رهبر جمهوری اسلامی در دیدار با ورزشکاران حاضر در المپیک و پارالمپیک، ضمن تقدیر از نام‌گذاری کاروان ورزشی به نام قاسم سلیمانی، استفاده از چفیه به‌عنوان نماد مقاومت و چادر توسط بانوان ورزشکار را ارزش خواند.

علی خامنه‌ای صبح امروز، شنبه، در دیدار با ورزشکاران حاضر در رقابت‌های بین‌المللی المپیک و پاراالمپیک، با ادعای اینکه دستگاه‌های زیادی مشغول کارند تا جوان ایرانی را دچار افسردگی و دچار ناامیدی کنند، اظهار داشت: «استفاده از چفیه به‌عنوان نماد ایثار و مقاومت و سجده خدا بر روی چفیه و حجاب بانوان ورزشکار واقعاً ارزش بزرگی است. پوشش چادر قهرمان طلایی این مسابقات در جایگاه پرچمداری با چادر لباس ایرانی زن مسلمان، این را در مقابل چشم مردم دنیا نشان دادن، صحنه ابراز عشق و محبت به پرچم عزیز ایران، اشک شوق، اشک غیرت در مقابل پرچم که دارد می‌رود بالا، صحنه نماز خواندن، صحنه در آغوش گرفتن حریف مغلوب، صحنة احترام تیم والیبال به مادر شهید؛ اینها ارزش است.»

او همچنین گفت: «علاوه بر ناداوری‌ها، رشوه و زد و بندهای سیاسی و استفاده از مواد نیروزا، کسب مدال به‌واسطه وطن‌فروشی و خود فروشی نیز از نمونه‌های قهرمانی ناسالم است.»

خامنه‌ای افزود ورزشکار ایرانی نمی‌تواند «به خاطر یک مدال» با نماینده اسرائیل «دست بدهد و عملا او را به رسمیت بشناسد.»

علی خامنه‌ای در حالی از چفیه به‌عنوان نماد اسرائیل ستیزی و چادر به‌عنوان نماد «زن تراز از نظر جمهوری اسلامی» یاد می‌کند که در سال‌های اخیر تعداد زیادی از ورزشکاران ایرانی برای رهایی از قفس سیاسی ورزش جمهوری اسلامی ایران مهاجرت را بر ماندن ترجیح داده‌اند. 

مسئله حجاب در ورزش منجر به ممنوعیت چندین رشته ورزشی - مثل شنا، شیرجه، واترپلو و ... - شده و دختران ایرانی در بسیاری از رشته‌های ورزشی دیگر سال‌های سال منتظر مانده‌اند تا با تأیید نوع پوشش آن‌ها از سوی فدراسیون‌های جهانی فرصت بازی در رقابت‌های بین‌المللی را داشته باشند. فدراسیون‌های جهانی برای تأیید یک پوشش خاص در ورزش مجبورند آسیب‌های پوشش غیرمتعارف را بررسی کنند تا ورزشکار حین رقابت ورزشی دچار مصدومیت یا مشکلات غیرقابل‌پیش‌بینی نشود.

دختران ورزشکار ایرانی از بسیاری فرصت‌های جهانی محروم شده‌اند، محرومیتی که فرصت رقابت و پیشرفت را سوزانده و آن‌ها را نسل به نسل ازآنچه بر ورزش حرفه‌ای جهان می‌گذرد، دور کرده است. ورزشکار حرفه‌ای در فرایند رقابت در عرصه‌های بزرگ‌تر آموخته می‌شود.

ورزش زنان در ایران به دلیل محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های پوشش رسانه‌ای تصویری در جذب پشتیبان‌ها ناکام است. ورزشی که دیده نمی‌شود، نمی‌تواند برای پشتیبان‌ها فرصت تلقی شود و این وضعیت رغبتی برای سرمایه‌گذاری خصوصی در ورزش زنان باقی نمی‌گذارد.

در سال ۱۳۸۹ آیت‌الله صافی گلپایگانی، از مراجع تقلید شیعیان، اعزام ورزشکاران زن به مسابقه‌های خارجی را مایه شرمساری دانست و خواستار جلوگیری از آن شد. آیت‌الله حسینی زنجانی و آیت‌الله علوی گرگانی نیز همانند او اعزام ورزشکاران زن را به خارج از کشور «حرام» اعلام کرده بودند. 

ایجاد محدودیت برای ورزشکاران زن در حالی انجام می‌گیرد که آنان مجبور هستند در مسابقه‌های بین‌المللی با پوشش کامل حاضر شوند و دست و پاگیر بودن پوشش اسلامی در نتایجی که آنان کسب می‌کنند، تأثیر داشته است. با این‌همه افرادی در داخل حاکمیت حتی به حضور زنان با پوشش کامل هم راضی نیستند و برای حذف آنان از عرصه‌های ورزشی تلاش می‌کنند.

جمهوری اسلامی با رهبری علی خامنه‌ای ورزش را به ابزاری سیاسی برای تأمین منویات ایدئولوژیک خود کرده است. موضوعی که در ماجرای باخت اجباری ورزشکاران ایرانی برای رو به رو نشدن با حریفان اسرائیلی بارها باعث سرافکندگی ملی شده است.

سعید مولایی جودوکا ایرانی بعد از مسابقات سال ۲۰۱۹ توکیو به‌صراحت درباره فشار جمهوری اسلامی بر ورزشکاران ایرانی برای پرهیز از رقابت با رقبای اسرائیلی سخن گفته بود. فشاری که مغایر با استانداردهای بین‌المللی حاکم بر عرصه ورزش است.  
مولایی پس از آن مسابقات گفت که مربی به او دستور داده بود ببازد که در دور بعد مجبور به روبه‌رو شدن با حریف اسرائیلی نشود! ماجرایی که منجر به محرومیت فدراسیون جودوی ایران شد.
اگرچه این نخستین بار نبود که چنین اتفاقی در ورزش ایران رخ می‌داد.

از آن زمان حساسیت فدراسیون‌های بین‌المللی بر روی ایران بیشتر شده است.

منشور کمیته بین‌المللی المپیک در بندهای ۲، ۵۰ و ۱۶ تبعیض سیاسی، مذهبی، حقوقی، اجتماعی، اقتصادی و جنسیتی را اکیداً منع کرده است. این بندها دقیقاً همان مواردی هستند که در ایران رعایت نمی‌شود و بارها فدراسیون‌های ما را تا آستانه تعلیق پیش برده‌اند.