میلیاردها دلار خرج وسایل نظافت نزدیکی می‌شود، ولی محصولات بی‌شمار این بازار نه برای لذت بیشتر مفیدند و نه برای نزدیکی ضروری‌اند. بیایید به جای استفاده از آن‌ها، واقعیت کثیف نزدیکی را با آغوش باز بپذیریم. آیا واقعاً آدم باید از اسفنج واژینال استفاده کند تا همه شواهد رابطه عاشقانه‌اش را از بین ببرد؟
حوزه سیاست‌های «فناوری‌های مربوط به زنان» حوزه‌ای فریبنده است. ظاهرا این فناوری‌ها برای تعالی زندگی زنان و حل مشکلاتی به وجود می‌آیند که به علت تبعیض جنسیتی نهادینه شده در جامعه، برای آنان بروز می‌کند. اما در واقع، این فناوری‌ها شرکت‌ها را به راه خطا می‌برند. یکی از این موارد، محصول جدیدی از یک شرکت آمریکایی به نام «کام اند گان» است.
اختراع این شرکت، اسفنجی است که به سر میله‌ای وصل شده تا بتوان پس از نزدیکی، آن را به درون واژن برد و بدان ترتیب، منیِ شریک جنسی را خیلی راحت پاک کرد. شرکت «کام اند گان» در توصیف این محصول در تارنمای خود نوشته است: «شریک جنسی‌تان به اوج رسید، و حالا... باید بروید دستشویی و خود را بشویید. کام اند گان به کمک شما می‌آید. با حوله قدیمی، تی‌شرت و نصف بسته کاغذ توالت برای همیشه خداحافظی کنید».
نمی‌توان گفت تصویر زنی که روی توالت فرنگی نشسته و ناحیه تناسلی‌اش را با «نصف بسته» کاغذ توالت محکم پاک می‌کند، تا چه حد غم‌انگیز است؛ تازه این را هم در نظر بگیرید که این کار هیچ لزومی ندارد.
واقع این است که آمیزش جنسی، مطلقا «سکسی» نیست. بیشتر شبیه مسخره‌بازی و شلخته‌کاری است و مایه خجالت آدم می‌شود. در واقع عملی کاملاً شرم‌آور است. صداهای ابلهانه، بوی تن و چهره‌های خجالت‌آور، جزو آمیزش جنسی‌اند. با این حال، ما هنوز درگیر این هستیم که آمیزش جنسی را از این چیزها بزداییم.
روان‌کننده‌های طعم‌دار بر آلات تناسلی‌مان می‌ریزیم تا به جای آن که بو و طعم تن انسان را بدهند، رایحه گیلاس داشته باشند. موسیقی پخش می‌کنیم تا هر سر و صدایی را که به خوبیِ فیلم‌های هرزه‌نگاری باکیفیت نیست، نشنویم. لباس‌های زیری می‌پوشیم که نقص‌های بدن‌مان را بپوشانند. و حالا، ظاهراً وقتی هم که کار تمام می‌شود، می‌توانیم بی‌دردسر همه شواهد آمیزش جنسی‌مان را به کلی از بین ببریم.
چرا به جای تلاش برای خلاص شدن از شر این چیزهای آمیزش جنسی، سعی نکنیم از آن‌ها لذت ببریم؟ احساس بدبختی به آدم دست می‌دهد اگر به محض آنکه کار آدم تمام شد، مثل فنر از جا بپرد و دوش بگیرد و ملحفه‌ها را عوض کند.
وقتی از آمیزش جنسی «کثیف» سخن می‌گوییم، معمولاً منظورمان لباس زیر سوراخ‌دار پوشیدن و بستن دست و پای هم‌دیگر در حین نزدیکی است. ولی منظورم از آن نوع آمیزش کثیفی که باید سعی کنیم از آن لذت ببریم، آنی است که بشود به معنای واقعی کلمه، در آن کثیف‌کاری کنیم.
بسیاری از زنان می‌گویند، نمی‌گذارند شریک جنسی‌شان با دهان به آن‌ها لذت جنسی دهد، مگر آن که تازه از حمام آمده باشند. به همین ترتیب، ۶۰ درصد از زنان می‌گویند، «باید حتماً» قبل از نزدیکی موهای ناحیه تناسلی را از بین ببرند. زنان به فکر رضایت جنسی خود نیستند، چون با وضع طبیعی بدن خود سر جنگ دارند و تن‌شان را «کثیف» قلمداد می‌کنند. بدن انسان مو، بو و طعم دارد. عرق انسان حاوی «فرومون» است که هوس‌افزایی طبیعی است. وقتی بوی خودتان را می‌دهید، بسیار بسیار تحریک‌‌کننده‌تر از وقتی هستید که چهار لایه ضدعرق و نصف شیشه عطر روی خودتان خالی کرده باشید.
از هر پزشک یا متخصص زنانی که بپرسید، به شما می‌گوید هرگز نباید ناحیه تناسلی را با صابون بشویید چون واژن خودش، خودش را تمیز می‌کند. با این حال، بازار محصولاتی که باعث می‌شوند واژن دست کم در کوتاه‌مدت بویی غیر از بوی واژن بدهد، بسیار داغ است. ارزش بازار محصولات بهداشتی بانوان حدود ۱۵.۲ میلیارد دلار (۱۲.۳ میلیارد پوند) است. یعنی ۱۵.۲ میلیارد خرج محصولاتی می‌کنیم که هیچ نیازی به آن‌ها نداریم.
در عمرم با مردهایی خوابیده‌ام که بلافاصله پس از آمیزش از جا برمی‌خیزند و به حمام می‌روند. واقعاً توهین‌آمیز بود. وقتی از آن ها می‌پرسیدم چرا این کار را می‌کنند، انگار از این که من هم قرار نیست همان کار را بکنم تعجب می‌کردند. با مردهایی هم خوابیده‌ام که بلافاصله پس از نزدیکی، خوش داشته‌اند ملحفه‌ها را عوض کنند. یعنی اگر سه یا چهار بار در هفته آمیزش جنسی داشته باشند، بازوها‌شان دچار آسیب فشار تکراری ناشی از عوض کردن رولحافی می‌شود.
درک می‌کنم که آدم‌ها دل‌شان می‌خواهد احساس پاکیزگی و راحتی داشته باشند، اما اگر به جای آنکه سعی کنیم همه شواهد رخ دادن آمیزش جنسی را پاک کنیم، این تمیزکاری‌ها را رها کنیم و توی رخت‌خواب بمانیم و هم‌دیگر را بغل کنیم، احساس رضایت‌مندی بیشتری خواهیم داشت.
بسیاری از ما هم‌خوابگی‌هایی داشته‌ایم که ترجیح می‌دهیم فراموش‌شان کنیم. به کسی که همین دیشب برای پنجمین بار به سراغ شریک سابقش رفته و با این که آن مرد هنوز فقط یک بالش روی تختش دارد، باز هم با او خوابیده، حق می‌دهم بخواهد سریع دوش بگیرد و واقعیت را بشوید و پاک کند. اما در رابطه‌ای که در آن، از شریک جنسی‌تان خوش‌تان می‌آید یا حتی عاشقش هستید، آن بخش بعد از آمیزش، می‌تواند بهترین قسمت ماجرا باشد.
حالا دیگر به جای آن که با هم سیگاری بگیرانیم، کنار هم دراز می‌کشیم و گوشی‌هامان را نگاه می‌کنیم، یا بی‌هدف با کسی گپ نوشتاری می‌زنیم. حال آن که آن لحظه، لحظه بسیار خصوصی و بی‌تکلفی است که داریم در آن لحظات، کم‌کم دوباره تبدیل به آدم‌هایی دیگر در دنیای بیرون از آن اتاق می‌شویم، و از این جهت، لحظه مهمی است. ممکن است بوی عرق بدهیم، و بله، شاید لکه خیسی روی ملحفه‌ها باشد؛ اما مایعات بدن چندش‌آور نیستند، بلکه صرفاً جنبه‌ای طبیعی از آمیزش جنسی‌اند.
پیش‌بینی شده است که تا سال ۲۰۲۳ ارزش بازار خرید اسباب‌بازی‌هایی که بتوان با آن‌ها آمیزش جنسی کثیف‌تری داشت، به ۳۵.۵ میلیارد دلار می‌رسد. اما در واقع کثیف‌ترین نوع آمیزش جنسی آن است که حتی بدون دوش گرفتن با شریک جنسی‌مان بخوابیم؛ با آن که کل روز سر کار بوده‌ایم، به او اجازه دهیم برود پایین و به ما لذت بدهد، و پس از نزدیکی، همان‌جا دراز بکشیم و بگذاریم غرق هر آن‌چه از ما سر زده بمانیم و به حمام ندویم تا بقایای میل و هوس را با اسفنج از تن‌مان پاک کنیم.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
