مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که ۱۰۰ساله‌ها ممکن است سیستم ایمنی منحصربه‌فردی داشته باشند که در سنین بالا فعال باقی می‌‌ماند و به آن‌ها کمک می‌کند به طول عمری استثنایی دست یابند.
به گفته پژوهشگران، از جمله محققان دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون، این جمعیت نادر از افرادی که به ۱۰۰ سالگی یا بیشتر می‌رسند، ترکیب مشخصی از سلول‌های ایمنی دارند که سیستم ایمنی بسیار کارآمدی را برای آن‌ها فراهم می‌کند.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که یکی از مشخصه‌های تعیین‌کننده پیری کاهش عملکرد صحیح سیستم ایمنی است.
پشت سازوکارهای مهم برای بهبود بیماری، سلول‌های ایمنی قرار دارند که باعث افزایش طول عمر می‌شوند.
پژوهشگران در مطالعه جدیدی که به‌تازگی در مجله ای‌بایو مدیسین (EBioMedicine) منتشر شد، برای ارزیابی مولکول‌های سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی، پی‌بی‌ام‌سی‌‌ها (PBMCs)ــ دسته وسیعی از سلول‌های ایمنی در گردش خون‌ــ توالی‌یابی تک‌سلولی را که از هفت فرد ۱۰۰ ساله گرفته شده بود، انجام دادند.
۱۰۰ ساله‌ها بخشی از مطالعه صدساله نیوانگلند بودند؛ یکی از بزرگ‌ترین مطالعات در مورد افرادی که در آمریکای شمالی عمر طولانی‌تری داشته‌اند.
پژوهشگران سپس برای تجزیه و تحلیل چگونگی تغییر نسبت انواع سلول‌های مختلف و فعالیت‌های داخلی آن‌ها با افزایش سن، از روش‌های محاسباتی پیشرفته استفاده کردند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آن‌ها ترکیب نوع سلول و تغییرات عملکردی را شناسایی کردند که منحصر به صدساله‌ها است و واکنش‌های ایمنی طبیعی با افزایش سن را منعکس می‌کند.
استفانو مونتی، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح داد: «ما آنچه را طبق دانش ما، بزرگ‌ترین مجموعه داده تک‌سلولی از افراد ۱۰۰ ساله است، جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کردیم. این به ما امکان می‌دهد ویژگی‌های منحصربه‌فرد این جمعیت را تعریف کنیم و پشتوانه‌ای برای شناسایی عوامل مولکولی و سبکی از زندگی است که به طول عمر آن‌ها کمک می‌کند.»
تانیا کاراگیانیس، نویسنده دیگر این مطالعه، گفت: «داده‌های ما از این فرضیه حمایت می‌کند که صدساله‌ها عوامل محافظتی دارند که می‌توانند از بیماری بهبود یابند و به سنین بالا برسند.»
دانشمندان گفتند از آن جایی که افراد در معرض بیماری‌ها قرار دارند و در طول زندگی خود از آن‌ها بهبود می‌یابند، سیستم ایمنی آن‌ها یاد می‌گیرد خود را با آن سازگار کند. با این حال، این توانایی معمولا با افزایش سن کاهش می‌یابد.
پائولا سباستیانی، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «پروفایل‌های ایمنی که در افراد ۱۰۰ سال به بالا مشاهده کردیم، سابقه طولانی مواجهه با بیماری‌ها و ظرفیت بهبودی آن‌ها را تایید و از این فرضیه حمایت می‌کند که آن‌ها از نظر عوامل محافظتی که توانایی آن‌ها را برای بهبودی از بیماری‌ها افزایش می‌دهد، تقویت شده‌اند.»
پژوهشگران بر این باورند که این یافته‌ها برای درک بهتر سازوکارهای ایجاد انعطاف‌پذیری ایمنی با افزایش سن، پایه‌ای فراهم می‌کند؛ عاملی که احتمالا به طول عمر بسیار زیاد کمک می‌کند.
جورج جی مورفی، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «۱۰۰ ساله‌ها و طول عمر استثنایی آن‌ها طرحی برای چگونگی زندگی پربارتر و سالم‌تر ارائه می‌دهد. ما امیدواریم به یادگیری هر آنچه در مورد تاب‌آوری در برابر بیماری‌ها و افزایش افزایش مدت سلامت فرد، ادامه دهیم.»
© The Independent
