سفارت جمهوری اسلامی در پاریس در حال جذب روزنامه‌نگاران و دانشگاهیان به عنوان ابزار تبلیغاتی است

در گزارش اندیشکده «فرانسه ۲۰۵۰» آمده، سفارت جمهوری اسلامی نفوذ در محافل سیاسی فرانسه را در دستور کار دارد و اکنون نمایندگان حزب فرانسه تسلیم‌ناپذیر همچون واسطه‌هایی برای تبلیغات جمهوری اسلامی در فرانسه عمل می‌کنند

گزارش تازه‌ای در فرانسه درباره «جنگ سایه‌ جمهوری اسلامی» نشان می‌دهد که سفارت جمهوری اسلامی در پاریس مانند شعبه‌ای از دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی عمل می‌کند.

این گزارش با عنوان «نفوذ جمهوری اسلامی ایران در فرانسه» توسط اندیشکده «فرانسه ۲۰۵۰» (France2050) تهیه و به پارلمان و وزارت کشور فرانسه ارائه شده است.

در میان یافته‌های این گزارش، تاکید شده که سفارت جمهوری اسلامی در پاریس به‌طور فعال از جانب نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای جذب روزنامه‌نگاران، دانشگاهیان و دانشجویانی فعالیت می‌کند که بتوانند نقش ابزار تبلیغاتی رژیم ایران را ایفا کنند.

بر اساس گزارش، فرد مسئول ایجاد این شبکه نفوذ، «علیرضا خلیلی»، معاون سفارت جمهوری اسلامی در پاریس است. عوامل جمهوری اسلامی برنامه‌های سیاسی تلویزیونی، پخش‌های رادیویی، روزنامه‌ها و همایش‌های دانشگاهی را به‌دقت رصد می‌کنند تا «چهره‌های سازگار» را برای جذب شناسایی کنند و سپس از طریق برگزاری نشست‌ها و رویدادها امکان ارتباط مستقیم را فراهم کنند.

در گزارش آمده است: «هدف این است که این افراد از نظر فکری جذب شوند و برداشتشان از جمهوری اسلامی دگرگون شود.»

پس از جذب، این افراد مامور می‌شوند که روایت‌های مطلوب تهران را در رسانه‌ها، همایش‌ها و رویدادهای عمومی منتشر کنند.

براساس این گزارش، روش دیگر تهران برای تحریک جامعه فرانسه، بهره‌برداری از اعتراضات طرفدار فلسطین است تا تنش اجتماعی ایجاد کند. گزارش می‌گوید نمایش گسترده پرچم‌های فلسطین در فرانسه تا حدی تحت سازماندهی جمهوری اسلامی است تا «هرج‌ومرج بدون جنگ» پدید آید.

نفوذ بیشتر در محافل سیاسی نیز گزارش شده است. در این گزارش از چند سیاستمدار چپ‌گرا از جمله «ریما حسن»، «ماتیلد پانو»، «توماس پورت»، «سباستین دلوگو» و «ارسلیا سودی» نام برده شده که گفته می‌شود روایت‌های مورد حمایت جمهوری اسلامی را تکرار می‌کنند یا با چهره‌های مرتبط با جبهه مردمی برای آزادی فلسطین ارتباط دارند.

در گزارش آمده است: «نمایندگان حزب فرانسه تسلیم‌ناپذیر همچون واسطه‌هایی برای نیابتی‌ها و تبلیغات جمهوری اسلامی در فرانسه عمل می‌کنند.» همچنین اشاره شده که برخی از آنان به‌دلیل حمایت ضمنی از تروریسم، هدف شکایت‌های رسمی قرار گرفته‌اند و در سه سال گذشته در نشست‌هایی با اعضای جبهه مردمی برای آزادی فلسطین تحت هدایت روحانیون ایرانی شرکت کرده‌اند و از افرادی که پیش‌تر به تروریسم محکوم شده‌اند، حمایت آشکار نشان داده‌اند.

نویسندگان گزارش ابراز امیدواری کرده‌اند که این سند بتواند پارلمان فرانسه را به تشکیل کمیسیون تحقیق وادارد تا «ابعاد پدیده نفوذ جمهوری اسلامی در فرانسه را به‌طور کامل روشن کند.»

به گزارش اورشلیم‌پست، یکی از افراد مورد اشاره در گزارش، چهره تاثیرگذار شبکه‌های اجتماعی فرانسوی–ایرانی «شاهین حزامی» است که محتوای حامی رژیم را در فضای مجازی منتشر می‌کند. او همچنین از حامیان «محور مقاومت» شامل گروه‌های نیابتی تهران مانند حماس، حزب‌الله، حوثی‌ها و جبهه مردمی برای آزادی فلسطین (PFLP) است. اورشلیم‌پست می‌نویسد: حزامی در تهران با مقامات جمهوری اسلامی دیده شده و در عین حال اغلب در کنار اعضای حزب چپ‌گرای «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» (La France Insoumise) در تظاهرات حضور می‌یابد.

او هم‌اکنون به‌طور رسمی به اتهام «تبلیغ تروریسم» تحت تحقیق قضایی است. خبرگزاری صداوسیما پیش‌تر خبری درباره بازداشت حزامی که او را «خبرنگار ایرانی فرانسوی» معرفی کرده است، منتشر کرده بود.

گزارش همچنین به نفوذ جمهوری اسلامی در نهادهای دانشگاهی فرانسه می‌پردازد؛ امری که عمدتا از طریق ابزارهای «قدرت نرم» انجام می‌شود. برای نمونه، سفارت جمهوری اسلامی در پاریس در سال ۲۰۲۵ نشستی با نمایندگان حدود ۱۲ دانشگاه و مدارس عالی پاریس برگزار کرده است.

یکی از گروه‌های هدف در طرح جذب عوامل نفوذی، دانشگاهیان هستند؛ با هدف برانگیختن ناآرامی از درون. در ژوئن ۲۰۲۴، پلیس فرانسه فردی به نام «بشیر بیازار» را در شهر دیژون به اتهام اجرای عملیات نفوذی به نفع دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی و نفوذ در دانشگاه‌های محلی برای تحریک تنش‌ها بازداشت کرد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در بخش دیگری آمده است: «غرب باید ذهنیتی مشابه جمهوری اسلامی اتخاذ کند و دیگر در دام «دیپلماسی ترور» نیفتد؛ این یعنی نشان دادن قاطعیت در برابر گروگان‌گیری شهروندان دوتابعیتی یا خارجی. کشور‌های غربی باید سیاست خود را تغییر دهند و به‌جای پرداخت باج یا آزادی مجرمان و تروریست‌های جمهوری اسلامی در ازای آزادی اتباعشان، نشان دهند که این باج‌گیری دیگر موثر نیست و برعکس می‌تواند مواضع غرب را در برابر رژیم ایران تقویت کند.»

در گزارش آمده است که تهران دو هدف اصلی را دنبال می‌کند: نخست، فشار بر فرانسه در ارتباط با پرونده هسته‌ای و موضوع اسرائیل؛ و دوم، ایجاد «هرج‌ومرج بدون جنگ» در قلب دموکراسی‌ها، در چارچوب استراتژی «جهاد جهانی» که در قانون اساسی جمهوری اسلامی گنجانده شده است. همچنین اشاره شده که در حالی‌که برخی از این ماموران در برابر همکاری خود پول دریافت می‌کنند، «سفارت ترجیح می‌دهد عوامل نفوذی بر پایه ایدئولوژی، نه انگیزه مالی، فعالیت کنند.»

در پایان، گزارش توصیه می‌کند فرانسه و سایر کشورهای غربی رویکردی «به‌مراتب قاطع‌تر» در برابر تهدیدها و اقدامات خصمانه تهران اتخاذ کنند.

پیش‌بینی‌ها و توصیه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت

این گزارش در صورت بی‌توجهی به این هشدارها، چند سناریوی احتمالی را پیش‌بینی می‌کند.
در بازه ۱۲ تا ۱۸ ماه آینده، احتمال می‌دهد جمهوری اسلامی دست به ترور هدفمند یکی از مخالفان یا چهره‌های یهودی/اسرائیلی بزند، رسانه‌هایی را تخریب کند یا حمله‌ای مرتبط با تشدید تنش‌ها در خاورمیانه ترتیب دهد.

در کوتاه‌مدت (۰ تا ۶ ماه)، گزارش توصیه می‌کند مقامات فرانسوی نهادهای پوششی جمهوری اسلامی و منابع مالی آنها را شناسایی کنند و امنیت مکان‌ها و افراد در معرض خطر، به‌ویژه یهودیان و رهبران اپوزیسیون ایرانی، را تقویت کنند.

در میان‌مدت (۶ تا ۱۸ ماه)، پیشنهاد شده که فرانسه برای قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا فشار وارد کند و کنترل ویزا برای افراد مرتبط با رژیم را سخت‌تر کند.

در حال حاضر، زیرساخت ضدتروریسم فرانسه شامل اداره کل امنیت داخلی (DGSI) برای نظارت و انهدام شبکه‌های خصمانه، دفتر مرکزی مبارزه با قاچاق مواد مخدر (OCRTIS) برای مقابله با تسهیل‌گران جرائم سازمان‌یافته، برنامه امنیتی Vigipirate برای حفاظت از اماکن عمومی، و نهادهای قضایی ضدتروریسم پاریس است که تهدیدها را از مسیر حقوقی مدیریت می‌کنند.

در گزارش آمده است: «حضور نیروی قدس سپاه در فرانسه فعال، پیچیده و پایدار است. خنثی‌سازی طرح‌های منفرد کافی نیست؛ چالش اصلی، مقاومت در برابر تلاش بلندمدت تهران برای تضعیف تاب‌آوری دموکراتیک از طریق ترس، دست‌کاری و اجبار پنهان است. فرانسه باید عملیات اطلاعاتی، اجرای قانون، فشار دیپلماتیک و تعامل اجتماعی را در قالب کارزاری مداوم ترکیب کند. جنگ سایه همین‌جاست، و هزینه سهل‌انگاری با جان‌ها، آزادی‌ها و حاکمیت ملی سنجیده خواهد شد.»