«مدافعان نامرئی» در هوای شرجی ایالت میزوری از آشیانه‌هایشان خارج شدند و به پرواز درآمدند تا ماموریتی را اجرا کنند که در تاریخ هوانوردی نظامی جهان ثبت خواهد شد.
به گزارش دیلی‌میل، در این ماموریت ۹ فروند از گران‌ترین و پیشرفته‌ترین هواپیماهای جهان، یعنی بمب‌افکن‌های رادارگریز بیــ۲ (B-2) شرکت داشتند؛ هواپیماهایی با ظاهری به‌طرز عجیب آینده‌نگرانه که به نظر می‌رسد قرار است نقشه خاورمیانه را دگرگون کنند.
حتی در پایگاه نیروی هوایی وایتمن در غرب میانه آمریکا نیز جزئیات این ماموریت به‌شدت محرمانه نگه داشته شده بود و بمب‌افکن‌ها اندکی پس از نیمه‌شب به بی‌صدا و در دل تاریکی به آسمان زدند و ماموریتی ۳۷ ساعته را آغاز کردند که جهان را شگفت‌زده کرد.
امروز، جهان در حال تطبیق خود با پیامدهای عملیات «چکش نیمه‌شب» است. ماموریتی که به‌نوعی نشان‌دهنده پایان ۴۵ سال بن‌بست و رویارویی علنی آمریکا و جمهوری اسلامی تلقی می‌شود. هنوز جزئیات زیادی از این عملیات منتشر نشده، با این حال می‌دانیم که این عملیات سال‌ها پیش، دقیقا برای چنین موقعیتی که آمریکا اکنون با آن روبرو است، طراحی و تمرین شده بود.
زیر بال هر یک از این بمب‌افکن‌های بیــ۲، دو تا از بزرگ‌ترین بمب‌های متعارف (غیرهسته‌ای) جهان یعنی جی‌بی‌یو‌ــ۵۷ (GBU-57) قرار داشت که در اصطلاح نظامی با نام «نفوذگر عظیم‌الجثه» (Massive Ordnance Penetrator/ MOP) یا سنگرشکن شناخته می‌شود.
این ناوگان در آغاز با آرایشی مثلثی بر فراز دشت‌ها و دریاچه‌های پهناور قلب آمریکا پرواز کرد اما بعد دوتا از بمب‌افکن‌های از گروه جدا شدند و به سمت غرب و اقیانوس آرام حرکت کردند و نخستین فریب بزرگ از مجموع فریب‌ها شروع شد که تلاشی برای در پرده نگه داشتن طرح دونالد ترامپ تا زمان اجرای نهایی بود.
مقصد این دو پرنده ایران نبود، بلکه به گوام می‌رفتند؛ منطقه‌ای تحت حاکمیت آمریکا در مجمع‌‌الجزایر میکرونزی واقع در اقیانوس آرام که پایگاه نیروی هوایی اندرسن آنجا قرار دارد و فاصله آن تا ایران به شش هزار و ۴۰۰ کیلومتر می‌رسد.
به این ترتیب در این روزهای پرآشوب، ناظران دقیق آسمان به‌سرعت متوجه این جابجایی شدند و مقصد احتمالی آن‌ها در اختیار سرویس‌های خبری بین‌المللی قرار گرفت و حتی به تیتر اخبار فاکس نیوز، رسانه نزدیک به ترامپ، تبدیل شد.
همین تمرکز رسانه‌ای، به تیم اصلی هفت فروندی اجازه داد بدون جلب توجه، به سمت هدف واقعی خود یعنی تاسیسات هسته‌ای تحت کنترل رژیم تهران حرکت کند. آن‌ها در سکوت رادیویی تقریبا کامل، به مدت ۱۸ ساعت در آسمان پرواز کردند، در حالی که سوخت‌گیری هوایی پی‌درپی به آن‌ها امکان ادامه مسیر می‌داد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ژنرال دن کین، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، هم روز گذشته به خبرنگاران گفت که در چارچوب برنامه حفظ غافلگیری تاکتیکی، بخشی از گروه ضربت به سمت غرب و اقیانوس آرام حرکت کرد تا عملیات فریب را اجرا کند. از این عملیات فریب تنها تعداد بسیار اندکی از طراحان و فرماندهان کلیدی در واشنگتن دی‌سی و در تامپا (مقر فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا) مطلع بودند.
با موفقیت این عملیات فریب، مقام‌های ارشد آمریکایی، از جمله شخص رئیس‌جمهوری در «اتاق جنگ» کاخ سفید گرد هم آمدند. جی‌دی ونس، معاون ترامپ، و پیت هگست، وزیر دفاع، نیز حضور داشتند.
بر اساس گزارش‌ها، بریتانیا پیش از آغاز بمباران از این عملیات مطلع شد، اما تصمیم دونالد ترامپ برای اجرای آن از خاک اصلی آمریکا و نه از پایگاه مشترک آمریکا و بریتانیا در دیه‌گو گارسیا، هم معنای خاصی داشت.
در واقع دونالد ترامپ عمدا تصمیم گرفت عملیات «چکش نیمه‌شب» را فقط با نیروها و تجهیزات آمریکایی بدون کمک متحدانی مثل بریتانیا انجام دهد، زیرا می‌خواست به طرفدارانش، یعنی کسانی که شعار اول آمریکا (America First) و «عظمت را به آمریکا بازگردانیم» (Make America Great Again) را باور دارند و معمولا با مداخله نظامی در خارج از کشور مخالف‌اند، نشان دهد که این تصمیم کاملا در راستای منافع ملی آمریکا بود و فقط آمریکا آن را انجام داد.
به همین دلیل، آمریکا تمام ۱۲۵ جنگنده جنگی شرکت‌کننده در عملیات را خود تامین کرد، تمام موشک‌های هدایت‌شونده دقیق را فراهم کرد، تمام موشک‌های کروز را خودش فرستاد و تمام ناوهای جنگی شرکت‌کننده هم آمریکایی بودند؛ تصمیمی آگاهانه برای نمایش استقلال و قدرت آمریکا.
هفت فروند بیــ۲ باقی‌مانده به سوی ایران ادامه مسیر دادند، در حالی که اسکادرانی از جنگنده‌ها آن‌ها را اسکورت می‌کردند، اما نخستین تیر را این جنگنده‌ها شلیک نکردند، بلکه از زیردریایی اتمی آمریکا در دریای عرب آغاز‌گر حمله بود.
کمی پیش از ساعت ۱۰ شب به وقت گرینویچ، این زیردریایی که هنوز نام آن اعلام نشده است، بیش از ۲۴ موشک کروز تاماهاک با قابلیت حمله به اهداف زمینی شلیک کرد. هدف این موشک‌ها، نابود کردن سامانه‌های پدافند هوایی جمهوری اسلامی بود که از تاسیسات غنی‌سازی اورانیوم در اصفهان محافظت می‌کردند. پس از آنکه این سامانه‌ها از بین رفتند، گروه بیــ۲ها وارد حریم هوایی ایران شدند.
جوخه جت‌های رادارگریز در ارتفاع بالا و با سرعت زیاد وارد آسمان ایران شدند و با آرایش تهاجمی به سمت هدف حرکت کردند؛ در حالی که جنگنده‌های سبک‌تر و چابک‌تر اف۲۲ در جلو حرکت می‌کردند تا آن‌ها را از خطر آتش ضدهوایی یا درگیری‌های هوایی احتمالی محافظت کنند، اما هیچ مقاومتی در کار نبود و در طول کل عملیات «چکش نیمه‌شب»، حتی یک گلوله هم به سمت هیچ‌کدام از هواپیماها یا ناوهای جنگی شلیک نشد.
اندکی بعد، هواپیماها به بالای هدف اصلی خود رسیدند: تاسیسات هسته‌ای فردو که در دل کوهی در جنوب تهران بنا شده و با بتن مسلح محافظت می‌شود. نخستین بمب‌های سنگرشکن به نقاط آسیب‌پذیر این تاسیسات، مانند دریچه‌های تهویه اصابت کردند. به گفته فرماندهان آمریکایی، هر ۱۴ بمب دقیقا به اهداف از پیش تعیین‌شده برخورد کردند.
دهانه‌های دودآلودی که در تصاویر ماهواره‌ای دیروز دیده شد، مانند سوراخ‌هایی کوچک در چشم‌انداز سنگی‌اند که دقت بالای این حملات را نشان می‌دهند. انفجار عظیم موردنظر آمریکا احتمالا در اعماق زمین رخ داده است.
در پایان عملیات، نیروی دریایی آمریکا دسته‌ای دیگر از موشک‌های کروز تاماهاک نیز شلیک کرد تا هنگام خروج بیــ۲ها و اف۲۲ها از منطقه از آن‌ها محافظت کند. این هواپیماها تنها ۲۵ دقیقه پس از ورود به حریم هوایی ایران، آنجا را ترک کردند و راه بازگشت را پیش گرفتند، بدون آنکه رژیم ایران حتی متوجه حضور آن‌ها شده باشد.
پس از پایان عملیات بود که کاخ سفید کنگره را از اقدام نظامی مطلع کرد. آنچه احتمالا در داخل آمریکا جنجال‌برانگیز شود، چون حتی برای رهبران ارشد جمهوری‌خواه در هر دو مجلس نیز استثنایی قائل نشده بودند و وفادارترین قانون‌گذاران حامی ترامپ هم از همه‌جا بی‌خبر بودند.
توضیح اینکه چون ایالات متحده رسما به جمهوری اسلامی اعلان جنگ نکرده بود، این ماموریت به تایید قبلی کنگره نیازی نداشت.
به گفته ژنرال کین، ارزیابی‌های اولیه نشان می‌دهد که هر سه سایت موردنظر به‌شدت آسیب دیده و تخریب شده‌اند.
ترامپ هم باافتخار اعلام کرد که این پایگاه‌ها «به‌طور کامل نابود شدند» و هیچ ارتش دیگری در جهان قادر به اجرای چنین ماموریتی نبود.
