رسانه اسرائيلی اورشلیم‌پست دوشنبه، ۱۵ ژانویه (۲۵ دی) یادداشتی به قلم ایلان پومرنک، از اعضای «انجمن رهبری اسرائیل»، درباره توان هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران و راه‌های پیش رو منتشر کرد.
پومرنک در این یادداشت اشاره می‌کند: «قبل از حمله هفتم اکتبر حماس، هنوز عده‌ای در اسرائیل بودند که می‌پرسیدند آیا واقعا امکان دارد که ایران در صورت دستیابی به سلاح هسته‌ای، از این ابزار علیه ما استفاده کند؟ اینک پس از آن حمله خونبار، کمتر کسی در اسرائیل چنین تردیدهایی دارد. از سوی دیگر، هنوز هم بسیاری در سراسر دنیا می‌کوشند هرگونه خطر واقعی حمله هسته‌ای احتمالی ایران به اسرائیل را کم‌اهمیت جلوه دهند. این در حالی است که جنایات اخیر حماس در اسرائیل، هیچ شکی در مورد نیت نسل‌کشی حکومت ایران و متحدانش باقی نگذاشته است.»
پومرنک در ادامه با اشاره به اینکه سران جمهوری اسلامی ایران به وضوح اعلام کرده‌اند که قصد نابودی اسرائیل را دارند، می‌افزاید که برای جلوگیری از چنین رویدادی، لازم است اقدام پیشگیرانه انجام شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او تاکید می‌کند: «عده‌ای می‌گویند که ایران فقط برای تضمین بقای رژیم خود قصد دستیابی به سلاح هسته‌ای دارد. آن‌ها می‌پندارند که حکومت دینی- انقلابی ایران و سران نظامی آن، بر اساس منطق حرکت می‌کنند و در راستای خطوط قرمز بین‌المللی عمل خواهند کرد. اما واقعیت این است که رژیمی که در تاریخچه‌اش نشان داده است که شهروندانش را بدون ترس از مجازات به قتل می‌رساند، بدون شک در استفاده از تسلیحات هسته‌ای و حربه کشتار جمعی علیه اسرائیل نیز تردید نخواهد کرد.»
این کارآفرین اسرائیلی در زمینه فناوری پیشرفته، سپس می‌افزاید: «ایران در هولوکاست دوم – از طریق حمله هسته‌ای – شاهد تحکیم خود خواهد بود. در محاسبات [حکومت جمهوری اسلامی] ایران، با توجه به وسعت جغرافیایی اسرائیل و تمرکز جمعیت آن در بخش مرکزی، فقط تعداد محدودی سلاح هسته‌ای برای به زانو درآوردن اسرائیل لازم است. اگر ایرانی‌ها به توانایی هسته‌ای دست یابند، ممکن است فورا یک مرکز پرجمعیت یا تاسیسات حیاتی را هدف قرار ندهند. در عوض، یک دستگاه هسته‌ای را در اتمسفر بالای اسرائیل به‌گونه‌ای منفجر کنند که پالس الکترومغناطیسی تولید کند. چنین حمله‌ای به شدت بر تجهیزات الکترونیکی و فناوری تاثیر خواهد گذاشت و بیشتر زیرساخت‌های غیرنظامی و اقتصاد کلی تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند. اگرچه تلفات واقعی در مقایسه با انفجار مستقیم هسته‌ای کم خواهد بود، از نظر رژیم ایران، این اقدام می‌تواند برای جلوگیری از واکنش سریع و مخرب جهانی مفید باشد.»
ایلان پومرنک در ادامه می‌نویسد: «ششم اکتبر ۱۹۷۳، یک بمباران هوایی و توپخانه‌ای غافلگیرکننده، جنگ یوم کیپور را آغاز کرد. پنجاه سال بعد، هفتم اکتبر [۲۰۲۳]، تهاجم مرگبار حماس انجام شد. نخستین حمله ایران به شیوه‌ای که پیش‌تر توضیح داده شد، به‌شدت ویرانگرتر از حملاتی خواهد بود که تاکنون انجام شده است. پس از آن، جمهوری اسلامی می‌تواند با نیروهای نیابتی و متحدان خود از چندین جهت، حمله متعارف مشترک گسترده‌ای به اسرائیل انجام دهد.»
او با اشاره به اینکه ایران هسته‌ای می‌تواند سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی تولید کند که شعاع تخریب کمتری دارند، می‌افزاید: «در سال‌های اخیر، کشورهای مجهز به سلاح هسته‌ای، مانند ایالات متحده، روسیه و چین، در واقع آشکارا به تدوین دکترین‌هایی درباره استفاده محدود و تاکتیکی از سلاح‌های هسته‌ای اشاره کرده‌اند. اما این را هم باید در نظر گرفت که مسیریابی جمهوری اسلامی ایران به سوی یک هدف غیرمنطقی و در مقیاس بزرگ، ممکن و محتمل است. همانطور که در جنگ ایران و عراق بر فرهنگ شهادت تاکید شد، رژیم ایران چنین در نظر می‌گیرد که حمله متقابل اسرائیل، ممکن است صدها هزار یا حتی چند میلیون نفر را بکشد و شاید یکی یا دو شهر را ویران کند. در چنین نبردی که بر جهانبینی انقلاب اسلامی تکیه دارد، ویرانی عظیم، به‌هیچ‌وجه ضایعه نیست، بلکه مقدس دانسته میشود و پرهیزی از آن مطرح نیست.»
این تحلیلگر می‌افزاید: «پیمان هسته‌ای، همکاری جعلی در مبارزه با داعش و دیگر گروه‌های سلفی در سوریه و عراق، بخشی از بازی بزرگ شطرنج ژئو-راهبردی ایران محسوب می‌شوند. این اقدام‌ها تلاشی موثر و بلندمدت برای سوق دادن قدرت‌های جهانی و افکار عمومی به این سمت است که ایران خواهان حمله هسته‌ای نیست. ایالات متحده آمریکا نیز نشان داده که فقط در صورت کشته‌شدن ده‌ها یا صدها نیروی آمریکایی، شاید پاسخ مستقیم به ایران را در نظر بگیرد. با این حال، باز هم تضمینی نیست که حمله به برنامه هسته‌ای ایران را انتخاب کند. افزون بر این، حتی اگر این برنامه بخشی از یک حمله متقابل باشد، لزوما به این معنی نیست که تمام اهداف مهم مرتبط با برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران هدف قرار می‌گیرند. این را هم باید در نظر گرفت که ایالات متحده آمریکا در جلوگیری از ساخت سلاح هسته‌ای در کره شمالی یا پاکستان ناموفق بود و حتی تلاشی برای انجام این کار با زور نکرد.»
نویسنده یادداشت اورشلیم‌پست با اشاره به اینکه با توجه به همه این‌ها، دولت اسرائیل نمی‌تواند چنین سناریوهای نظری و دوردستی را تحمل کند، می‌نویسد: «در ۲۵ سال گذشته، اسرائیل قابلیت‌های جدید و منحصربهفردی را به‌ویژه برای مقابله با تهدید وجودی ناشی از جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران توسعه داده است. با امکانات موجود، دیر یا زود، ممکن است که دولت اسرائیل تصمیم بگیرد نیروهای [متکی و مسلح به] ابزارهای کشتار جمعی شیطانی را نابود کند.»
