سلامت قلب به چندین عامل سبک زندگی از جمله رژیم غذایی، ورزش، وزن، استرس و کیفیت خواب بستگی دارد. با این حال به‌ گزارش نیویورک‌پست، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تنها سه شب بی‌خوابی‌، حتی در بزرگسالان جوان و سالم، می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی را افزایش دهد.

دکتر جاناتان سدرنیز، سرپرست این مطالعه و دانشیار دانشگاه اوپسالا در سوئد، می‌گوید که در بسیاری از مطالعات بزرگ‌ که روی ارتباط بین بی‌خوابی و خطر بیماری‌های قلبی‌-عروقی انجام شده‌‌اند، معمولا روی افراد کمی مسن‌تر که خطر ابتلا به چنین بیماری‌هایی در آن‌ها بیشتر است، تمرکز شده است.

به همین دلیل تیم پژوهشی سدرنیز ۱۶ مرد جوان سالم با عادات خواب خوب را به یک آزمایشگاه خواب دعوت کرد- جایی که رژیم غذایی و سطح فعالیت آن‌ها هم به‌طور دقیق کنترل می‌شد. 

در یک بررسی، این افراد به مدت سه شب متوالی خواب طبیعی داشتند، اما در بررسی دیگر، آن‌ها هر شب تنها حدود چهار ساعت خوابیدند. متخصصان معمولا توصیه می‌کنند بزرگسالان شب‌ها بین هفت تا ۹ ساعت بخوابند. بی‌خوابی می‌تواند به عملکرد شناختی ضعیف‌تر، سیستم ایمنی ضعیف، سلامت روانی بدتر و افزایش خطر بروز حوادث، دیابت، چاقی و فشار خون بالا منجر شود.

در طول هر دو بررسی آزمایشی، از شرکت‌کنندگان صبح و شب نمونه‌ خون گرفته شد. پس از ۳۰ دقیقه ورزش با شدت بالا نیز نمونه‌‌گیری خون انجام شد.

آن‌ها حدود ۹۰ پروتئین مختلف را در خون اندازه‌گیری کردند که بسیاری از این پروتئین‌ها با التهاب مرتبط بودند و سطح آن‌ها پس از شب‌های بی‌خوابی افزایش یافت.

البته التهاب می‌تواند هم خوب و هم بد باشد، چون التهاب پاسخ شیمیایی طبیعی بدن به یک ماده تحریک‌کننده یا آسیب است، اما التهاب مزمن‌ــ زمانی که واکنش بدن پس از پایان تهدید همچنان ادامه می‌یابد‌ــ می‌تواند به رگ‌های خونی آسیب برساند و خطر حمله قلبی و سکته‌ را افزایش دهد.

سدرنیز می‌‌گوید: «جالب بود که سطح این پروتئین‌ها در افراد جوان و سالم، پس از فقط چند شب بی‌خوابی، افزایش یافت. این نشان می‌دهد که لازم است بر اهمیت خواب برای سلامت قلبی‌-عروقی حتی در اوایل زندگی تاکید شود.»

خبر خوب این است که پروتئین‌های مرتبط با آثار مثبت ورزش در شرکت‌کنندگان افزایش یافت، حتی اگر خواب آن‌ها ضعیف بود.

دکتر سدرنیز تاکید کرد: «با این مطالعه، شناخت ما از نقش میزان خواب در سلامت قلبی‌-عروقی، بیشتر شد. البته مهم است که اشاره کنیم مطالعات نشان داده‌اند ورزش فیزیکی می‌تواند حداقل برخی از آثار منفی کم‌خوابی را جبران کند، اما این هم مهم است که بدانیم ورزش نمی‌تواند جایگزین کارکردهای حیاتی خواب برای بدن شود.»