رامیز الاکبروف، معاون نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد و هماهنگ کننده کمک‌های بشردوستانه برای افغانستان پنج‌شنبه، ۷ دی (۲۹ دسامبر) گفت در رایزنی با مقام‌های طالبان در راستای حذف محدودیت در بخش کار و آموزش زنان تلاش خواهند کرد.

او در پاسخ به پرسش خبرنگار ایندیپندنت فارسی گفت نگرانی طالبان رعایت سنت‌های مسلمانان و پوشش زنان است و موانع در راستای مشارکت زنان با طالبان گفت‌وگو خواهند کرد.

آقای الاکبروف گفت: «به نظر من وزیر موقت[مولوی دین محمد حنیف، وزیر اقتصاد طالبان] به اهمیت نقش حیاتی زنان در اقتصاد کشور واقف است. چنین درکی بدون شک هست. مواردی که شما گفتید را مطرح کردم و آنچه که شنیدم این بود که آنها بیش از همه نگران مسئله رعایت حجابند. این نگرانی‌ها را می‌شود پاسخ داد.»

او همچنین در ادامه اشاره کرد نمونه‌های زیادی در جوامع مسلمان سراسر جهان وجود دارد که زنان حجاب، سنت‌ها و آداب و رسوم را رعایت می‌کنند: «مثال‌های زیادی از جوامع متعدد مسلمان در جهان داریم که مردمشان حجاب و آداب و سنت‌ها را رعایت می‌کنند اما به این معنی نیست که افراد نمی‌توانند کار و تحصیل کنند یا از بخش‌هایی از زندگی‌ بازبمانند.»

او گفت: «این‌ها مواردی بوده که ما از حاکمان افغانستان شنیده‌ایم، از منع ورود زنان به پارک‌ها و منع حضور در فضاهای عمومی گرفته تا منع حضور در مدارس و غیره. این پیچیدگی است که ربط مستقیم به برابری جنسیتی و مشارکت زنان در جامعه، و ایدئولوژی دارد که رفتار حاکمان بر افغانستان را تعیین می‌کند. من جلسه را با این پیام ترک کردم که گفت‌وگو جریان دارد و ادامه خواهد داشت و در عین حال صراحتا گفتم برای آن که کمک‌های ما مانند قبل ادامه یابد، این موانع باید رفع شود. در هفته‌های آینده به این موانع رسیدگی خواهیم کرد و شما را نیز مطلع خواهیم کرد.»

الاکبروف تاکید کرد که با گفت‌وگو با مقام‌های طالبان موانع در راستای حضور زنان در نهادهای غیر دولتی بر طرف شود.

الاکبروف گفت مارتین گریفیتس، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه و هماهنگی کمک‌های اضطراری هفته آینده به افغانستان سفر خواهد کرد و با بالاترین مقام‌ها در حکومت طالبان پس از ممنوعیت کار زنان در نهادهای غیر دولتی صحبت خواهد کرد.

او گفت تصمیم طالبان بر برنامه‌های سازمان ملل متحد تاثیر گذاشته است و فهرست نیازهای بشردوستانه در افغانستان بسیار بلند است و این سازمان متعهد به ماندن و ارائه کمک‌ها است.

به گفته‌ او، سازمان ملل در تلاش است تا از طریق گفت‌وگو این ممنوعیت‌ها را لغو شود.

سازمان ملل متحد روز چهارشنبه، ۷ دی ۱۴۰۱، در واکنش به ممنوعیت اشتغال زنان در سازمان‌های غیر دولتی داخلی و خارجی افغانستان، برخی از برنامه‌های این سازمان را به حالت تعلیق در آورده است.

سازمان ملل متحد گفته است که برنامه‌های تعلیق شده بدون حضور زنان امکان تطبیق ندارند.

در بیانیه‌ سازمان ملل متحد هشدار داده شده که ممنوعیت زنان از فعالیت در امور بشردوستانه پیامدهای تهدیدکننده برای همه افغان‌ها دارد. این بیانیه را ۲۰ تن از مقام‌های ارشد سازمان ملل متحد از جمله مارتین گریفیتس، هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه سازمان ملل، امضا کرده‌اند.

آمار سازمان ملل نشان می‌دهد که بیش از ۲۸ میلیون افغان به‌شمول میلیون‌ها زن و کودک برای زنده ماندن به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند؛ چون افغانستان با خطر قطعی، چالش اقتصادی، فقر و زمستان سرد مواجه است.

طالبان فشار بر شهروندان افغانستان به‌ویژه زنان را در بالاترین سطح رسانده‌اند. وزارت تحصیلات عالی طالبان روز سه‌شنبه دستور داد که تحصیل زنان در دانشگاه‌ها تا اطلاع ثانوی ممنوع است.

مولوی دین محمد حنیف، وزیر اقتصاد طالبان، روز شنبه، سوم دی، با انتشار فرمانی، دستور داد که کار زنان در سازمان‌های غیردولتی داخلی و خارجی تا اطلاع ثانوی ممنوع است. او دلیل ممنوعیت کار زنان را رعایت نشدن حجاب در محیط‌های کار دانست، و گفت که هر سازمانی که این دستور را عملی نکند، جواز فعالیتش در افغانستان لغو خواهد شد.

وزارت تحصیلات عالی طالبان روز سه‌شنبه ۲۹ آذر، با انتشار فرمانی، تحصیل زنان در دانشگاه‌ها را ممنوع کرد. وزارت اقتصاد طالبان هم روز شنبه ۳ دی، با انتشار فرمان دیگری، اشتغال زنان در سازمان‌های غیردولتی داخلی و خارجی را ممنوع اعلام کرد. وزارت اقتصاد طالبان ادعا کرد زنان شاغل در سازمان‌های غیردولتی حجاب اسلامی را رعایت نکرده‌اند و این باعث شد آنان تا اطلاع بعدی، اشتغال زنان را متوقف کنند.

طالبان در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ بر افغانستان تسلط یافتند و حکومت جمهوریت مورد حمایت غرب را سرنگون کردند. طالبان در مذاکرات صلح دوحه با ایالات متحده آمریکا و دیدار با هیئت مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان و برخی از سیاسیون متعهد شده بودند که محدودیت در بخش آموزش و کار زنان وضع نمی‌کنند.

اما زمانی که قدرت را تصرف کردند، بر خلاف تعهداتشان تلاش کردند که حضور زنان در جامعه را به پائین‌ترین سطح کاهش بدهند.

طالبان در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی نیز بر افغانستان حاکمیت می‌کردند و در آن زمان نیز زنان و دختران از حق کار و آموزش محروم شده بودند.