یک پژوهش گسترده در استرالیا نشان می‌دهد برخلاف تصورات رایج درباره مزایای میزهای ایستاده، ایستادن طولانی‌مدت لزوما خطر بیماری‌های قلبی و سکته را کاهش نمی‌دهد و حتی می‌تواند مشکلاتی مانند واریس و اختلال در گردش خون به همراه داشته باشد؛ یافته‌ای که بار دیگر بر اهمیت تغییر وضعیت‌ مداوم و تحرک به‌ جای طولانی‌مدت ماندن در هر وضعیت، چه نشسته و چه ایستاده، تاکید می‌کند.

عبارت «نشستن، سیگار کشیدن عصر جدید است» که طی یک دهه اخیر بارها شنیده شده است، به خطرات سبک زندگی کم‌تحرک اشاره دارد. نشستن طولانی‌مدت با چاقی، دیابت و بیماری‌های قلبی‌عروقی مرتبط دانسته شده است. در واکنش به این موضوع، میزهای ایستاده به‌عنوان راه‌حلی مدرن مطرح شدند که بدون تغییر اساسی در سبک زندگی، زمان نشستن را کاهش می‌دهند.

این در حالی است که برای سودمندی میزهای ایستاده شواهد علمی محکمی وجود ندارد و بخش زیادی از محبوبیت آن‌ها بر اساس مطالعات محدودی شکل گرفته است که پیامدهای این میزها را بر سلامتی در بلندمدت به‌طور جامع بررسی نکرده بودند. به گزارش سی‌ان‌ان، این خلا پژوهشگران را به ادامه تحقیق ترغیب کرد.

در مطالعه‌ جدید روی ۸۳ هزار شرکت‌کننده، آن‌ها به مدت چندین سال از دستگاه‌های قابل‌بستن به بدن که میزان نشستن، ایستادن و فعالیت بدنی آن‌ها را ثبت می‌کرد، استفاده کردند. این اندازه‌گیری عینی داده‌های دقیقی فراهم کرد و خطاهای رایج در خودگزارش‌دهی را کاهش داد.

پژوهشگران با بررسی نتایج دریافتند که نشستن بیش از ۱۰ ساعت در روز با افزایش خطر بیماری‌های قلبی و سکته مرتبط است. با این حال، ایستادن بیشتر این خطر را کاهش نداد، بلکه با افزایش خطر مشکلات در گردش خون همراه بود. ایستادن طولانی می‌تواند باعث تجمع خون در پاها شود و به بروز مشکلاتی مانند واریس هم بینجامد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که جایگزین کردن نشستن با ایستادن راه‌حلی کامل نیست و بدن انسان به حرکت منظم بهتر پاسخ می‌دهد تا ماندن در وضعیت‌های ثابت، چه نشسته و چه ایستاده. بنابراین گنجاندن پیاده‌روی‌های کوتاه، حرکات کششی یا تمرین‌های سبک در طول روز است که می‌تواند دوره‌های طولانی بی‌تحرکی را بشکند و مزایای قابل‌توجهی برای سلامتی داشته باشد.

برخی پژوهش‌های دیگر هم نشان داده‌اند کارمندانی که زمان نشستن خود را با ایستادن و فعالیت سبک کاهش دادند، در سطح قند خون و دیگر شاخص‌های سلامتی آنان بهبودهایی مشاهده شد. یک مطالعه دیگر هم دریافت که ترکیب تناوبی نشستن و ایستادن همراه با پیاده‌روی‌های کوتاه برای سلامتی موثرتر از ایستادن صرف است.

میزهای نشسته‌ــ‌‌ایستاده که برای تسهیل تغییر وضعیت طراحی شده‌اند هم راه‌حلی امیدبخش‌اند. این میزها تغییر مکرر وضعیت را یادآوری می‌کنند و می‌توانند عوارض ناشی از ماندن طولانی‌مدت در یک وضعیت ثابت را کاهش دهند. برخی مدل‌ها حتی لزوم تحرک را یادآوری می‌کنند. 

تنظیم یک یادآور برای حرکت هر ۳۰ دقیقه می‌تواند به شکستن دوره‌های طولانی نشستن یا ایستادن کمک کند، زیرا مسئله تنها نشستن یا ایستادن نیست، بلکه مهم حرکت بیشتر و نشستن کمتر است.