ناسا از بودجه‌ای برای یک موشک هسته‌ای رونمایی کرد که می‌تواند زمان سفر به مریخ را از هفت ماه به تنها ۴۵ روز کاهش دهد.
این موشک حرارتی هسته‌ای دو وجهی می‌تواند هم برای حمل‌ونقل انسان و هم برای محموله در سراسر منظومه شمسی استفاده شود و خطرات عمده مرتبط با سفرهای بین‌سیاره‌ای، از قبیل قرار گرفتن در معرض پرتوها را به طرز چشمگیری کاهش دهد.
این طرح را پروفسور رایان گوس از دانشگاه فلوریدا پیشنهاد کرد که اعلام کرد طراحی دو وجهی «اکتشاف اعماق فضا» را متحول خواهد کرد.
ناسا با هدف تامین مالی پروژه‌های «پرخطر و پرحاصل» که ظرفیت «پیشرفت چشمگیر» ماموریت‌های فضایی را در دهه‌های آینده دارند، از طریق مجموعه‌ای از کمک‌های بلاعوض جدید به ساخت این موشک کمک خواهد کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
جیم رویتر، دستیار هیات‌مدیره ماموریت فناوری فضایی ناسا، گفت: «ایالات متحده با همکاری، بین دولت و صنعت، در حال پیشبرد پیش‌رانش هسته‌ای فضایی است.»
«این قراردادهای طراحی، گامی مهم به سوی تجهیزات رآکتور مشخص و عینی و واقعی است که می‌تواند روزی ماموریت‌های جدید و اکتشافات هیجان‌انگیز را به پیش ببرد.»
هم برنامه‌های فضایی آمریکا و هم شوروی از دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰، امکان استفاده از پیش‌رانش حرارتی-هسته‌ای (NTP) را برای سفرهای فضایی بررسی کردند. این کار شامل حرارت دادن پیشرانه هیدروژن مایع در یک راکتور هسته‌ای است که آن را به پلاسمای مولد پیش‌رانش تبدیل می‌کند.
ناسا در دهه اول ۲۰۰۰، تلاش کرد نوع جدیدی از موشک را با استفاده از پیش‌رانش هسته‌ای-الکتریک (NTP) بسازد که از یک رآکتور هسته‌ای برای تولید الکتریستیه برای موتوری استفاده می‌کند که به منظور یونیزه کردن گاز، قادر به تولید میدان الکترومغناطیسی است تا به منزله نیروی پیش‌رانش مصرف شود.
طراحی پروفسور گوس با ترکیب هر دو فناوری «NTP» و «NEP» از طریق یک روش پیشرانه دووجهی، به لحاظ نظری، سرعتی را که هر یک از این فناوری‌ها به تنهایی می‌توانند تولید کنند، دو برابر می‌کند.
© The Independent
