جبهه آزادی افغانستان روز یکشنبه، ۲۷ فروردین (۱۶ آوریل) با گذشت نزدیک به یک هفته، کشته شدن اکمل امیر، یکی از فرماندهان این جبهه را در درگیری سالنگ جنوبی تایید کرد.  

در بیانیه جبهه آزادی آمده است که نیروهای طالبان در کنار شکنجه و آزار و اذیت اقوام و بستگان کشته شدگان این جبهه، اجساد آنها را تحویل ندادند و مانع اجرای مراسم مذهبی خاکسپاری و تشییع جنازه شدند.  

در این بیانیه هشدار داده شده است که اقدامات این چنینی اراده مردم برای مقاومت مسلحانه علیه طالبان را از بین نخواهد برد: «در حالی که این مسئله قطعا نتیجه معکوس داشته و آغوش مردم سرتاسر کشور را به‌روی مبارزان راه آزادی باز کرده است.» 

جبهه آزادی اطمینان داده است که به مقاومت علیه طالبان تا زمان آزادی کامل افغانستان ادامه خواهد داد.  

در بیانیه این ذکر شده است: «انتقام هر قطره خون شهدای مبارزه مقدس مسلحانه و رنج و عذاب مردم بی‌دفاع در زیر سلطه غاصبانه طالبان را از این جریان جهنمی و به‌ویژه مزدوران محلی‌‌شان خواهد گرفت.» 

اکمل‌ امیر در فروردین سال گذشته به جبهه آزادی پیوست بود. اومتولد استان کاپیسا بود و در رشته حقوق نظامی فارغ‌اتحصیل شده بود . اکمل امیر یکی از نیروهای ویژه ارتش منحل شده حکومت پپشین افغانستان بود و در خط مقدم جنگ با طالبان در چند استان ناامن حضور داشت.  

پیشتر جبهه آزادی تنها کشته شدن بصیر اندرابی، فهیم سالنگی، برهان‌ اندرابی، قربان علی بامیان، صبور فاریابی و حسین سمنگانی را در نبردهای یکشنبه و دوشنبه هفته گذشته در سالنگ تایید کرده بود و گفته بود که از سرنوشت اکمل امیر اطلاعی در دست نیست. 

نیروهای طالبان به خانه بستگان جان‌باختگان نبرد سالنگ جنوبی در استان‌های کابل، پنجشیر، کاپیسا و پروان هجوم برده و شماری را بازداشت کرده‌اند. تا کنون از سرنوشت بازداشت شدگان اطلاعی در دست نیست. طالبان به خانواده‌ها و نزدیکان کشته شدگان جبهه آزادی هشدار داده بودند که با رسانه‌ها و خبرنگاران مصاحبه نکنند.  

جبهه آزادی از ماه مارس ۲۰۲۱ به رهبری ژنرال یاسین ضیاء، رئیس سابق ستاد ارتش و در کنار مقاومت مسلحانه علیه طالبان به جنگ‌های چریکی در پروان، تخار، کابل، بدخشان، زابل، قندهار و استان‎‌های دیگر پرداخته است.  

جان‌باختن فرمانده اکمل امیر با شماری از نیروهایش در نبردهای سالنگ جنوبی با طالبان، باعث شد که بسیاری از شهروندان افغانستان از مقاومت مسلحانه آنها ستایش کنند.  

طالبان از گسترش مقاومت مسلحانه در افغانستان نگرانند و نمی‌خواهند که در کنار جنگیدن با شاخه خراسان دولت اسلامی (داعش) با جبهه‌های مقاومت تازه روبه‌رو شوند.  

طالبان از طریق فشار نظامی و زور بر افغانستان مسلط شده‌اند و بسیاری از شهروندان این کشور مخالف تفکر و اندیشه‌های طالبانی‌اند. طالبان در طول بیش از ۲۰ ماه از حاکمیت‌شان بر افغانستان، فشاری گسترده بر شهروندان کشور وارد کرده‌اند و همین امر باعث افزایش نارضایتی از آنها شده است.