حمید پیروی، نایب‌رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی در ایران، اعلام کرد که در سال ۱۴۰۱ دست‌کم شش هزار نفر در ایران در اثر خودکشی جان باخته‌اند و تعداد موارد اقدام به خودکشی در هفت سال گذشته هم با رشد چشمگیر ۵۱ درصدی مواجه بوده است. همزمان خبرگزاری ایلنا در روز یکشنبه، دهم دی‌، خبر داد که یک کارگر ۴۲ ساله شهرداری مشهد که به دلایلی نامعلوم از کار تعلیق شده بود، در محوطه این شهرداری خودسوزی کرد که وضعیت جسمانی او در حال حاضر «نامناسب و خطرناک» گزارش شده است.

در ماه‌های اخیر تعداد موارد اقدام به خودکشی کارگران ایرانی در پی افزایش مشکلات معیشتی یا اخراج‌های گسترده، به میزان معناداری افزایش یافته است. در روز پنجشنبه ۳۰ آذر هم دو نفر از کارگران پتروشیمی چوار در استان ایلام در اعتراض به اخراج از کار خودکشی کردند. در یک سال گذشته، چهار کارگر دیگر این مجموعه صنعتی نیز به دلیل خودکشی جان باختند.

بر اساس اعلام رسانه‌های ایران، در کمتر از دو ماه اخیر پنج دانش‌آموز دختر و پسر هم در دبیرستان‌های شهرستان آبدانان استان ایلام خودکشی کرده‌اند.

افزایش مشکلات اقتصادی، معضلات سیاسی و نبود آزادی‌های اجتماعی، تبعیض‌های جنسیتی و ازدواج‌های اجباری از جمله دلایل رشد قابل‌تامل تعداد موارد خودکشی زنان و مردان ایرانی محسوب می‌شود.

اکنون حمید پیروی، نایب‌رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی، می‌گوید: «در سال ۱۴۰۱، به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر، ۷.۴ نفر اقدام به خودکشی و فوت کردند. به عبارتی، سال گذشته بیش از شش هزار نفر به دلیل اقدام به خودکشی منجر به فوت درگذشته‌اند. البته آمار اقدام به خودکشی به ازای هر خودکشی کامل (منجر به فوت) حدود ۲۰ تا ۳۰ برابر است و در سال گذشته، اقدام به خودکشی حدود ۱۲۰ هزار نفر در سامانه وزارت بهداشت رسما ثبت شده است.»

او اعلام کرد که ممکن است مواردی به موسسات خصوصی مراجعه کرده باشند و اقدام به خودکشی آن‌ها ثبت نشده باشد. به گفته او، «آمار خودکشی در ایران در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۳۹۵ حدود ۵۱ درصد افزایش داشته است. تعیین‌کننده‌های سلامت روان شامل مسکن، شغل، دسترسی به خدمات آموزشی یا دسترسی به خدمات بهداشتی و درمان در افزایش خودکشی‌ها نقش مهمی دارند و حدود ۶۰ درصد از کسانی که خودکشی می‌کنند، دچار افسردگی‌اند.»

پایگاه خبری تجارت‌نیوز در همین رابطه با اشاره به افزایش اخبار منتشرشده از خودکشی تعدادی از دانش‌آموزان و کارگران در رسانه‌ها، نوشت: «برخی کشورها با اجرای برنامه‌های مختلف توانسته‌اند از روند صعودی خودکشی پیشگیری کنند، اما ایران از جمله کشورهایی است که در آن نه‌تنها روند نزولی طی نشده، بلکه مسیر افزایشی هم شده است.»

علی فتحی آشتیانی، رئیس سازمان روانشناسی و مشاوره ایران، ۱۸ مهر اعلام کرده بود که حدود یک‌سوم مردم ایران اختلال‌های روانشناختی دارند. حالا نایب‌رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی در ایران با اشاره به همین آمار و تاکید بر اینکه خودکشی با اختلالات روانی رابطه مستقیمی دارد، هشدار داده است که با هر مرگ ناشی از خودکشی، ۱۳۵ تا ۱۸۰ نفر از بازماندگان و کسانی که در جریان خبر خودکشی قرار می‌گیرند، تحت تاثیر مشکلات روانشناختی قرار می‌گیرند؛ در نتیجه تصمیم به خودکشی می‌تواند به‌طور مسری و سریالی در جامعه تکثیر شود.

دانستن آمارهای مربوط به خودکشی از جمله دانستن تعداد موارد اقدام به خودکشی، سن خودکشی، مناطقی که بیشترین خودکشی از آن‌ها گزارش شده و عوامل اقدام به خودکشی نقشه‌ای پیش روی سیاستمداران کشورها قرار می‌دهد تا از طریق آن آمار خودکشی‌ها را کاهش دهند، اما در ایران به نظر نمی‌رسد که افزایش چشمگیر خودکشی مردم کوچک‌ترین اهمیتی برای سران نظام داشته باشد و به‌طور مثال، هرچه مشکلات معیشتی و اقتصادی بیشتر می‌شود، بر میزان سرکوب، قتل حکومتی یا اعدام معترضان نیز افزوده شده است.

مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران، به عموم مردم برای مواجهه با افرادی که افکار خودکشی دارند، توصیه‌ کرده است: «به دنبال نشانه‌های خودکشی باشید. از جمله این نشانه‌ها صحبت کردن یا تحقیق درباره مرگ، احساس ناامیدی، اضطراب، افسردگی و فقدان تحمل است. همدلی کنید و حرف‌های آن‌ها را بشنوید. فرد را قضاوت نکنید. با دلسوزی گوش دهید و به احساسات آن‌ها احترام بگذارید. از او به صورت مستقیم درباره خودکشی سوال بپرسید و به نحوی پرسش کنید که پاسخی صادقانه به شما بدهد. از هر علامتی که متوجه شده‌اید، به عنوان بخشی از سوال استفاده کنید. روراست باشید، چون پرسیدن درباره خودکشی باعث خودکشی نمی‌شود. خطر را دور کنید. حذف دسترسی به اقلام مورداستفاده برای خودکشی یک رویکرد مبتنی بر شواهد برای جلوگیری از خودکشی است. اگر به خودکشی پاسخ مثبت داده‌اند، از آن‌ها بپرسید آیا برنامه‌ای دارید؟ آیا به آن وسایل دسترسی دارید؟ و سپس دسترسی به داروها، طناب یا چاقو را محدود و منع کنید. همراه با فرد موردنظر با اورژانس اجتماعی برای پیشگیری از خودکشی تماس بگیرید. اگر فرد حاضر به دور کردن لوازم و ایمن شدن نیست، او را تنها نگذارید و تا رسیدن اورژانس کنار او باشید.»

* اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به خودکشی فکر می‌کنید، با شماره‌ تلفن‌های اورژانس اجتماعی در ایران ۱۲۳، در افغانستان ۱۲۰ و در آمریکا و کانادا ۹۱۱ تماس بگیرید.