آیا ویژگی‌های ژنتیک می‌تواند کلید مبتلا نشدن بعضی از افراد به کرونا باشد؟

دانشمندان دریافته‌اند که برخی از افراد می‌توانند در برابر عفونت اچ‌آی‌وی مقاوم باشند؛ آیا این امر در مورد کرونا هم صدق می‌کند؟

در ماه‌های گذشته، تیمی از متخصصان کوشیده‌اند با هزاران نفر از کشورهای مختلف که معتقدند ژن‌های مقاوم در برابر ویروس کرونا دارند تماس بگیرند‌ـ STR / AFP

متخصصان در دهه ۱۹۹۰ جهشی ژنتیکی را کشف کردند که ورود بیشتر گونه‌های ویروس اچ‌آی‌وی به سلول‌های انسانی را ناممکن می‌کرد و باعث می‌شد که افراد خاصی در برابر ابتلا به این بیماری مقاوم باشند. اینک، با گسترش بیماری کرونا نیز این گمان ایجاد شده است که شاید پدیده مشابهی بتواند از برخی افراد در برابر ابتلا به کووید-۱۹ نیز محافظت کند.

به گزارش «آتلانتیک»، ایده مقاومت برخی از افراد در برابر کرونا، موضوع وسوسه‌انگیزی برای دانشمندان است و باعث شده است که محققانی در سراسر جهان، به بررسی ژنوم افراد بپردازند. اگر چنین پدیده‌ای واقعیت داشته باشد، متخصصان می‌توانند با استفاده از این دانش به این درک برسند که ویروس عامل بیماری کووید-۱۹بیشتر بر چه کسانی تاثیر می‌گذارد، و حتی شاید بتوان این اطلاعات را برای تولید داروهای بهتری برای مهار کووید-۱۹ به‌ کار گرفت.

هلن سو، متخصص ایمنی‌شناسی در «موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی»، می‌گوید مقاومت در برابر کووید-۱۹ احتمالا بسیار نادر است. او نیز مانند برخی دیگر از کارشناسان، معتقد است که مقاومت ذاتی در برابر ویروس کرونا شاید اصلا وجود نداشته باشد و دامن زدن به تصور چنین مقاومتی، موجب شود افرادی که تاکنون به این بیماری مبتلا نشده‌اند، از این پس از خودشان محافظت نکنند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

ژان لوران کازانووا، متخصص ژنتیک و ایمنی‌شناسی دانشگاه راکفلر، نیز می‌گوید که از حدود ۱۴۰۰ ویروس، باکتری، انگل، و قارچ شناخته‌شده که در انسان بیماری ایجاد می‌کنند، بدن انسان می‌تواند فقط سه مورد را دفع کند که عبارت‌اند از تغییر‌های ژنتیکی اچ‌آی‌وی، انگل مالاریا، و نوروویروس (عامل ایجادکننده بیماری‌های گوارشی مسری).

شاید «جهش ژنتیکی مانع ابتلا به اچ‌آی‌وی» معروف‌ترین این سه مورد باشد. حدود سه دهه پیش، محققان بررسی شمار اندکی از افرادی را آغاز کردند که چندین بار در معرض ویروس اچ‌آی‌وی قرار گرفته‌ بودند و احتمال ابتلای آن‌ها تقریبا قطعی بود، ولی به این بیماری مبتلا نشده بودند. دانشمندان دریافتند که دلیل مقاومت آن‌ها در مقابل ویروس این بود که آنان فاقد عملکرد ژنی به نام CCR5 بودند که پروتئین سطح سلولی را می‌سازد، پروتئینی که اچ‌آی‌وی برای نفوذ به سلول‌ها، به آن نیاز دارد.

 تعداد این افراد بسیار اندک است و گفته می‌شود که این جهش ژنتیکی فقط در یک درصد از افراد اروپایی‌تبار دیده شده است. با این حال، محققان از این کشف برای تهیه داروهای قوی استفاده کرده‌اند و با کمک پیوند مغزاستخوان، موفق شدند ویروس اچ‌آی‌وی را از بدن دو بیمار خارج کنند.

در سال‌های اخیر و با پیشرفت فناوری‌های ژنتیکی، محققان بررسی تعداد انگشت‌شمار دیگری از جهش‌های مقاوم در برابر عفونت‌هایی از جمله ویروس هپاتیت بی را نیز آغاز کرده‌اند، اما هنوز نتوانسته‌اند به تشخیص قطعی برسند. این موضوع احتمالا درمورد کووید-۱۹ نیز مصداق خواهد داشت.

در ماه‌های گذشته، یک تیم جهانی از متخصصان کوشیده‌اند با هزاران نفر از کشورهای مختلف که معتقدند ژن‌های مقاوم در برابر ویروس کرونا دارند تماس بگیرند. این افراد می‌گویند که در معرض ویروس کرونا قرار گرفته‌اند، اما به بیماری مبتلا نشده‌اند.

با این حال، تایید ادعای این افراد چندان ساده نیست، زیرا به گفته پزشکان، در برخی از موارد ویروس کرونا می‌تواند بی‌سر‌و‌صدا به بدن افراد نفوذ کند و همیشه با عوارض مشخصی همراه نیست؛ ضمن اینکه واکسیناسیون یا ابتلای جزئی پیشین نیز می‌تواند از فرد در برابر عفونت محافظت کند. بر این مبنا، شاید نتوان مقاومت بدن در برابر کرونا را به‌راحتی با مقاومت در برابر اچ‌آی‌وی مقایسه کرد، زیرا اچ‌آی‌وی ویروسی است که باعث عفونت‌های مزمن می‌شود، واکسن ندارد، و شناسایی افرادی که در معرض ابتلا به آن بوده‌اند اما به سلامت عبور کرده‌اند، آسان‌تر است.

متخصصان همچنین می‌کوشند جهش‌هایی‌ را بیابند که ممکن است خطر ابتلا به کووید مزمن و سایر پیامدهای ابتلا به کرونا را در افراد تغییر دهد. اما هیچ‌یک از این جست‌وجوها آسان نخواهد بود. بنابراین، دانشمندانی که روی این پژوهش مطالعه می‌کنند، می‌گویند محافظت از سیستم ایمنی بدن بسیار مطمئن‌تر از شرط‌بندی روی چیزی است که شاید در بدو تولد به ارث برده باشیم؛ مخصوصا حالا که به نظر می‌رسد ویروس کرونا از این پس دیگر همواره با ما همراه خواهد بود.