چهار دهه پس از کنار گذاشته شدن داروی ضدتهوع بارداری بن‌دکتین (Bendectin)، پژوهشی بزرگ نشان داده است که قرار گرفتن جنین در معرض این دارو می‌تواند خطر ابتلای او را به سرطان روده بزرگ در بزرگسالی، تا سه برابر افزایش دهد.
تهوع و استفراغ در دوران بارداری به‌ویژه در سه‌ماهه نخست بسیار شایع و ناشی از تغییرات هورمونی سریع است و اگرچه معمولا به آن ویار صبحگاهی گفته می‌شود، می‌تواند در هر ساعتی از شبانه‌روز و در هر مرحله‌ای از بارداری رخ دهد. این روزها مطالعات جدید نشان می‌دهند که این علائم ناخوشایند کاملا طبیعی‌اند و در واقع نوعی واکنش ایمنی بجا هستند که مانع از آن می‌شوند بدن جنین را پس بزند، اما این درک چندین دهه قبل وجود نداشت و ویار بارداری را یک مشکل روانی یا روان‌تنی، یا حتی نشانه‌ای از بارداری ناسالم می‌دانستند.
از سال ۱۹۵۶، داروی بن‌دکتین (Bendectin) حاوی داروی ضداسپاسم دیسیکلومین (dicyclomine)، آنتی‌هیستامین دوکسیلامین (doxylamine) و ویتامین ب۶ به شکل پیریدوکسین (pyridoxine) به‌عنوان خط اول درمان تهوع و استفراغ بارداری استفاده شد. به طوری که در دهه ۱۹۷۰، حدود ۲۵ درصد زنان باردار این دارو را مصرف می‌کردند.
در سال ۱۹۷۶، فرمول این دارو تغییر کرد و ماده دیسیکلومین از آن حذف شد، زیرا در درمان تهوع و استفراغ بارداری بی‌اثر تشخیص داده شد. سپس در سال ۱۹۸۳، این دارو به‌طور داوطلبانه از بازار جمع شد، زیرا برای تولیدکننده این دارو پرونده‌های قضایی متعددی درباره احتمال تاثیر آن بر نقص‌های از بدو تولد تشکیل شده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حالا ۴۰ سال بعد آن سال‌ها، یک مطالعه بزرگ در مرکز علوم سلامت دانشگاه تگزاس در هیوستون نشان داده که قرار گرفتن جنین در معرض بن‌دکتین می‌تواند خطر ابتلای او را به سرطان روده بزرگ در بزرگسالی افزایش دهد.
پژوهشگران احتمال می‌دهند که دیسیکلومین عامل اصلی باشد، چون تصور می‌شد مستقیما روی دستگاه گوارش در حال رشد جنین اثر می‌گذارد. با این حال، آن‌ها نتوانستند اثر دقیق دیسیکلومین را جدا از دیگر ترکیبات این دارو بررسی کنند و تاکید می‌کنند به تحقیقات بیشتری لازم است.
دیسیکلومین امروزه برای درمان سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) استفاده می‌شود و با شل کردن عضلات مسطح معده و روده، گرفتگی و اسپاسم را کاهش می‌دهد. با این حال، می‌تواند عوارضی مانند سرگیجه، خشکی دهان، تاری دید، تهوع و خواب‌آلودگی ایجاد کند و در موارد شدید بر ضربان قلب، فشار خون و تحمل گرما اثر بگذارد.
جایگزین‌های جدید
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال ۲۰۱۳ داروی دیکلجیس (Diclegis)، حاوی دوکسیلامین و پیریدوکسین را برای درمان تهوع بارداری تایید کرد. با این حال پزشکان تاکید می‌کنند زنان باردار باید قبل از مصرف هر دارو برای کاهش تهوع با پزشک مشورت کنند.
