رفیعه ارشد، حقوقدان ۴۰ ساله ، هفته گذشته پس از ۱۷ سال کار در این حرفه، به عنوان معاون قاضی منطقه در حوزه میدلندنز انتخاب شد. 

او در گفت و گو با نشریه مترو گفت: «‌ مسلما این موضوع فراتر ازشخص من است. می دانم این فقط درباره من نیست. برای همه زنان مهم است، نه تنها زنان مسلمان، اما به طور ویژه برای زنان مسلمان اهمیت دارد. »

او در گفت و گو با این نشریه گفته وقتی دختری جوان بوده بیم آن داشته که مسایلی چون تعلق داشتن به طبقه کارگر جامعه و اقلیت قومی بودن، او را از این حرفه جدا کند. 

این قاضی جدید گفته می خواهد از این سکو برای رساندن صدای تنوع قومی و مذهبی بلند و به وضوح شنیده شود. 

خانم ارشد گفته واکنش‌های مثبت زیادی که این انتصاب داشته، بزرگترین پاداش او بوده است. 

او به نشریه مترو گفته: «‌ من ایمیل های زیادی از مردم، زنان و مردان، دریافت کردم. ایمیل‌هایی که بیشتر از همه جلب توجه می کنند، از طرف زنانی هستند که می گویند آنها حجاب می پوشند و فکر نمی‌کردند حتی بتوانند به عنوان وکیل کار کنند، چه رسد به این که روزی قاضی دادگاه شوند.»‌

خانم ارشد پس از گذراندن دوره آموزش حقوق در لندن، در سال ۲۰۰۲ میلادی به عنوان وکیل شروع به کار کرد و در سال ۲۰۰۴ در دفتر وکالت حقوق خانوادگی « سنت مریز» پیوست. 

او در سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود در عرصه‌های مختلفی چون حقوق خصوصی کودکان، ازدواج اجباری، ختنه زنان و دختران، و پرونده های مربوط به مسایل حقوق اسلامی کار کرده است. 

اما او می گوید علی رغم داشتن این سرمایه کاری و تجربی خوب، همچنان شاهد تبعیض و پیشداوری نسبت به خود است. خانم ارشد با اشاره به این که گاهی در سالن دادگاه او را به جای موکل، یا مترجم اشتباه می گیرند، از جمله یک راهنمای دادگاه که اخیرا چنین پنداشته، گفت:‌ « من مشکلی با این موضوع ندارم که راهنمای دادگاه چنین بگوید، اما این موضوع در واقع انعکاسی است از جامعه ما و وجود دیدگاهی مضر که در آن انتظار نمی رود افراد حرفه ای ظاهری شبیه من داشته باشند، حتی اگر در دادگاه کار کنند. به نظر من سندرم ایمپاستر یا خودویرانگری، یکی از عواملیست که زنان را به عقب می راند. من به دفعات در دادگاه بودم و از خود پرسیده ام آیا به اندازه کافی توانا هستم؟»‌

خانم ارشد با تشریح لحظه ای تعیین کننده در زندگی حرفه ای خود در سال ۲۰۰۱ میلادی گفت که چطور،یکی از اعضای خانواده به او توصیه کرده بود هنگام رفتن به مصاحبه دریافت بورس تحصیلی در دانشکده حقوق ، حجاب نپوشد چرا که شانس موفقت او را به شدت تحت الشعاع قرار خواهد داد. 

« من تصمیم گرفتم در مصاحبه روسری بپوشم چرا که برای من مهم است که افراد را آنطور که هستند بپذیرند و اگر قرار بود من برای پیشرفت حرفه ایم، شخص متفاوتی شوم، این خواسته من نبود. »‌

او با همین نگرش پا به عرصه وکالت گذاشت، به موفقت هایی دست یافت و به نویسنده برجسته ای در زمینه حقوق اسلامی خانواده تبدیل شد. 

مدیران دفتر وکالت حقوق خانواده سنت مریز از تلاش های خانم ارشد برای گوناگونی بیشتر و الهام بخشیدن به اقلیت ها در این حرفه تقدیر کرده اند. 

ویکی هاجز و جودی کلکستون، گفته اند: « رفیعه پرچمدار زنان مسلمان برای موفقیت و درخشش در حرفه حقوق و نظام  دادگاهی شده و بی وقفه برای ترویج برابری و گوناگونی در این حرفه تلاش کرده است. او واقعا درخور این سمت است و این انتصابی شایسته برای اوست و همه  ما در دفتر وکالت سننت مریز به او افتخار کرده و برای او آرزوی موفقت می کنیم.»

خانم ارشد گفته گرچه دفتر قضایی برای دربرگیری اقلیت های گوناگون قومی تلاش های بسیاری می‌کند، اما او به نوبه خود برای دفاع از این گوناگونی در حرفه خود احساس مسئولیت می کند. 

او در ادامه گفت: «حالا وظیفه من است که صدای آنها باشم و مطمئن شوم صدای گوناگونی و تنوع قومی بلند و به وضوح شینده می‌شود و به جای مناسب می‌رسد.»