورها، به ویژه کشورهای خلیج فارس و ترکیه را تحت فشار قرار دهند تا ممنوعیت سفر بین‌المللی مقام‌های طالبان را که در لیست سیاه سازمان ملل قرار دارند، اجرا کنند.»

طالبان علی‌رغم انعطاف‌ناپذیری، به دنبال کسب مشروعیت داخلی از جمله حکومت‌داری و خدمات اساسی‌اند، به‌ویژه برای جلوگیری از قیام علیه حکومتشان. آن‌ها همچنین خواهان مشروعیت بین‌المللی‌اند؛ از جمله توانایی سفر، کسب موقعیت دیپلماتیک و بهره‌برداری از دارایی‌های مسدود‌شده و کمک‌های خارجی. در یک سال و نیم گذشته، افراد طالبان بارها به کشورهای حاشیه خلیج فارس سفر کردند و نمایندگانی را به نمایندگی‌های دیپلماتیک در ترکیه، روسیه، چین و پاکستان فرستادند.

در چنین وضعیتی، مقام‌های امنیتی آمریکا تاکید دارند که آمریکا باید اهرم‌های فشار بر طالبان را تقویت کند و جلو قدرت گرفتن بیشتر این گروه را بگیرد. آن‌ها دلیل لزوم وارد کردن فشار بیشتر بر طالبان و کنار زدن این گروه را تنها ممانعت از کار و تحصیل و حقوق زنان نمی‌دانند بلکه معتقدند چالش‌ها در افغانستان فراتر از تضعیف حقوق زنان و دختران به دست طالبان است.

در این گزارش آمده است: «رژیم جدید (طالبان) در حال بازنگری برنامه درسی است و تضمین می‌کند که میلیون‌ها پسر را در معرض دیدگاه‌های اسلامی افراطی خود قرار خواهد داد.» و این در حالی است که داعش، القاعده و دیگر گروه‌های افراطی هم در حال تقویت خود در خاک افغانستان‌اند. 

در بخشی از پیشنهادهای مقام‌های مرکز امنیت آمریکای جدید آمده است که ایالات متحده باید توافق صلح با طالبان را که فوریه ۲۰۲۰ در دوحه امضا شد، رسما لغو کند. این در حالی است که آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، پیش از این اذعان کرده بود طالبان با پناه دادن به ایمن الظواهری، رهبر القاعده در مرکز کابل، توافق دوحه را «به‌شدت» نقض کردند.

مقام‌های امنیتی آمریکا تاکید کردند که افغان‌ها توافق دوحه را نه به عنوان یک توافق صلح که به مثابه یک عقب‌نشینی تفسیر می‌کنند که حاکمیت طالبان در افغانستان را تضمین می‌کند. در این گزارش آمده است: «ابطال این توافق نشان می‌دهد که رویکرد آمریکا در قبال افغانستان دیگر مبتنی بر اعتماد به وعده‌های طالبان نیست.»

طالبان توافق دوحه را نقطه عطف پیروزی خود بر آمریکا تفسیر می‌کنند و در حالی که در یک سال و نیم گذشته بیشتر موارد آن را نقض کرده‌اند، هنوز از مزایای سیاسی آن منتفع می‌شوند. علاوه بر این، دولت آمریکا در یک سال و نیم گذشته با وجود اینکه طالبان به هیچ یک از تعهداتشان پایبند نیستند، بیش از یک میلیارد دلار به عنوان کمک بشردوستانه به افغانستان ارسال کرده است که اغلب نقدی و هفتگی به افغانستان می‌رسند.

مقام‌های مرکز امنیت آمریکا در این باره به دولت بایدن پیشنهاد کردند چگونگی استفاده از میلیون‌ها دلار پول نقدی را که هفتگی برای استفاده آژانس‌های سازمان ملل به افغانستان ارسال می‌شوند تحت نظر بگیرد و اطمینان حاصل کند که این پول به جیب طالبان نمی‌رود. 

طالبان در یک سال و شش ماه گذشته با سلطه بر افغانستان، بسیاری از حقوق اساسی از جمله حق کار و تحصیل دختران، آزادی‌های فردی، ورزش، موسیقی، فعالیت سیاسی احزاب، کسب‌وکار زنان، آزادی رسانه‌ها و صدها مورد دیگر را از مردم افغانستان سلب کردند. علاوه بر این، صدها تن را به جرم همکاری با دولت پیشین یا عضویت در نیروهای امنیتی یا به جرم فعالیت‌های مدنی و مخالفت با طالبان به طور غیرقانونی بازداشت و شکنجه کردند و حتی کشتند. در کنار این‌ها، برخلاف تعهداتشان به جامعه بین‌الملل، روابطشان با گروه‌های تروریستی نظیر القاعده را هم ادامه دادند که این نکات در مجموع سبب ناامیدی جهان از تعامل با طالبان شد.