بنا بر داده‌هایی که ایندیپندنت می‌تواند افشا کند، به ده‌ها مترجم افغان که برای ارتش بریتانیا کار می‌کردند گفته شده است به‌ دلیل اینکه برای «امنیت (ملی) خطرناک»‌اند اجازه ورود به بریتانیا را ندارند.

وزارت دفاع بریتانیا به دلیل سال‌ها خدمات، با انتقال آن‌ها به بریتانیا موافقت کرده بود.

اما ماه گذشته، با شروع تصرف بخش‌های بزرگی از افغانستان به دست طالبان، این افراد و خانواده‌هایشان نامه‌ای از وزارت کشور بریتانیا دریافت کردند که در آن آمده بود به دلیل ایجاد خطر امنیتی، اجازه ورود به بریتانیا را ندارند.

به این افراد توضیح بیشتر یا حق درخواست تجدیدنظر هم نداده‌اند و به این ترتیب، بابت کمک‌هایی که به منافع غرب کرده‌اند به مخمصه افتاده‌اند و نگران اقدام‌های تلافی‌جویانه طالبان‌اند. 

در حال حاضر، وکلای یکی از این مترجمان از وزارت کشور بریتانیا به دادگاه شکایت کرده‌اند و خواهان لغو این تصمیم یا توضیح بیشتر شده‌اند که چرا این مرد ناگهان خطرناک به شمار آمده است.

در جلسه ویژه دادگاه عالی که شب جمعه ۲۷ اوت (۵ شهریور) برگزار شد، قاضی ۲۴ ساعت به دولت بریتانیا فرصت داد تا در مورد این تصمیم توضیح بیشتری بدهد‌ــ که دولت هنوز این کار را نکرده است.

ریحانا پوپال، وکیل مدافع متخصص مهاجرت، که روی این پرونده کار می‌کند، گفت: «این مردان در افغانستان برای ارتش بریتانیا کار می‌کردند. همراه با سربازان گشت می‌زدند، به آن‌ها در برقراری ارتباط با جامعه محلی کمک می‌کردند و کارشان اهمیت حیاتی داشت. اما اکنون نه‌تنها به آن‌ها پشت کرده‌ایم بلکه داریم می‌گوییم راستش را بخواهید برای ما خطرناکید. ناگوار است. چطور ممکن است وزارت دفاع بپذیرد بعد وزارت کشور در آخرین لحظه و در خطرناک‌ترین وقت به میدان بیاید و بگوید نه؟ مایه تاسف است. با عقل جور در نمی‌آید.»

پرونده مردی که او وکالتش را در دادگاه عالی به عهده دارد ممکن است مبنایی برای رسیدگی به پرونده سایر مترجمان دارای وضعیت مشابه شود. اگر تجدیدنظر در این پرونده با موفقیت انجام شود، کمک می‌کند تا به جواب رد سایرین اعتراض شود.

ایندیپندنت به درخواست این مترجم نامش را افشا نکرده است و او در حال حاضر همراه با همسر و شش فرزندش که همگی زیر ۱۳ سال سن دارند در روستایی در نزدیکی کابل مخفی شده است.

او از همان روستا خبر داده است که جنگجویان مسلح طالبان در حال گشت‌زنی در آن منطقه‌اند و او را تهدید به مرگ کرده‌اند. هفته پیش هم که خودش را به فرودگاه کابل رسانده بود تا در آن‌جا پرونده‌اش را پیگیری کند، هدف گلوله قرار گرفت. گلوله گردن این مترجم ۳۸ ساله را زخمی کرد.

او گفت: «من به ارتش بریتانیا کمک کردم و اکنون آن‌ها باید به من کمک کنند.»

او افزود: «این روستا بسیار خطرناک است. طالبان این‌جا است. مسلح‌اند... وضعیت دشواری دارم. فقط می‌خواهم دولت بریتانیا به من کمک کند. دلیلی ندارد با پرونده من مخالفت می‌کنند... بچه‌های من‌ــ آن‌ها بچه‌اند. وضعیت بسیار بدی دارند. این‌جا همه می‌دانند که مترجم ارتش بریتانیا و ارتش آمریکا بودم.»

این مرد از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ برای نیروهای بریتانیا کار می‌کرد. پیش و بعد از آن هم حدود یک دهه، از ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ و بعد از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ برای ایالات متحده آمریکا کار می‌کرد.

اقوام دور او عضو طالبان‌اند اما می‌گوید به ارتش آمریکا و وزارت دفاع بریتانیا پیش از آنکه بیش از یک دهه قبل با آن‌ها شروع به کار کند، این موضوع اطلاع داده شد.

نخستین بار در مه ۲۰۲۱ که آشکار شد نیروهای آمریکایی می‌خواهند از افغانستان خارج شوند در چارچوب برنامه «خط‌‌ مشی کمک و جابه‌جایی افغان‌ها»، برای انتقال به بریتانیا درخواست داد. وزارت دفاع بریتانیا همان ماه درخواست او را پذیرفت اما بعد در نامه‌ای به تاریخ ۳۰ ژوییه (۸ مرداد) با آن مخالفت کرد.

وزارت کشور بریتانیا در این زمینه گفت در مورد پرونده‌ها مورد به مورد اظهارنظر نمی‌کند اما از ۱۵ اوت (۲۴ مرداد) که عملیات تخلیه کنونی آغاز شد، بیش از ۱۰ هزار نفر از راه هوایی از افغانستان خارج شده‌اند.