کشف ۳۰۰ تفاوت ژنتیکی که بر سن یائسگی زنان اثر می‌گذارد

یائسگی زودهنگام به دلایل ژنتیکی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد

یائسگی زودهنگام به دلایل ژنتیکی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد -pexels

دانشمندان حدود ۳۰۰ تفاوت ژن شناسایی کرده‌اند که بر سن آغاز یائسگی زنان تاثیر دارد.

این تفاوت‌های ژنتیکی می‌تواند سن تقریبی را که عادت ماهانه زنان متوقف می‌شود پیش‌بینی و در نتیجه، کسانی را که احتمال یائسگی زودرس دارند شناسایی کند.

یافته‌های این پژوهش در نشریه نیچر منتشر شده است. به عقیده این گروه پژوهشی، یافته‌های جدید می‌تواند به بهبود درمان‌های ناباروری منجر شود و همچنین زمینه‌ای شود برای پژوهش‌های آتی در مورد پیشگیری از برخی گونه‌های سرطان و همچنین دیابت نوع ۲. 

دکتر کاترین روت، از دانشگاه اکستر و از نویسندگان این مقاله پژوهشی، گفت: «امیدواریم کار ما امکان‌های تازه‌ای فراهم کند که به برنامه‌ریزی زنان برای آینده کمک کند.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

«با کشف علت‌های ژنتیکی بسیار بیشتری که سبب تغییر زمان یائسگی می‌شوند، نشان داده‌ایم که می‌توانیم پیش‌بینی کنیم کدام زنان ممکن است زودتر یائسه شوند و در نتیجه، برای طبیعی باردار شدن دچار مشکل و سختی باشند.»

«و چون ما با تفاوت‌های ژنتیکی متولد می‌شویم، می‌توانیم این اطلاعات را به زنان جوان بدهیم.»

در این تحقیق، پژوهشگران داده‌های ژنتیکی جمع‌آوری‌شده از ۲۰۱ هزار و ۳۲۳ زن اروپایی‌تبار و ۸۰ هزار زن از جنوب شرق آسیا در زیست‌بانک بریتانیا (UK Biobank) را بررسی کردند.

آن‌ها همچنین از موش‌های آزمایشگاهی استفاده کردند تا آثار برخی ژن‌ها بر عمر باروری و تولیدمثل این جونده‌ها را بررسی کنند.

پژوهشگران در موش‌ها دو ژن مشخص، Chek1 و Chek2، یافتند که بر عمر باروری و تولیدمثل اثر می‌گذارد.

این تیم پژوهشی دریافتند که غیرفعال‌ کردن Chek2 به‌نحوی که از کار بیفتد هم‌زمان با تقویت بیان ژن Chek1 برای بهبود فعالیتش، بازه عمر تولیدمثلی موش‌ها را تا حدود ۲۵ درصد افزایش می‌دهد. 

در این ضمن، دانشمندان دریافتند میانگین سن یائسگی در زنانی که به‌طور طبیعی ژن Chek2 فعال ندارند ۳.۵ سال دیرتر از زنانی است که ژن عادی فعال دارند.

پروفسور ایوا هافمن، از دانشگاه کپنهاگ که او نیز از نویسندگان این مقاله پژوهشی است، گفت یافته‌‌های آن‌ها «مسیر احتمالی جدیدی ایجاد می‌کند برای روش‌های معالجه که ممکن است برای درمان ناباروری استفاده شود، به‌خصوص در لقاح مصنوعی (آی‌وی‌اف).»

او گفت: «آی‌وی‌اف بر تحریک هورمونی زنان متکی است. ما دریافتیم که در یکی از موش‌های آزمایشگاهی، Chek2، موش ماده واکنش بهتری به تحریک هورمونی داشت، که بدین معناست برای روش درمانی آی‌وی‌اف می‌شود تخمک‌های بیشتری جمع‌آوری کرد.»

«البته سوال‌هایی علمی و نگرانی‌هایی در مورد ایمنی نیز مطرح است که پیش از امتحان این روش روی انسان‌ها باید بررسی شوند.»

«اما آنچه مطالعات ما نشان می‌دهد این است که جلوگیری هدفمند کوتاه‌مدت از [فعالیت ژنتیکی] این مسیرها در مدت آی‌وی‌اف می‌تواند به برخی زنان کمک کند تا به درمان پاسخ بهتری بدهند.»

این پژوهشگران همچنین برخی آثار یائسگی زودرس یا دیررس بر سلامت را بررسی کرده‌اند.

یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد که یائسگی زودهنگام به دلایل ژنتیکی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد و با تحلیل سلامت استخوان و افزایش احتمال شکستگی [استخوان] مرتبط است.

اما از سوی دیگر، یافته‌ها حاکی از آن است که یائسگی زودهنگام خطر ابتلا به برخی انواع سرطان مانند سرطان تخمدان و سرطان سینه را کاهش می‌دهد. 

گزارش‌ بیشتر از پرس اسوسیشن

© The Independent

بیشتر از بهداشت و درمان