این روزها تبلیغات زیادی درباره فواید مصرف منیزیم منتشر می‌شود، اما واقعا مصرف مکمل منیزیم برای همه ضروری است و اگر چنین است، چه مقدار باید مصرف کرد؟ وب‌سایت فاکس‌نیوز دیجیتال با چندکارشناس سلامتی در مورد این ماده معدنی چندکاره گفتگو کرده است.
آزمایش خون می‌تواند به تشخیص سطح پایین منیزیم کمک کند، اما دکتر ویولا هشدار می‌دهد که این آزمایش‌‌ها خیلی دقیق نیستند، زیرا منیزیم بیشتر در سلول‌ها قرار دارد نه سرم خون (بخش مایع خون پس از لخته شدن).
برخی بیماری‌ها، مصرف الکل، بعضی داروها و رژیم غذایی فاقد این ماده معدنی می‌توانند به کمبود منیزیم منجر شوند. افرادی که به بیماری‌های گوارشی مانند بیماری سلیاک یا کرون مبتلا هستند یا افرادی که جراحی بای‌پس معده انجام داده‌اند هم احتمال دارد دچار کمبود منیزیم شوند.
میزان مصرف روزانه توصیه‌شده منیزیم برای بزرگسالان، ۳۱۰ تا ۳۲۰ میلی‌گرم در روز برای زنان و ۴۰۰ تا ۴۲۰ میلی‌گرم در روز برای مردان است.
منیزیم در بیش از ۳۰۰ سیستم آنزیمی بدن نقش دارد و به تولید انرژی، عملکرد عضلات و اعصاب و تنظیم فشار خون کمک می‌کند. منیزیم ممکن است خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها را هم کاهش دهد و به بهبود خواب، کاهش استرس و اضطراب و پیشگیری از گرفتگی عضلات هنگام خواب کمک کند.
دکتر هیتر ویولا، پزشک مراقبت‌های اولیه در مرکز سلامت مانت سینای نیویورک، می‌گوید که منیزیم به حفظ ضربان قلب پایدار و جلوگیری از آریتمی‌های قلبی کمک می‌کند، به همراه کلسیم و ویتامین دی موجب تقویت استخوان‌ها می‌شود و به بهبود حساسیت به انسولین و سوخت‌وساز گلوکز کمک می‌کند.
الینا کواتروچی، داروساز و استاد دانشگاه لانگ‌ایلند در بروکلین، هم می‌افزاید که منیزیم می‌تواند به رفع یبوست، پیشگیری از میگرن و کاهش علائم سندروم پیش از قاعدگی (PMS) کمک کند.
بر اساس اطلاعات دفتر مکمل‌های غذایی موسسه ملی سلامت ایالات متحده (NIH)، بسیاری از آمریکایی‌ها به میزان کافی منیزیم از رژیم غذایی خود دریافت نمی‌کنند. کمبود مزمن منیزیم در رژیم غذایی می‌تواند در مسیرهای بیوشیمیایی بدن تغییراتی ایجاد کند که به‌مرور زمان خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲، میگرن و پوکی استخوان را افزایش می‌دهد.
بی‌خوابی، گرفتگی عضلات، یبوست، تهوع و استفراغ، خستگی و ضعف، بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن، تغییرات رفتاری و آریتمی‌های قلبی (نامنظمی ضربان قلب) از جمله علائم کمبود منیزیم به‌شمار می‌روند. در موارد شدید، کمبود منیزیم ممکن است به هیپوکلسمی (کاهش سطح کلسیم) یا هیپوکالمی (کاهش سطح پتاسیم) منجر شود.
سوالن اندرسون‌ــ‌هینز، متخصص تغذیه، می‌گوید: «بیشترین منیزیم در گیاهان مانند مغزها، دانه‌ها و حبوبات یافت می‌شود. برای مثال، دو قاشق غذاخوری تخمه کدو حدود ۱۵۶ میلی‌گرم منیزیم دارد و یک اونس (حدود ۲۸ گرم) دانه چیا حاوی ۱۱۱ میلی‌گرم (۲۶ درصد نیاز روزانه) منیزیم است.
دیگر منابع خوب منیزیم عبارت‌اند از کره بادام‌زمینی، موز، آووکادو، بادام، لوبیا سیاه، سبزیجات برگ‌دار (مثل اسفناج و کیل)، غلات کامل، ماست و شکلات تلخ.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ضرورت مصرف مکمل منیزیم
کارشناسان سلامت به فاکس نیوز دیجیتال گفتند که اگرچه بهترین راه تامین نیاز روزانه منیزیم دریافت آن از طریق رژیم غذایی است، در برخی موارد، مصرف مکمل نیز توصیه می‌شود.
دکتر سامانتا دیرس، متخصص تغذیه بیمارستان مانت سینای نیویورک، می‌گوید که مکمل منیزیم زمانی باید مصرف شود که کمبود آن مشخص شده باشد یا فرد در شرایطی قرار داشته باشد که باعث از دست رفتن بیش از حد منیزیم می‌شود، مانند مصرف مداوم الکل.
دکتر ویولا نیز اشاره می‌کند که پزشکان ممکن است برای افرادی که برخی داروها مانند ادرارآورها یا مهارکننده‌های پمپ پروتون (داروهایی برای درمان رفلاکس و زخم معده) مصرف می‌کنند‌ــ و می‌توانند به کاهش سطح منیزیم منجر شوند‌ــ مکمل تجویز کنند.
ازدیاد منیزیم در بدن هم می‌تواند مشکل‌ساز باشد و این مورد بیشتر از طریق مصرف بیش‌از‌حد مکمل‌ها اتفاق می‌افتد، نه از طریق غذا. میزان منیزیم موجود در غذا بی‌خطر است، چون کلیه‌ها مقدار اضافی آن را دفع می‌کنند.
مصرف بیش از حد مکمل منیزیم می‌تواند باعث اسهال، حالت تهوع و بی‌حالی شود.
انواع مکمل‌های منیزیم و کاربرد آن‌ها
مکمل‌های منیزیم در انواع مختلف و برای اهداف گوناگون عرضه می‌شوند و هر نوع آن به شکل متفاوتی در بدن جذب می‌شود.
یکی از رایج‌ترین انواع مکمل‌های منیزیم، منیزیم سیترات است که معمولا به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود تا سطح منیزیم بدن را افزایش دهد و یبوست را برطرف کند.
منیزیم کلرید نیز یکی دیگر از گزینه‌های مناسب برای جبران کمبود منیزیم به شمار می‌رود و علاوه بر آن، می‌تواند در کاهش سوزش سر دل (ریفلاکس) و یبوست هم موثر باشد.
برای دستگاه گوارش افرادی که سایر انواع منیزیم را به‌خوبی تحمل نمی‌کنند، احتمالا منیزیم لاکتات و منیزیم مالات ملایم‌تر و قابل‌تحمل‌تر باشند.
منیزیم تائورات به دلیل کمک به تنظیم قند خون بالا و فشار خون بالا شناخته شده و ممکن است به حفظ سلامت مغز هم کمک کند.
نمک‌های منیزیمی گلیسینات و تائورات هم برای ایجاد اثر آرام‌بخش استفاده می‌شوند. منیزیم گلیسینات همچنین می‌تواند به بهبود خواب، کاهش مشکلات روانی و درمان شرایط التهابی کمک کند.
در هر صورت قبل از شروع مکمل منیزیم، حتما با پزشک مشورت کنید، زیرا ممکن است با برخی داروها یا شرایط پزشکی تداخل داشته باشد.
