گروه طالبان با قدرت‌‌گرفتن دوباره در افغانستان برای خاموش کردن آزادی بیان و رسانه‌ها آستین بالا زده است. این گروه در نخستین اقدام خود شماری از رسانه‌ها را تعطیل و برای تعداد دیگری از آنان محدودیت وضع کرد و چندین خبرنگار و فعال جامعه مدنی افغان را نیز تهدید و شکجه کرد تا صدای خود را بلند نکنند.         

طالبان با ساقط کردن نظام نوپای افغانستان و به محض داخل شدن به کابل، به سرعت اقدامات سرکوبگرانه خود را در مورد رسانه‌ها و نهادهای اجتماعی آغاز کردند که مهم‌ترین آن، وضع محدویت‌ها برای فعالیت‌های رسانه‌های آزاد و خبرنگاران افغان بود. طالبان شماری از رسانه‌ها را تعطیل و خبرنگاران آنان را به بهانه‌های مختلف شکنجه و تهدید به مرگ کردند تا مجبور به ترک وظیفه و حتی کشورشان شوند و صدای خود را بلند نکنند و به دادخواهی و اطلاع‌رسانی بی‌طرفانه‌شان پایان دهند. 

تنها یک هفته از حضور طالبان در کابل نگذشته بود که صدای خاموش کردن رسانه‌های آزاد افغانستان، تهدید و شکنجه خبرنگاران افغان زیر سایه طالبان بلند شد. رسانه‌ها دست از فعالیت‌های مستقل خود برداشتند و خبرنگاران یا دست از وظیفه کشیدند یا فرار کردند و نتوانستند مانند گذشته صدای عدالت‌خواهانه مردم را بازتاب دهند و به گوش مسئولان و جهان برسانند، چون طالبان دیگر به آن‌ها اجازه چنین فعالیت‌هایی را نمی‌دادند.

هم‌اکنون رسانه‌های آزاد افغانستان به شدت زیر نظر طالبان قرار دارند و فیلتر می‌شوند تا جز به نفع آنان هیچ خبر یا موضوع دیگری را منتشر نکنند. طالبان با وجود محدودیتی که برای رسانه‌ها گذاشته‌‌اند، بازهم شماری از خبرنگاران و فعالان جامعه مدنی افغانستان را در چند روز گذشته شکنجه و تهدید کرده‌اند.

در تازه‌ترین مورد، هفته گذشته شماری از زنان افغان، فعالان جامعه مدنی و مردم عادی این کشور برای عدالت‌خواهی، برابری و حضور زنان در نظام طالبانی به خیابان‌های کابل آمدند و خبرنگاران افغان نیز برای پوشش در محل حاضر بودند، اما طالبان به سوی آن‌ها حمله‌ور شدند و آنان را مورد ضرب‌ و شتم قرار دادند و شماری از خبرنگاران را با خود بردند و شلاق زدند.

این کار طالبان به حدی بر رسانه‌های آزاد افغانستان و خبرنگاران افغان تاثیر منفی گذاشت که احتمال می‌رود تا یک ماه آینده جز تلویزیون ملی افغانستان هیچ رسانه‌ دیگری در این کشور فعالیت نکند.  

طالبان از زمان رسیدن به قدرت و حضور در کابل فعالیت‌های رسانه‌های افغانستان و خبرنگاران افغان را محدود کرده‌اند مگر در مواردی که این رسانه‌ها اخبار همسو با منافع این گروه را منتشر کنند. است  این وضعیت نشان می‌دهد که طالبان مانند گذشته هیچ تغییری نکرده است و اجازه نمی‌دهد که افغانستان صاحب رسانه‌های آزاد و مستقلی باشد که با آزادی بیان و به شکلی بی‌طرفانه به کارشان ادامه دهند. این کار طالبان به روشنی نشان می‌دهد که رسانه‌ها و آزادی بیان در این کشور نفس‌های پایانی خود را می‌کشد و صدای آنان به زودی خاموش خواهد شد. 

آزادی بیان و آزادی رسانه‌ها از دستاوردهای بزرگ نظام بیست سال گذشته افغانستان به شمار می‌رفت. مردم افغانستان به ویژه کسانی که در این زمینه‌ها کار و تلاش می‌کردند، قربانی‌های بی‌شماری دادند تا این دو دستاورد بزرگ مردم از دست نرود و صدایشان خاموش نشود، اما با آمدن طالبان همه چیز تغییر کرده و در حال از بین رفتن است.

نه جامعه جهانی و نه شهروندان افغانستان باور نداشتند که دستاوردهای افغان‌ها به این زودی‌ نابود شود؛ به ویژه آزادی بیان و رسانه‌هایی که سال‌ها برای رشد آنان تلاش شد و قربانی دادند. دولت‌مردان پیشین افغانستان، نهادهای مدافع رسانه‌ها و آزادی بیان بارها تاکید داشتند که به هیچ گروه و نظامی اجازه نمی‌دهند که آزادی بیان و آزادی رسانه‌ها را از آنان بگیرند، اما امروز همه‌چیز از هم پاشید و رو به نابودی و تاریکی قرار گرفته است.

اکنون رفتار چند روزه طالبان در برابر موجی از عدالت‌خواهی خبرنگاران افغان و رسانه‌های آزاد این کشور، مردم افغانستان را نسبت به آینده ناامید کرده است. طالبان نشان داد افکارش مانند بیست سال پیش است و حتی بدتر از آن نیز شده است. این گروه به آزادی بیان، رسانه‌ها، حقوق زنان و جامعه مترقی و باسواد باور ندارد و آن را نمی‌خواهد. طالبان می‌کوشند که نظامی در افغانستان تشکیل دهند و به افغان‌ها بقبولاند که تنها مطیع اراده آن‌ها باشند، اما چند روز است که شماری از شهروندان صدایشان را بلند کرده‌اند و از جامعه جهانی خواسته‌اند که امارت اسلامی طالبان را به رسمیت نشناسد و اجازه ندهد که این گروه به حاکمیت خود ادامه دهد و افغانستان را به قرون وسطی ببرد.