مارکوس پوتزل، معاون دفتر معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، روز یکشنبه، ۱۸ دی (۸ ژانویه) بار دیگر بر پایان ممنوعیت کار و آموزش زنان افغان در نهادهای خارجی تاکید کرد. 

بخش افغانستان یوناما در توییتر خود نوشت که آقای پوتزل با محمد خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر طالبان دیدار کرده و هشدار داده است که ممنوعیت‌های طالبان «تبعیض‌آمیز» است و مانع رسیدن کمک‌های نجات‌بخش به شهروندان افغانستان می‌شود.

او روز گذشته با ندا محمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی طالبان، نیز دیدار کرده بود.

یوناما می‌کوشد طالبان را متقاعد کند که از موضع سختگیرانه خود در زمینه کار و آموزش زنان کوتاه بیایند، اما به‌رغم درخواست‌های مکرر جامعه جهانی و نهادهای امدادرسان، طالبان تاکنون نرمشی در قبال شرایط زنان نشان نداده‌اند.

گفته می‌شود که ملا هیبت‌الله آخوندزاده، رهبر نامرئی طالبان، شیخ ندا محمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی، و محمد خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر طالبان، از چهره‌های مهم در رهبری این گروه‌اند که دیدگاه‌های به شدت «زن‌ستیزانه» دارند و با ادامه منع آموزش و کار زنان و دختران افغانستان موافق‌اند. 

یان اگلند، دبیرکل شورای پناهندگان نروژ، نیز در توییتر خود نوشت که به افغانستان سفر می‌کند و از طالبان می‌خواهد که به زنان اجازه دهند تا در نهادهای غیردولتی کار کنند. 

او نوشت که شورای پناهندگان نروژ در واکنش به منع کار زنان در نهادهای غیردولتی در افغانستان، مجبور شده است فعالیت خود را در این کشور متوقف کند. یان اگلند حضور ۴۶۹ کارمند زن شورای پناهندگان نروژ را برای کمک‌رسانی به ۷۰۰ هزار افغان، ضروری دانست.

او تاکید کرد که باید به تمامی کارکنان این نهاد اجازه کار داده شود، تا بتوانند جان افراد را نجات دهند.

طالبان در دی ماه سال‌ جاری کارکردن زنان را در نهادهای غیردولتی و خصوصی ممنوع اعلام کردند و اندکی پیش از آن نیز تحصیل دختران در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی خصوصی را منع کرده بودند.

چنین فرمان‌هایی در کنار افزایش نارضایتی بیشتر از حکومت طالبان، بر زندگی هزاران‌ زن شاغل در نهادهای غیردولتی و خانواده‌های آنان تاثیر منفی می‌گذارد؛ خاصه در شرایطی‌ که میلیون‌ها شهروند افغانستان با فقر شدید دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.

شماری از زنان شاغل در نهادهای غیردولتی، تنها نان‌آوران خانواده‌های خود بودند و اینک به ‌دلیل محروم شدن از اشتغال، خانه‎‌نشین و نگران‌اند که از چه گزینه‌ای برای تامین هزینه‌های زندگی استفاده کنند.

عاصی، از زنان شاغل در یکی از نهادهای غیردولتی در افغانستان، می‌گوید که با صدور فرمان ممنوعیت کار زنان، آینده دشواری پیش روی خانواده هفت نفری‌اش قرار دارد. 

او در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی می‌گوید که اگر ممنوعیت کار زنان در نهادهای غیردولتی پایان نیابد، نمی‌داند که چگونه هزینه‌های زندگی خود و خانواده‌اش را تامین کند: «من در خانه تنها کسی‌ام که کار می‌کنم و مسئولیت پدر، مادر، دو خواهر و دو برادر خود را بر دوش دارم. وقتی برای کار به موسسه نروم، چگونه می‌توانم نیازهای اولیه زندگی را تامین کنم. با آمدن طالبان، مواد خوراکی گران‌تر شده و زندگی بسیار سخت‌تر.»

او از طالبان می‌خواهد که به زنان اجازه کار و آموزش دهند تا بیش از این، فشار اقتصادی به خانواده‌ها وارد نشود.

طالبان در جریان مذاکرات صلح با دولت پیشین ایالات متحده آمریکا، حکومت سابق افغانستان و سیاسیون این کشور، تاکید داشتند که زنان را از حق کار و آموزش محروم نمی‌کنند، اما وقتی در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ از طریق نظامی به قدرت رسیدند، تعهدات خود را زیر پا گذاشتند و محدودیت‌های شدیدی بر آزادی‌های فردی و اجتماعی زنان وضع کردند.