در نشست مجمع ملی حزب دموکرات آمریکا که ماه اوت گذشته به دلیل انتشار بیماری کرونا به صورت مجازی برگزار شد، جو بایدن رسما به عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌ جمهوری برگزیده شد.

او که به عنوان یک سیاستمدار باسابقه دموکرات شناخته می‌شود، از سال ۱۹۷۰ تا به حال، در صحنه سیاسی ایالات متحده حضور دارد و در دوره ریاست‌ جمهوری باراک اوباما از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷، به عنوان معاون رئیس ‌جمهوری خدمت ‌کرده است. وی که ۷۷ سال سن دارد، لقب مسن‌ترین رئیس ‌جمهوری آمریکا را به خود اختصاص داده است.

جو بایدن، از نظر هوادارانش یک سیاستمدار با درایت و کارآزموده، کارشناس سیاست خارجی، و سخنوری توانمند با کلامی فصیح است که افزون بر دارا بودن ویژگی‌هایی چون بردباری و شهامت در رویارویی با چالش‌های زندگی، می‌تواند با افراد و اقشار مختلف جامعه ارتباط برقرار کند. مخالفان بایدن اما او را سیاستمداری کهنه‌کار در دستگاه دولتی می‌دانند که اشتباهات باورنکردنی داشته است.

بایدن با کارزارهای انتخاباتی بیگانه نیست. او ۴۷ سال پیش، کار خود را در مجلس سنای آمریکا آغاز کرد و اولین مبارزات انتخاباتی خود را در سال ۱۹۸۷ رهبری و مدیریت کرد. بایدن شیوه گفتار و رفتار خاصی دارد که با استفاده از آن می‌تواند رأی‌دهندگان را به راحتی به خود جذب، و از موقعیت‌های حساس به خوبی بهره‌برداری کند.

بایدن در سال ۲۰۱۲ ضمن سخنرانی در یک گردهمایی، با اشاره به تجارب سیاسی‌اش با فخرفروشی گفت: «من هشت رئیس‌جمهوری را از نزدیک می‌شناسم و با سه تن از آنان روابط بسیار نزدیک و صمیمانه‌ای داشته‌ام.»

بایدن به عنوان معاون رئیس‌جمهوری اوباما، در سال ۲۰۰۹، با بیان این مطلب که «ممکن است ما در مسئله اقتصادی، ۳۰ درصد به سمت اشتباه در حرکت باشیم»، مردم را به‌شدت نگران کرد.

بایدن در طول کارزارهای انتخاباتی اخیر، از حمایت اکثریت رأی‌دهندگان سیاه‌پوست برخوردار بود، اما  در این اواخر، وی در یک برنامه گفت‌وگوی تلویزیونی ظاهر شد که مجری آن یک فرد سیاه‌پوست بود. بایدن حین صحبت با این مجری نزدیک بود دچار مشکلی جدی شود؛ به ویژه هنگامی‌که خطاب به وی چنین گفت: «اگر مردد هستید که باید به من رأی بدهید یا به ترامپ، پس سیاه‌پوست نیستید.» بایدن با بیان این جمله، هیاهوی رسانه‌ای بزرگی برپا کرد و تیم مشاوران دموکرات‌ها ناگزیر شدند برای کاهش واکنش مردم، این سخن را این گونه‌ تعبیر کنند که منظور بایدن این بوده است که آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار حتما به وی رأی می‌دهند.

اکنون به راحتی می‌توان به این واقعیت پی برد که چرا سال گذشته یک روزنامه‌نگار در مجله نیویورک نوشت که «دغدغه اصلی تیم کارزارهای انتخاباتی دموکرات‌ها، توجیه حرف‌های ناسنجیده بایدن است، زیرا وی در موارد بسیاری قبل از این‌ که فکر کند، حرف می‌زند. بنابراین تیم انتخاباتی دموکرات‌ها پیوسته در تلاش برای جلوگیری از روبه‌رو شدن با چنین چالشی است.»

البته بایدن در سخنرانی بسیار مهارت دارد و به اکثر سیاستمداران امروزی که تنها آنچه به آنها گفته می‌شود تکرار می‌کنند، شباهتی ندارد. وی فردی واقع‌گرا است و به آن‌چه می‌گوید، باور دارد. بایدن خاطرنشان می‌کند که لکنت زبانی که در کودکی داشته، او را از خواندن سخنرانی‌های ازپیش‌ نوشته شده متنفر کرده است و به همین دلیل همواره ترجیح می‌دهد به سادگی و بدون آمادگی قبلی با مردم حرف بزند. بایدن قادر است با سخنان خود در تجمع  کارگران یقه‌آبی، احساسات آن‌ها را برانگیزد، سپس به میان آنان برود، با آن‌ها دست بدهد و مانند یک ستاره راک  مونقره‌ای، با آن‌ها عکس سلفی بگیرد.

جان کری، وزیر امور خارجه سابق آمریکا و نامزد انتخابات ریاست جمهوری، به مجله نیویورکر گفت: «بایدن آدمها شیفته خود می‌کند و در برخی از موارد آن‌ها را از نظر روحی و جسمی در آغوش می‌کشد. وی سیاستمداری محبوب است بدون این‌که لازم باشد به این کار تظاهر کند.»

 رفتارهای ناشایسته بایدن اما در موارد متعدد برای او دردسرساز شده است، طوری‌که سال گذشته هشت زن از رفتار نامناسب بایدن شکایت کردند. آن‌ها بایدن را به «لمس، در آغوش گرفتن و بوسه نامناسب» متهم کردند. رسانه‌های آمریکایی صحنه‌هایی از نحوه استقبال بایدن از زنان و نزدیکی بیش از حد به آنها در رویدادهای عمومی را منتشر کردند که نشان می‌دهد وی در برخی از اوقات سعی می‌کند موهای زنان را ببوید. در پاسخ به علت این رفتار، بایدن متعهد شده است که در برخورد با دیگران  «بیشتر» دقت کند.

از زمان ظهور جنبش «من_هم» (Me_Too#)، که هدف از آن ترویج توانمندسازی زنان بود، دموکرات‌ها، از جمله بایدن، اصرار داشتند که جامعه باید به حقوق زنان احترام بگذارد. اکنون هرگونه تلاش برای تخفیف اتهامات علیه بایدن، می‌تواند برای بسیاری از فعالان ناخوشایند باشد.

بایدن تجربه سیاسی قابل توجهی در پایتخت دارد. سه دهه را در سنا و هشت سال را به عنوان معاون رئیس‌جمهوری اوباما سپری کرده است. اما در عین حال، این کارنامه‌های طولانی در برخی از موارد برای افراد مفید واقع نشده‌اند. به عنوان مثال، «ال‌گور»، معاون پیشین رئیس‌جمهوری آمریکا، هشت سال در کنگره، هشت سال در مجلس سنا و هشت سال معاون رئیس‌جمهوری بیل کلینتون بود. همچنین جان کری، وزیر پیشین امورخارجه، ۲۸ سال در مجلس سنا کار کرد. هیلاری کلینتون هم هشت سال به عنوان بانوی اول و هشت سال در مجلس سنا بود، اما هیچ یک از آنها نتوانستند در برابر نامزدهای کم‌تجربه جمهوری‌خواهان در انتخابات‌های گذشته به پیروزی برسند.

هواداران بایدن امیدوارند که فروتنی و تواضع او بتواند بایدن را از دچار شدن به سرنوشت بسیاری از نامزدهای دموکرات در رقابت با جمهوری‌خواهان برهاند. البته رأی‌دهندگان آمریکایی بارها ثابت کرده‌اند که بیشتر به نامزدهایی رأی می‌دهند که ادعا می‌کنند هیچ وابستگی به سیاسمتداران مستقر در واشنگتن ندارند و می‌خواهند برای ایجاد اصلاح و تغییر ساختار سیاسی به کاخ سفید برسند. اما بایدن که حدود ۵۰ سال را در راهروهای سیاست در واشنگتن سپری کرده است، نمی‌تواند از این ترفند استفاده کند و برعکس، این سابقه طولانی می‌تواند او را در موارد بسیاری به دردسر اندازد.

تردیدی نیست که بایدن در تصمیم‌گیری‌های چند دهه گذشته آمریکا نقش داشته است و بسیاری از تصمیمات یادشده، در شرایط کنونی مطلوب و پسندیده به نظر نمی‌رسند. در دهه ۱۹۷۰، در برخی از ایالت‌های جنوبی آمریکا، طرح انتقال کودکان سفید و سیاه‌پوست با اتوبوس‌های حمل‌ونقل عمومی به مدارس دولتی مطرح شد تا میان سفیدپوستان و سیاه‌پوستان همزیستی بیشتری صورت گیرد، اما بایدن در آن زمان در کنار مخالفان این طرح قرار گرفت و امروزه همین موضوع می‌تواند علیه او استفاده شود.

جمهوری‌خواهان اغلب سعی می‌کنند نظر «رابرت گیتس»، وزیر دفاع دولت اوباما را در مورد بایدن یادآوری کنند که می‌گفت: «ممکن نیست کسی پیدا شود که بایدن را دوست نداشته باشد»، زیرا دیدگاه‌ها و پیش‌بینی‌های رابرت گیتس در چهار دهه گذشته تقریبا در مورد تمام مسایل سیاسی و امنیتی اشتباه بوده است.

 بایدن در زندگی شخصی‌ خود، شرایط سختی را تجربه کرده است. پس از پیروزی در اولین انتخابات مجلس سنا، هنگامی‌که بایدن در حال آماده شدن برای مراسم تحلیف بود، همسرش «نلیا» و دخترش «نائومی» در یک تصادف رانندگی کشته و دو فرزند دیگرش، «بو» و «هانتر» مجروح شدند. در سال ۲۰۱۵  نیز، بو بایدن، پسر ارشد او، بر اثر سرطان مغز در ۴۶ سالگی از دنیا رفت. درگذشت بو بایدن باعث شد بسیاری از مردم آمریکا نسبت به او نزدیکی و همدردی بیشتری احساس کنند، زیرا این واقعه تلخ نشان می‌داد که جو بایدن هم با وجود موقعیت سیاسی و ثروتی که دارد، مانند سایر شهروندان عادی آمریکا با دشواری‌های بسیاری مواجه می‌شود. با این حال، برخی از جنبه‌های زندگی خانوادگی وی در رابطه با پسرش هانتر وضعیت کاملا متفاوتی دارد.

هانتر پیش از آن که کنترل زندگی خود را از دست بدهد، وکیل بود و یک گروه لابی‌گری را اداره می‌کرد. همسر اول وی در اسناد طلاق اشاره کرده است که هانتر به مواد مخدر و نوشیدن بی‌رویه مشروبات الکلی معتاد بوده و اغلب به باشگاه‌های برهنگی می‌رفته است. افزون بر آن، پس از اعلام نتایج آزمایش‌هایی که نشان می‌داد او کوکائین مصرف کرده است، هانتر از نیروی دریایی آمریکا اخراج شده است.

ممکن است بسیاری از آمریکایی‌ها با شخصی که از چالش اعتیاد به مواد مخدر رنج می‌برد ابراز همدردی کنند، اما دستیابی وی به شغل‌های پردرآمد، این پیام را در بر دارد که شانس زندگی خانواده‌های نخبگان سیاسی مانند بایدن در مقایسه با افراد عادی جامعه، چقدر متفاوت است. هانتر مدتی در اوکراین مشغول کار بود و همین امر باعث شد رئیس‌جمهوری ترامپ از دولت اوکراین بخواهد که در مورد فعالیت‌های هانتر در آن کشور تحقیق کنند. البته به دنبال تماس تلفنی ترامپ و همتای اوکراینی وی، مجلس سنا، ترامپ را مواخذه کرد، اما تلاش برای استیضاح رئیس‌جمهوری که به یک مانور سیاسی تبدیل شده بود و بایدن سعی داشت در آن نقش ایفا کند، به دلیل اکثریت جمهوری‌خواهان در سنا به تصویب نرسید.

هرچند بایدن، به رأی‌دهندگان اطمینان می‌دهد که برای ریاست‌جمهوری تجربه کافی و توانایی لازم دارد، اما این پیش‌بینی دشوار است که رأی‌دهندگان چقدر به این مسئله اهمیت می‌دهند. برای همه آشکار است که بایدن در جهت‌گیری‌های خارجی، در اغلب از سیاست میانه‌روی استفاده می‌کند. بایدن در سال ۱۹۹۱، مخالف جنگ خلیج فارس بود. سپس در سال ۲۰۰۳، با حمله به عراق موافقت کرد، اما بعدها  به یکی از منتقدان اصلی دخالت کشورش در حمله به عراق تبدیل شد.

بایدن در سال ۲۰۱۱، باراک اوباما را به عدم راه‌اندازی عملیات نظامی نیروهای ویژه آمریکایی که اسامه بن‌لادن را در پاکستان به قتل رساندند، توصیه می‌کرد. جالب این‌جاست که رهبر القاعده برای جو بایدن اهمیت زیادی قایل نبوده است. اسناد و شواهدی که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا از مخفیگاه بن‌لادن به دست آورد، نشان می‌داد که اسامه به طرفدارانش دستور داده بود اوباما را هدف قرار دهند، نه معاونش را، زیرا وی بر این باور بوده که بایدن برای رسیدن به سمت ریاست‌جمهوری کاملا نامناسب است و در صورت رسیدن به این مقام، ایالات متحده را به سمت یك بحران سوق می‌دهد.

بسیاری از نظرات و دیدگاه‌های بایدن از سوی فعالان دموکرات جوان که دیدگاه‌های سیاستمداران دیگری مانند برنی سندرز و الیزابت وارن را ترجیح می‌دهند، پسندیده و قابل پذیرش نیست. اما او نسبت به بسیاری از آمریکایی‌هایی که اقدام ترامپ برای قتل قاسم سلیمانی را در اوایل سال جاری تحسین کردند، نظر بیش از حد مسالمت‌آمیزی دارد. بایدن به میزان بسیار بالایی میانه‌رو است و برنامه‌های سیاسی او دور از غوغا و هیاهو خواهد بود.

از سوی دیگر، احتمال می‌رود که دولت آمریکا با اعتراضات مردمی نسبت به خشونت علیه سپاه‌پوستان و ناکامی در مهار بیماری کرونا روبه‌رو شود. حتی استفاده از ماسک هم به یک موضوع سیاسی تبدیل شده است، طوری ‌که بایدن در اغلب موارد با ماسک ظاهر می‌شود، در حالی‌که ترامپ مخالف این شیوه است.

چند سال پیش، هنگامی‌که بایدن قصد داشت به رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ وارد شود، گفت: «من می‌توانم بدون این‌که رئیس‌جمهوری شوم، خوشحال بمیرم» اما این امر دیگر امکان پذیر نیست.