۱۸ میلیون زن افغان نباید زنده‌به‌گور شوند

حمیرا قادری: دنیا با چشم بستن بر تهدید طالبان، ۱۸ میلیون زن افغان را زنده‌به‌گور می‌کند

«۹۵ درصد زنان خود را در خانه حبس کرده‌اند و این نشان وحشتی است که از طالبان دارند» - Aamir QURESHI / AFP

حمیرا قادری، استاد دانشگاه، داستان‌نویس و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی، از جمله زنان مبارز افغان است که به سخنان طالبان که گفته‌اند زنان نمی‌توانند در ادارات دولتی کار کنند واکنش نشان داده و نوشته است: «طالبان حق ندارد، زنان افغان را زنده‌به‌گور کنند.»

خانم قادری زندگی زنان به ویژه زنان تحصیل‌کرده افغان در حکومت طالبان را نگران‌کننده خوانده و گفته است: «به جرات می‌توانم بگویم که ۹۵ درصد زنان خود را در خانه حبس کرده‌اند. این نشان وحشتی است که از طالبان دارند. من از مردمم می‌خواهم که به خودسانسوری تن در ندهند. رفت‌وآمد و زندگی کردن حق همه آدم‌ها است و باید برای آن مبارزه کرد؛ چون مبارزه یک وظیفه تاریخی است.»

این زن فعال مدنی افغان به اظهارات برخی رهبران طالبان که گفته‌ند زنان فعلا در خانه بمانند تا امارت اسلامی در مورد آنان تصمیم بگیرد، نیز واکنش نشان داده است: «طالبان در نخستین دوره پنج ساله حکومت خود بر افغانستان نیز همین وعده‌ها را به زنان می‌دادند اما فراهم کردن فضای امن برای زنان پنج سال طول کشید و زنان در این مدت در فرودستی کامل به سر بردند.»

او از زنان افغان خواست که به مبارزاتشان برای آزادی، برابری و به دست آوردن حقوق اساسی‌ ادامه دهند و به خیابان‌ها بیایند و اجازه ندهند که بار دیگر حقوق و آزادی‌های آنان گرفته شود.

خانم قادری از مردان افغانستان به ویژه مردانی که در سطح رهبری طالبان‌اند خواست به حقوق و آزادی‌های زنان احترام بگذارند: «ما باید در کنار هم «زندگی» کنیم و نباید گروهی در کنار گروه دیگر «مردگی» داشته باشد.»

حمیرا قادری در پایان سخنان خود به جامعه جهانی نیز پیام داده و گفته است: «دنیا با چشم بستن بر تهدید طالبان، ۱۸ میلیون زن افغان را زنده‌به‌گور می‌کند.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

آزادی برای زنان افغان، دسترسی به حقوق اساسی‌ و کار کردن در ادارات دولتی تنها خواسته خانم قادری نیست، بلکه بسیاری از زنان افغان هم از طالبان همین خواسته‌ها را دارند و تاکید می‌کنند که زنان نیمی از افراد جامعه‌اند و حقوق آنان نباید فراموش شوند و در خانه‌هایشان مانند یک زندانی به سر ببرند.

در دو هفته گذشته، شماری زیادی از زنان افغان برای به دست آوردن حقوق و سهم خود در نظام آینده طالبان به خیابان‌ها ریختند و با شعار «ما حق اسلامی و انسانی خود را می‌خواهیم» به رهبران طالبان گفتند که باید حقوق زنان در تمام زمینه‌ها در نظر گرفته شود وگرنه نظامی که تشکیل می‌دهند دوام نخواهند یافت و به‌زودی نابود می‌شود.

طالبان زنان از ادامه راهپیمایی‌های اعتراضی منع کردند و شماری را کتک زدند اما زنان افغان همچنان در شبکه‌های اجتماعی فعال‌اند و می‌گویند تا رسیدن به حق خود و معلوم شدن سهمشان در نظام آینده افغانستان به مبارزات خود ادامه می‌دهند؛ حتی اگر کشته شوند.

افغان‌ها در خارج از افغانستان نیز به خیابان‌ها آمده‌اند تا صدایشان را به گوش همه برسانند و از طالبان بخواهند در نظام آینده به زنان نقش بدهند و به آزادی‌های آنان احترام بگذارند.

طالبان پس از به قدرت رسیدن، مانند دوره نخست حکومت خود، زنان را از کار در ادارات دولتی و نهادهای شخصی منع و تاکید کردند که زنان تا اطلاع ثانوی در خانه‌ بمانند و هرچند در ابتدا به زنان افغان اطمینان داده بودند که به‌زودی در مورد سرنوشتشان تصمیم می‌گیرند و زمینه کار را برایشان فراهم می‌کنند، در کابینه جدید امارت اسلامی هیچ زن وجود ندارد و همگی مردانی وابسته به طالبان‌اند.

پس از اعلام کابینه امارت اسلامی، یک فرمانده کلیدی طالبان در گفت‌وگو با یک رسانه‌ داخلی افغانستان گفت که زنان نمی‌تواند مانند گذشته در ادارات دولتی کار کنند و به فعالیت‌های اجتماعی‌ خود ادامه بدهند.

تجربه تلخ پنج سال دور نخست حکومت طالبان، نظام مردسالار کنونی این گروه، حبس زنان در خانه و سرکوب اعتراض‌های مسالمت‌آمیز زنان افغان را بیش از پیش در مورد زندگی و آینده‌ نگران کرده است. آنان در تلاش‌اند صدای خود را هر چه زودتر به گوش طالبان و جامعه جهانی برسانند تا بتوانند پیش از آنکه از نظام آینده و کار وفعالیت در اجتماع حذف شوند، به حقوق و آزادی‌های خود دست یابند اما دست‌کم عملکرد یک ماهه طالبان نشان می‌دهد که آنان در نظام آینده‌ به زنان افغان سهمی نخواهند داد و ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها برای زنان همچنان ادامه دارد.