برپایه پژوهشی جدید، احتمال ابتلا به بیماری کبدی در افرادی که در مصرف الکل زیاده‌روی می‌کنند سه برابر افرادی است که چند بار در هفته الکل می‌نوشند.

دانشمندان یوسی‌ال‌ای، بیمارستان رویال فری، دانشگاه آکسفورد، و دانشگاه کمبریج دریافتند برای پیش‌بینی خطر ابتلا به سیروز مرتبط با نوشیدن الکل (ای‌آرسی)، الگوی مصرف مهم‌تر از حجم مصرف است.

یکی از مهم‌ترین علت‌های مرگ زودهنگام در سراسر جهان بیماری کبدی است. دو تا سه درصد جمعیت جهان به سیروز (التهاب و زخم کبد) یا دیگر بیماری‌های کبدی مبتلا هستند. از زمان شروع همه‌گیری کووید-۱۹، مرگ‌ومیر ناشی از نوشیدن الکل ۲۰ درصد افزایش یافته است.

در این مطالعه، پژوهشگران داده‌های موجود در بانک زیستی [بایوبنک] بریتانیا از ۳۱۲ هزار و ۵۹۹ بزرگ‌سال را که روزانه مشروب می‌نوشیدند تجزیه و تحلیل کردند تا تاثیر الگوی مصرف الکل، زمینه ژنتیکی، و دیابت نوع ۲ را بر احتمال ابتلا به سیروز مرتبط با نوشیدن الکل بیابند.

احتمال ابتلا به سیروز مرتبط با مصرف الکل در افرادی که در نوشیدن مشروب زیاده‌روی می‌کردند- یعنی زمانی در هفته،‌ در یک روز ۱۲ واحد نوشیدند- سه برابر بود. خطر ابتلای افرادی با استعداد ژنتیکی زیاد چهار برابر بیشتر و خطر ابتلای افراد دیابتی نوع ۲ دو برابر بود.

هنگامی که مصرف مفرط الکل و استعداد ژنتیکی [در میان افراد مورد مطالعه] با هم در نظر گرفته شد، خطر ابتلا به سیروز مرتبط با الکل شش برابر خطر اولیه شد. افزودن دیابت نوع ۲ نیز احتمال خطر را بیشتر کرد.

هرچند روش‌هایی که در این مطالعه به کار رفت (رتبه‌بندی خطر چندژنی) اکنون کاربرد بالینی وسیعی ندارد، احتمال دارد به‌منزله روش تعیین خطر بیماری مشخص در هر شخص متداول‌تر شود.

پاملا هیلی، مدیر اجرایی بنیاد بریتانیایی کبد (British Liver Trust)، می‌گوید: «این پژوهش از این نظر اهمیت دارد که نشان می‌دهد نه‌فقط مقدار کلی الکلی که مصرف می‌کنیم، بلکه نحوه مصرف آن نیز مهم است. مصرف زیاد و سریع یا نوشیدن برای مست شدن پیامدهایی جدی برای سلامت کبد دارد.»

«در بیست سال گذشته، از آنجا که الکل دردسترس‌تر و مقرون به صرفه‌تر شده است، تغییر نگران‌کننده‌ای در فرهنگ مصرف الکل در بریتانیا پدید آمده است. بریتانیا از طریق "راهبرد الکل" مشترک شامل مالیات‌بندی، نظارت‌های دقیق‌تر بر تبلیغات و بازاریابی مشروب، و افزایش آگاهی به خطرهای زیاده‌روی در مشروب‌خواری، باید با افزایش مصرف مشروب مقابله کند.»

دکتر لیندا انگ فت، یکی از نویسندگان این مطالعه پژوهشی از مرکز سلامت عمومی و همه‌گیرشناسی یوسی‌ال‌ای، گفت: «بسیاری از مطالعه‌هایی که به رابطه میان بیماری کبد و الکل می‌پردازند، بر حجم مصرف الکل متمرکزند. ما با تمرکز روی الگوی مصرف رویکردی متفاوت در پیش گرفتیم و دریافتیم که در مقایسه با در نظر گرفتن فقط حجم مصرف، این [روش] شاخص بهتری برای خطر ابتلا به بیماری کبدی است. یافته مهم دیگر این بود که هرچه عوامل خطر بیشتری درگیر باشد، به‌علت اثر متقابل این عوامل، "خطر اضافی" بیشتر می‌شود.»

دکتر گوتام مهتا، از بخش پزشکی یوسی‌ال‌ای و بیمارستان رویال فری، گفت: «فقط یک نفر از سه نفری که الکل زیاد می‌نوشند به بیماری کبدی جدی مبتلا می‌شوند. اگرچه ژنتیک نقش عمده‌ای در این میان دارد، این پژوهش نشان می‌دهد که الگوی مصرف نیز عاملی مهم است. برای مثال، نتایج ما نشان می‌دهد که آسیب مصرف ۲۱ واحد [الکل] در دو سه نشست بیشتر از ‏کم‌کم نوشیدن آن در طول هفته است. افزودن اطلاعات ژنتیکی، که ممکن است در سال‌های آینده استفاده گسترده‌ای در مراقبت‌های سلامت داشته باشد، امکان پیش‌بینی دقیق‌تر از خطر را فراهم می‌کند.»