با گذشت بیش از ده روز از آغاز اعتصاب سراسری کارگران پیمانی صنعت نفت ایران، هنوز مقام‌های جمهوری اسلامی قدمی برای پاسخگویی به مطالبات کارگران برنداشته‌اند و اعتراض‌های موسوم به «کمپین ۱۴۰۰» همچنان ادامه دارد. در همین حال، شرکت‌های پیمانکاری صنعت نفت ایران، خواستار ورود و دخالت وزیر نفت برای حل مساله و پایان دادن به اعتصاب‌ها شدند.
براساس گزارش‌ها، تاکنون ده‌ها هزار کارگر پیمانی و پروژه‌ای صنعت نفت، که در دست‌کم ۷۲ شرکت پیمانکاری در شهرهای مختلف ایران مشغول به کار بودند، دست از کار کشیده و به این اعتصاب سراسری پیوسته‌اند.
روز پنجشنبه، ۱۰ تیرماه، گروهی از کارکنان شرکت‌های پتروشیمی هلدینگ خلیج‌فارس دست به اعتصاب زدند و در منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی امام خمینی تجمع کردند. کارگران میدان نفتی آزادگان شمالی واقع در شهرستان دشت آزادگان نیز روز چهارشنبه به اعتصاب سراسری پیوستند.
«انجمن صنفی کارفرمایی شرکت‌های مهندسی و پیمانکاری نفت و گاز و پتروشیمی»، روز چهارشنبه، نهم تیرماه، در نامه‌ای به بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران، با اشاره به مشکلات معیشتی کارگران و توقف «بخش‌های قابل توجهی از پروژه‌های مناطق نفتی کشور» در روزهای اخیر، خواستار ورود وزارت نفت و شخص وزیر برای حل مساله شده است.
شرکت‌های پیمانکاری صنعت نفت در این نامه با اعتراف به توقف و تاخیر در روند اجرای پروژه‌های صنعت نفت، هواستار آن شده‌اند که با حضور مسئولان وزارت نفت و نمایندگان این انجمن صنفی کارفرمایی، یک کمیته کاری تشکیل شود و «در اسرع وقت، کار عملی برای حل این مساله اتخاذ شود»
این درحالی است که پیش‌تر وزیر نفت، درمورد مشکلات نیروهای پیمانی صنعت نفت، از خود سلب مسئولیت کرده و گفته بود: «مشکل این افراد ارتباطی به قانون بودجه ۱۴۰۰ ندارد و مربوط به قانون کار است، لذا طبق قانون کار هر آنچه به آنها تعلق بگیرد را پرداخت می‌کنیم اما درخواست‌های فراقانونی آنها مسئله دیگری است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی، نیز روز چهارشنبه، مشکل کارگران پیمانی را «بی‌ربط» به بخش نفت دانست و اعلام کرد: «اگر اینها مشکلاتی دارند، به وزیر کار دستور می‌دهم که پیگیری کند و مشکلات آنها را حل و فصل کند.»
روحانی در سخنان خود، تاثیر این اعتصاب‌ها را رد کرده و گفته بود: افزود: «هیچ مشکلی در تولید، انتقال، توزیع و صادرات نفت و فرآورده‌های نفتی نداشتیم و نخواهیم داشت. بیخود برخی دستگاه‌های تبلیغاتی ضدایرانی ماهواره‌ای تبلیغاتی می‌کنند که تبلیغات نادرست و غلطی است.»
این اعتراض‌ها با اعتصاب کارگران پیمانی شرکت فراب در نیروگاه بیدخون عسلویه در تاریخ ۲۹ خردادماه ۱۴۰۰ و ترک محل کارشان با اعتراض به پایین بودن دستمزدها و شرایط کاری آغاز شد. یک روز بعد، «شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی صنعت نفت» در بیانیه‌ای، اعتصاب در نیروگاه بیدخون عسلویه را بخشی از «اعتصاب سراسری» کارگران پیمانی نفت در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها اعلام کرد که تا زمان رسیدن کارگران به مطالبات خود ادامه خواهد داشت.
افزایش سطح دستمزدها، پرداخت حقوق معوقه، امنیت شغلی و دائمی شدن قراردادهای کاری، تغییر نوبت مرخصی‌ها (ده روز مرخصی در ازای بیست روز کار) و ایمن شدن محیط کار ازجمله مطالبات اصلی کارگران در اعتصاب سراسری «کمپین ۱۴۰۰» است.
