صدها چهره جهانی با انتشار طوماری، خواهان حمایت «بی‌شائبه» از مردم ایران در مقابل حکومت جمهوری اسلامی و همچنین تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، و دیدار رسمی با مخالفان حکومت ایران شدند. این طومار را چهره‌های متعددی از سراسر جهان، از جمله ۱۰ برنده جایزه نوبل در رشته‌های صلح و ادبیات، یک دبیرکل سابق سازمان ملل متحد، و ۱۰ رئیس سابق دولت‌های مختلف امضا کرده‌اند. از میان چهره‌های مخالف جمهوری اسلامی نیز نام شاهزاده رضا پهلوی، مسیح علی‌نژاد، شیرین عبادی، گلشیفته فراهانی و علی کریمی، در میان امضاکنندگان این طومار به چشم می‌خورد. 

سازمان غیردولتی «خانه آزادی» که مستقر در آمریکا است، این طومار را روز چهارشنبه، یکم فوریه (۱۲ بهمن)، منتشر کرد. عنوان این طومار «مبارزه ایرانیان برای آزادی: فراخوان به همبستگی جهانی» است و در بخشی از آن چنین آمده است: «پیروزی معترضان، به معنی خلاصی از شر حکومتی خواهد بود که مخالف انتخابات آزاد، آزادی بیان، حکومت قانون، و اختیار شخصی در مسائلی به سادگی حق انتخاب پوشش است.»

حدود ۴۸۰ چهره جهانی این طومار مشترک را امضا کرده‌اند. از جمله شناخته‌شده‌ترین این چهره‌ها می‌توان به هیلاری کلینتون، وزیر خارجه سابق آمریکا، ماریو وارگاس یوسا، نویسنده نامدار پرو، سوتلانا الکسیه‌ویچ، نویسنده بلاروسی (هر دو برنده جایزه نوبل ادبیات)، و ریچارد گیر، بازیگر مشهور آمریکایی، اشاره کرد.

بان کی مون، دبیرکل سابق سازمان ملل، استفن هارپر، کیم کمپبل و جوزف کلارک، سه نخست‌وزیر سابق کانادا، رئیس جمهوری‌ها و نخست‌وزیران سابق کاستاریکا، مالاوی، استونی، اسلواکی و لیبریا، پل آستر، مارگارت اتوود، خالد حسینی و آریل دورفمن، نویسندگان مشهور به ترتیب از آمریکا، کانادا، افغانستان و آرژانتین، مایکل ایگناتیف، تاریخدان و سیاستمدار سابق کانادایی، بنی موریس، تاریخدان اسرائیلی، راتنا امیدوار،‌ سناتور کانادایی، ناتالی گوله، سناتور فرانسوی، علیرضا آخوندی، نماینده مجلس سوئد، نازنین افشین جم-مک‌کی، کنشگر ایرانی-کانادایی، مهناز افخمی، کنشگر فمینیست و وزیر مشاور سابق ایران در امور زنان، و رامین جهانبگلو، پژوهشگر فلسفه و کنشگر ایرانی، از دیگر امضاکنندگان این طومارند.

به این ترتیب در مجموع چهره‌هایی از ۷۶ کشور، شامل ایران، روسیه، هند، چین، عربستان سعودی، سنگال، صربستان، اندونزی، مالزی،‌ افغانستان،‌ آنگولا، آرژانتین، اسرائیل، ژاپن، اوکراین، ارمنستان، استرالیا، کره جنوبی، ترکیه، اتریش، جمهوری آذربایجان، بنگلادش، بلاروس، بلژیک، بوسنی هرزگوین، موریتانی، مکزیک، مونته‌نگرو، مراکش، بلغارستان، بوروندی،‌ کانادا، کامرون، سودان، سودان جنوبی، شیلی، کنیا، کوزوو، اسلواکی، قرقیزستان، کلمبیا، جمهوری کنگو، کاستاریکا، کرواسی،‌ کوبا، ونزوئلا، ویتنام، یمن، جمهوری چک، مصر، میانمار، فیلیپین، تایلند، اریتره، استونی، فنلاند، فرانسه، هلند،‌ لهستان، سوئد، سوئیس، پرتغال، گرجستان، آلمان،‌ غنا، تایوان، مجارستان، لیبریا،‌ لیتوانی،‌ مالاوی، نیکاراگوئه، نیجریه،‌ اوگاندا، پرو، بریتانیا و آمریکا، این طومار را امضا کرده‌اند.

علاوه بر «خانه آزادی»، امضای سازمان‌های مختلفی، از جمله «شبکه دموکراسی آسیا» و «اداره کارمندان حرفه‌ای» کنفدراسیون اصلی اتحادیه‌های کارگری آمریکا، پای این طومار به چشم می‌خورد.

نویسندگان این متن در فراز دیگری از این طومار چنین نوشته‌اند:‌ «پایان نظام زن‌ستیزی جمهوری اسلامی [ایران] نقطه‌عطفی جهانی در راهپیمایی طولانی به سوی جهانی خواهد بود که در آن با زنان برخورد برابر می‌شود. این معترضان سزاوار حمایت بی‌شائبه آزادی‌دوستان از سراسر جهان‌اند.»

خیزش مردمی ایران، در شهریور سال جاری خورشیدی و در پی کشته شدن مهسا امینی آغاز شد. حکومت جمهوری اسلامی ایران برای سرکوب این جنبش تاکنون صدها نفر، از جمله چندین کودک، را در خیابان‌ها کشته است، چهار نفر را اعدام کرده و بیش از ۱۸ هزار نفر را دستگیر کرده است.

این طومار از دولت‌های جهان می‌خواهد که تمامی مقام‌های حکومت ایران را که نقشی در سرکوب مردم داشته‌اند، از جمله علی خامنه‌ای، رهبر نظام جمهوری اسلامی، را تحریم کند. این طومار همچنین خواهان شناسایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به‌عنوان گروهی تروریستی است، و از «دولت‌های دموکراتیک» می‌خواهد که «در جلساتی علنی، رهبران اپوزیسیون را به حضور بپذیرند.»

از دیگر خواسته‌های مطرح‌شده در این طومار، ارائه کمک فنی به معترضان به‌منظور مقابله با سانسور جمهوری اسلامی و همبستگی اتحادیه‌های کارگری با کارگران ایران و مبارزات‌ آنان است.

مایکل آبراموویتز، رئیس «خانه آزادی»، گفت این طومار «نشان‌دهنده وحدت قابل‌توجه ائتلافی وسیع در سراسر جهان از انواع طیف‌های سیاسی مختلف و از تمامی اقشار جامعه است. در حالیکه مردم ایران همچنان جان و آسایش خود را برای آزادی‌ خود به خطر می‌اندازند، جهان کنار آن‌ها ایستاده است».

در پاراگراف آخر این طومار تاکید می‌شود: «ما وعده می‌دهیم که هر چه در توان داریم، برای پشیتبانی از مبارزه مردم ایران برای آزادی انجام دهیم و از مردمان نیک‌نیت در سراسر جهان می‌خواهیم به ما بپیوندند.»