وزارت عزت‌الله ضرغامی در دولت ابراهیم رئیسی از همان ابتدا با حاشیه همراه بود. او وزیری است که سعی کرد با عملکردی غافلگیرکننده و غیرمتعارف به قولی «چهره شبکه‌های اجتماعی» دولت باشد.
رئیس اسبق سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی و مالک کانال تلگرامی «خمیازه» در مدت کوتاه مسئولیت با انتصاب‌ها و انتخاب‌هایش دروزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی موجی از اعتراض، حیرت و غافلگیری را برانگیخت.
بعضی منتقدان ضرغامی اعتقاد دارند او مانند سعید محمد و محسن رضایی بیش از آنکه خود را وزیر دولت ابراهیم رئیسی بداند، رئیس‌جمهوری آینده می‌بیند. شیوه عملکرد و علاقه‌اش به در مرکز توجه بودن می‌تواند تاییدی بر این ادعا باشد.
ضرغامی به شیوه روزهایی که خود را برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ مهیا می‌کرد، تلاش دارد فردی متفاوت، جوان‌گرا با عقاید و عملکرد خاص قضاوت شود. چهره‌ای که می‌تواند از خط قرمزهای مدیریت در جمهوری اسلامی عبور در خیابان فیلم‌های خاص با مردم بگیرد، انتصاب‌های عجیب انجام دهد وبا رفتارش افکارعمومی را تحت‌تاثیر قرار دهد.
رئیس سابق صداوسیما به‌محض نشستن بر کرسی وزارت از تلاش برای رفع موانع گردشگری و جوان‌گرایی در حوزه مدیران سخن گفت، امید فعالان میراث‌فرهنگی این بود که خونی تازه در رگ‌های میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کشور جاری شود.
اما در همان روزهای نخست انتخاب «محمد سجاد نوروزیان» دستیار در حوزه کسب‌وکار در فضای مجازی ستاد انتخاباتی ضرغامی به‌عنوان مدیر «موزه فرش ایران» نشان داد وزیر نورسیده شناخت درستی از کارش ندارد.
نوروزیان چهره‌ای فعال در فضای مجازی و عضو «انجمن پیپ ایران» و سازنده کلیپ‌های طنز با موضوع «تبلیغ توتون» است که در فضای مجازی خود را «چلمن سیزدهم» معرفی کرده است.
همین نام و سابقه کافی بود که باعث نگرانی اهالی میراث‌فرهنگی شود. اما حامیان تصمیم ضرغامی مدعی شدند نباید به کلیپ‌های «چلمن سیزدهم» اعتنا کرد و وعده دادند، نوروزیان با ایده‌های نو خود موزه فرش را متحول می‌کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نخستین تصمیم «محمد سجاد نوروزیان» در موزه فرش تبدیل حوض‌های ورودی موزه که جزو آثار ثبت شده در میراث ملی هستند به باغچه بود که همه را دچار حیرت کرد.
هفت حوض موزه فرش نماد افسانه‌ها و قصه‌ها کهن ایرانی هستند که «عبدالعزیز فرمانفرمائیان» معمار برجسته موزه آگاهانه طراحی کرده بود.
نوروزیان تحت‌تاثیر واکنش فعالان میراث فرهنگی و معماران اعلام کرد به دلیل کمبود آب و جمع‌شدن زباله تصمیم گرفت برای جلوه ورودی موزه حوض‌ها را به باغچه تبدیل کند و هر زمان اوضاع مساعد شد دوباره آن‌ها را خالی می‌کند. این نظر روشنگر آن بود که مدیر جوان منتخب ضرغامی شناختی از شاخص‌های موزه تحت مدیریتش ندارد.
ولی پرسروصداترین انتخاب ضرغامی «علی دارابی» معاون سابق استانی صداوسیما با تخصص علوم سیاسی برای سمت «معاون میراث‌فرهنگی» وزارتخانه بود. مهم‌ترین معاونت این وزارتخانه در طول تاریخ سازمان میراث‌فرهنگی و سپس تشکیل وزارتخانه هرگز به فردی با تخصص غیرمرتبط سپرده نشده بود.
به این ترتیب مشخص شد ضرغامی مانند اکثر وزرای دولت باوری به اهمیت تخصص برای انتصاب ندارد.
اکثر چهره‌های شناخته شده حوزه میراث‌فرهنگی از این انتخاب ابراز تاسف کردند. ولی این انتقادهای گسترده پاسخی طعنه‌آمیزی از طرف ضرغامی داشت که در انتصاب بعدی او نمایان شد.
محمدحسین صوفی از مدیران سابق صداوسیما منصوب بعدی ضرغامی به‌عنوان مدیرعامل «کانون جهان‌گردی و اتومبیل‌رانی» بود، تا به‌وضوح این پیغام آشکار را به منتقدان برساند که بنا نیست این وزارتخانه را مدیران متخصص اداره کنند.
انتخاب حسن میثمی یکی از مجریان صداوسیما به‌عنوان مدیر روابط‌عمومی وزارتخانه، نشان داد محل جمع‌شدن نیروهای حامی ضرغامی در دوران ریاستش بر صداوسیما است.
شاید انتخاب علی‌اصغر شال‌بافان که از چهره‌های دانشگاهی نزدیک به ضرغامی است به‌عنوان معاونت گردشگری تنها انتصاب مبتنی بر تخصص باشد. هرچند در مورد شال‌بافان نیز برخی معتقدند در خود بدنه وزارتخانه چهره‌ای باسابقه‌تر و آشناتر بودند که می‌توانستند گزینه مطلوب‌تری باشند.
این نقد از آن جهت است که از دوران تشکیل سازمان میراث‌فرهنگی همواره سنت انتخاب مدیران از نیروهای بدنه دستکم در حوزه‌هایی مانند مدیریت موزه‌ها رعایت می‌شد.
محمد عبدالعلی پور، مدیر اسبق موزه‌ها و کاخ‌موزه‌های میراث‌فرهنگی کشور دراین‌رابطه تاکید دارد: «ازآنجایی‌که مدیریت موزه‌ها امری تخصصی است، قاعدتا باید افرادی متخصص برای آن انتخاب شوند که سلسله مراتبی در مورد رشد تصدی‌گری‌شان رعایت شده باشد. افرادی باید به‌عنوان یک مدیر در موزه انتخاب شوند که در موزه هستند و کارکرده‌اند و تخصص دارند.»
از دیگر انتصاب‌های پرحاشیه ضرغامی انتخاب طاهره قیومی، به سمت مشاور و مسئول پیگیری‌های ویژه وزیر میراث‌فرهنگی است.
قیومی سال ۹۳ در سمت ریاست مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس‌جمهور آغاز بکار کرد، اما سال ۹۵ به اتهام جاسوسی بازداشت شد که البته پس از مدتی وزیر اطلاعات با عذرخواهی از او این اتهام را رد کرد و او آزاد شد.
یکی از کسانی که آن زمان دفاعی جانانه از قیومی داشت، عزت‌الله ضرغامی بود. شاید این انتصاب را باید نوعی جبران مافات در مورد قیومی از سوی ضرغامی دانست.
دامنه انتصاب‌های جنجالی ضرغامی در روزهای اخیر نیز تداوم داشته است. با اعلام اسامی شورای راهبردی چند مجموعه تاریخی، بار دیگر حضور شاغلان صداوسیما در این شوراها، موجی از تعجب فعالان میراث فرهنگی را برانگیخت.
حضور منصور ضابطیان مجری و برنامه‌ساز در شورای راهبردی «مجموعه نیاوران»، پیام تیرانداز مدیرعامل خبرگزاری فارس در شورای راهبردی «موزه ملی» و محمود رضوی تهیه‌کننده سینما که همکاری‌اش با نهادهای امنیتی برای ساخت فیلم‌هایی چون «سیانور» و «ماجرای نیمروز» و «سریال معراجی‌ها» خبرساز شده و از نزدیکان محمدباقر قالیباف است، نشان داد این کاندیدای سابق ریاست‌جمهوری برنامه‌های مفصلی برای بیشتر دیده شدن دارد.
یکی از فعالان خبری حوزه میراث‌فرهنگی می‌گوید: «ضرغامی تلاش دارد با انتخاب مدیران آشنا به صداوسیما و فضای مجازی و طیف گسترده‌ای از جوانان دهه شصتی دوران وزارت خودش را فرصتی برای فعالیت انتخاباتی کند. او بیش از آنکه دغدغه میراث‌فرهنگی داشته باشد دیده‌شدن از طریق روابط مدیرانش را سرلوحه انتخاب‌هایش قرار داده است.»
از صحبت‌های جنجالی در مورد «مجموعه تاریخی پاسارگاد» و اینکه نباید این مکان مانع ساخت‌وساز بیش از دوطبقه در محل و کشاورزی شود. تا کباب خوردن در خیابان و گفتن اینکه: «با کباب بناب به جنگ مک‌دونالد می‌رویم» و حضور در کنار نوازندگان خیابانی و درخواست شادتر نواختن آن‌ها، همگی نشان از آن دارد ضرغامی باوجودآنکه در انتخابات اخیر نتوانست از سد شورای نگهبان عبور کند، هنوز چشم امیدی به جایگاهی عالی‌تر در نظام دارد.
اما نزدیکان ضرغامی ضمن رد این ادعا، می‌گویند او تلاش کرد از توانایی چهره‌های رسانه‌ای برای شناساندن ظرفیت‌های میراث‌فرهنگی و گردشگری و صنایع‌دستی کمک بگیرد.
محمد بهشتی، کارشناس میراث‌فرهنگی در این باره می‌گوید: «آن اوایل که دولت جدید مستقر شده بود، در برابر اتفاقاتی که می‌افتاد، شگفت‌زده می‌شدیم اما الان مدتی است دیگر شگفت‌زده نمی‌شویم. از انتصابات شگفت‌زده نمی‌شویم و توقعی نداریم.»
