اندازه مهم نیست؛ این که با آن چه می‌کنید مهم است. واژه‌های حقیقی هرگر به زبان نمی‌آید اما این بار از هر زمانی در گذشته مهم‌ترند. البته این جا منظورم اندازه تحلیف ریاست جمهوری است. ما در ماه ژانویه مراسم تحلیف جوزف آر بایدن جونیور را به عنوان چهل و ششمین رئیس جمهور ایالات متحده برگزار خواهیم کرد.  

چهار سال پیش که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا شد، همه ما می‌دانستیم که او رئیس جمهوری متفاوت خواهد بود، می‌دانستیم که سنت‌های جاافتاده ریاست جمهوری را به چالش خواهد کشید. برخی به فرض این که او با فشار مسؤولیت، بدترین غرایزش را سرکوب خواهد کرد، با اکراه به او رای دادند. اما تنها لحظاتی پس از مراسم تحلیف و با اعلام «قلع‌وقمع آمریکایی» از سوی ترامپ این تصور از میان رفت. نخستین مبارزه دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور بر روی اندازه جمعیت در مراسم تحلیف او متمرکز شد و بعد از آن این قلع و قمع ادامه پیدا کرد.  

بسیاری تصور کردند ترامپ موضوع بسیار خوبی برای کمدین‌هاست زیرا خودش یک دلقک است. متاسفانه او بیشتر به «بوزوُ پِنی وایز» شبیه بود (توضیح: بوزو پنی وایز کاراکتر یک رمان است که در اصل یک هیولای فضایی است که می‌تواند خود را به صورت یک دلقک دربیاورد). به او می‌خندید اما او شما، دوستان و خانوده‌تان را می‌کشد. 

با افزایش همه‌گیری کرونا درآمریکا و دونالد ترامپ که مشغول عفو هرکه است که در کاخ سفید به او برخورده، ما نیز از همان لحظات نخست ریاست جمهوری جدید شاهد تغییر در واشینگتن خواهیم بود. بایدن قصد دارد مراسم تحلیف کوچک‌تری برگزار کند. او از محدودیت مراسم به عنوان نمادی از مسؤولیت و پذیرش واقعیت استقبال خواهد کرد. پذیرش واقعیت، این تغییر دلپذیری است. «ای اوُ آر» (پذیرش واقعیت) در عوض «ماگا» (آمریکا را دوباره عالی کن).   

بایدن وارد کاخ سفید خواهد شد اما نه پیش از آن که داخل آن به معنی واقعی کلمه کاملا تمیز نشود. چه استعاره دیگری می‌توان برای میراث ترامپ یافت؟ او در مدیریت دفتر ریاست جمهوری و در حفاظت از کشور چنان بی‌کفایت بود که خانه‌اش مرکز شیوع همه‌گیری کرونا شد. پاکسازی از کاخ سفید آغاز خواهد شد اما وظیفه بایدن ادامه پاکسازی تا افقی نامعلوم است.   

نخسیتن اولویت او پرداختن به اوضاع ناشی از همه‌گیری کرونا خواهد بود اما او همچنین باید هرج ومرجی که ترامپ خارج از مرزهای آمریکا به وجود آورده، سروسامان دهد. بایدن ایالات متحده را در خط متحدان سنتی آمریکا قرار خواهد داد. ترامپ در چهار سال گذشته با دیکتاتورها  حشرونشر و سخت تلاش کرد تا خود را آرام و خونسرد نشان دهد، بدون آن که شجاعت یا بی‌رحمی آن را داشته باشد که مثل یک دیکتانور واقعی رفتار کند. اگر این جریان تا این حد وحشتناک نبود، بی‌تردید مضحک و خنده‌دار می‌شد.

رئیس جمهور جدید تجربه سیاست خارجی را دارد و به سرعت بار دیگر رشته‌های آمریکا را با اروپا و کشورهای دموکراتیک غربی برقرار خواهد کرد. چه ایده خوبی! هرچه درباره ریشه‌های ایرلندی بایدن گفته شده باشد، بریتانیایی‌ها باید به خاطر داشته باشند که تقریبا همه آمریکایی‌ها چنین ادعایی دارند… کمک می‌کند، به خصوص روز ۱۷‌ مارس (توضیح: روز هفدهم مارس روز درگذشت سن پاتریک، قدیس حافظ ایرلند است که ایرلندی‌ها آن را به عنوان نقطه شروع مسیحیت در این منطقه جشن می‌گیرند). نیاکان بایدن ۱۷۰ سال پیش ایرلند را ترک کردند. بنابراین این طور نیست که گویی او به تازگی از کشتی (از ایرلند) پیاده شده است، اما به معنی آن است که بعید به نظر می‌رسد او لطمه‌ای که برگزیت به صلح در ایرلند خواهد زد، نادیده بگیرد. خوب می‌شد اگر دولت بریتانیا گاه به گاه به آن توجه می‌کرد.  

بایدن فرصت آن را خواهد داشت که یک رئیس جمهور تحول‌آفرین باشد تا ناهنجاری‌های چهار سال گذشته را به هنجار نزدیک کند. برای کسی مثل من که به سیاست علاقه وافر دارد، این که فردی چنین کسالت‌آور مثل بایدن توانسته ۸۱ میلیون رای مردم را به خود اختصاص دهد، فوق‌العاده است. این که مردم بازگشت به مدیریت خوب، رهبری مسؤولانه و شالوده اخلاقی قوی را پذیرا شده‌اند به گونه‌ای غریب هیجان‌انگیز است.

 فهرست بلندبالای دیگری نیز در دستور کار بایدن قرار دارد، از جمله رهایی کودکان از قفس (اشاره به نگاهداری اجباری کودکان مهاجر در مراکز ویژه)، باز گذاشتن دست دانشمندان به فعالیت‌هایشان در زمینه‌های علمی، پذیرفتن معضل تغییرات اقلیمی. البته او تلاش خواهد کرد شخصیت‌های چپ‌گرای حزب مثل الکساندریا اوکاسیو کورتز را در سمت خودش نگاه دارد. اگر او این شخصیت‌ها را بیش از حد به خودش نزدیک کند، ممکن است مهره‌های میانه‌رو را از خود دور کند و اگر آن‌ها را دور نگاه دارد، با خطر «تی پارتی» لیبرال‌ها (جمهوری‌خواهان) روبه‌رو خواهد شد: یک «تی پارتی» لیبرال که در آن چای ارگانیک سبز با شیر دانه‌های نباتی سرو می‌شود (اشاره به فقدان عقل سلیم در میان اعضای حزب جمهوری‌خواه از نظر نگارنده مقاله). 

هیچ‌یک از این اقدامات آسان نخواهد بود و اوضاع در آینده نزدیک آرام نخواهد شد. پس از انتخابات سال ۲۰۰۰ که در آن بیل کلینتون با آرایی اندک به جورج دبلیو بوش باخت، کارمندان کلینتون حرف «دبلیو» را از ماشین‌های تایپ‌شان حذف کردند. در آن زمان، ماشین‌های تایپ ابزار کوچکی در اعتراض به انتخاب جورج دبلیو بوش بودند. دونالد ترامپ، متحدان و فرزندانش با (حذف) چند حرف روی کی‌بردهایشان صحنه را ترک نمی‌کنند. آن‌ها از هر لحظه باقیمانده برای مستقر کردن متحدانشان در سمت‌های کلیدی، عفو کسانی که در کنار رئیس جمهور ایستادند و نادیده گرفتن کسانی که به نتایج انتخابات معتقدند، استفاده می‌کنند. آن‌ها احتمالا تمام دسته‌های درها را هم خواهند لیسید. 

بایدن بی‌نقص نخواهد بود. او مرتکب اشتباه خواهد شد. هرکه درصدد رهبری ایالات متحده بربیاید باید در مراحلی متوهم و خودخواه هم باشد. اما من حقیقتا معتقدم بایدن رئیس جمهوری خواهد بود که به دلیل میراثی که از خودش باقی می‌گذارد، به ساختن آمریکایی بهتر علاقه‌مند است. این بسیار بسیار بهتر از کسی است که می‌خواهد نشان تجاری خودش را تقویت کند.  

*اریک مک الروی کمدین و مجری پادکست «آمریکن اِکسچِنج» است که در آن با افرادی از جمله آنتونی ساکراموچی، مری ترامپ و سایرین مصاحبه کرده است. او همچنین یکی از مجریان شوی طنز «کمیکز سالوینگ پرابلمز» (کمدی حل مشکلات) است.