زیبا امیدی‌فر، خبرنگار اهل قروه، به دلیل کاهش سطح هوشیاری ناشی از شکنجه جسمی و روانی در بازداشتگاه، به بیمارستان منتقل شد. به گزارش سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، زیبا امیدی‌فر، روزنامه‌نگار جوان اهل شهرستان قروه، در اثر شکنجه شدید روحی و جسمی در بازداشتگاه اطلاعات سپاه پاسداران سنندج، با کاهش سطح هوشیاری و افت فشار روبرو و به بیمارستان منتقل شده است.

پیش از این «کردپا» اعلام کرده بود که این خبرنگار زندانی، روز پنجشنبه ۲۴ آذرماه، به بیمارستان منتقل شده است و هم‌اکنون در بخش روان‌تنی بیمارستان کوثر سنندج تحت مراقبت‌های ویژه قرار دارد.

زیبا امیدی فر، روز پنجشنبه ۱۷ آذر، در قروه بازداشت و برای بازجویی به بازداشتگاه اطلاعات سپاه سنندج منتقل شده بود. او مهرماه سال گذشته در بخش توسعه اقتصادی جشنواره پینووس کردستان مقام دوم را به دست آورده بود.

سازمان حقوق بشر ایران روز پنجشنبه اعلام کرده بود که بیش از ۲۰۰ کنشگر حقوق بشر طی سه ماه اخیر بازداشت یا آزار و اذیت شده‌اند. شرایط بد زندان‌ها، شکنجه‌های جسمی و روحی بازداشت‌شدگان و دسترسی نداشتن آن‌ها به خدمات پزشکی مناسب باعث شده است که حال بسیاری از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری و دیگر زندانیان وخیم گزارش شود.

الهام مدرسی، از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری، در اثر شکنجه‌های روحی و جسمی در طی بازجویی‌هایش و همچنین شرایط بد زندان و بیماری در شرایط حادی به سر می‌برد.

ژیلا مدرسی، خواهر الهام مدرسی، در صفحه اینستاگرامش با توضیح شرایط بازجویی او نوشت: «خانواده‌هایی که عزیزانشان در زندان کچویی هستند به‌طور مشترک به ما درباره الهام گفته‌اند. الهام تحت شکنجه‌های روحی بسیار بوده است. ساعات طولانی با چشم‌بند تحت بازجویی بوده است و به او فحاشی‌های جنسی می‌کرده‌اند. بازجویان برای تخریب روحیه الهام به دروغ به او می‌گفتند برادرش که تازه عمل پیوند کبد کرده، در اتاق مجاور تحت شکنجه است و مادرش نیز فوت کرده است تا او رو تحت فشار بگذارند.»

او با اشاره به بیماری ژنتیکی کبدی خواهرش نوشت: «وضعیت جسمی الهام که بیماری ژنتیکی کبدی دارد و برادرش هم به همین دلیل عمل پیوند کبد کرده است، در اثر آزار‌و‌اذیت‌های بازجویان بسیار وخیم شده و به افت شدید فشار خون و بی‌حسی بدن دچار شده است. بر اساس مشاوره پزشکان مستقل، او باید بلافاصله به بیمارستان منتقل شود و تحت مداوا قرار گیرد.»

این شهروند زندانی از یازدهم آبان در بازداشت موقت به سر می‌برد و با شرایط وخیم جسمانی در خطر از دست دادن کبد قرار دارد. پیش از این ناتالی گوله، عضو سنای فرانسه، کفالت سیاسی الهام مدرسی را برعهده گرفته است.

پیش از این نیز افراد بسیاری دچار عوارض روحی و جسمانی شکنجه‌های دوره بازداشت بوده‌اند. برخی پس از آزادی دست به خودکشی زده‌اند و برخی دیگر نیز زیر این شکنجه‌ها جان باخته‌اند. یکی از این افراد محمد حاجی‌ رسول‌پور، از معترضان بازداشت‌شده در بوکان بود که در اثر شکنجه به کما رفت و در بیمارستان قلی‌پور این شهر جان باخت. او در اثر شدت جراحات وارده ناشی از شکنجه، جانش را از دست داد.

همچنین خبرهایی در مورد جان باختن آیدا رستمی براثر شکنجه نیز منتشر شده است. ایران‌وایر پیش‌تر به نقل از خانواده این پزشک جوان اعلام کرده بود که در زمان تحویل جسد، آثار آزار، شکنجه و تعرض بر بدن او مشاهده شده است. حامد سلحشور، جوان معترض اهل ایذه نیز که در جریان خیزش سراسری بازداشت شده بود، پیکر بی‌جانش را که آثار شکنجه بر آن دیده می‌شد به خانواده‌اش تحویل دادند.

آزار زندانیان با جلوگیری از درمان

کمبود امکانات پزشکی، بی‌توجهی به وضعیت سلامت زندانیان و جلوگیری از دسترسی آنان به داروهایشان، نوعی دیگر از شکنجه‌های جمهوری اسلامی برای بازداشت‌شدگان است. شکنجه‌ای که ممکن است برخی از آن‌ها را به کام مرگ بکشاند.

وضعیت جسمانی سعید اقبالی، فعال مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج، در پی اعتصاب غذای خشک در سلول انفرادی وخیم اعلام شده است. او که از صبح شنبه در سلول انفرادی اعتصاب غذای خشک کرده بود، در پی وخامت حال جسمانی و احتمال بالای رفتن به کما، با وساطت سعید ماسوری، زندانی سیاسی هم‌بندش در بند سیاسی زندان رجایی‌شهر کرج که از ۲۲ سال پیش زندانی است، اعتصاب غذای خشک خود را به اعتصاب غذای تر تبدیل کرد.

سارا مرآتی، مادر سعید اقبالی، نیز هم‌زمان با او دست به اعتصاب غذا زده است. او با اعلام این خبر که سعید در اعتصاب غذای تر خود روزانه تنها دو لیوان آب مصرف خواهد کرد، گفت: «جان سعید در خطر است. از مردم می‌خواهم که صدای ما باشند.»

سهند نورمحمدزاده، از معترضان محکوم به اعدام، نیز در اعتراض به دادرسی و دادگاه ناعادلانه خود دست به اعتصاب غذا زده است. جعفر نورمحمدزاده، پدر سهند نورمحمدزاده، درباره وضعیت وخیم پسرش در زندان روز سه‌شنبه اعلام کرد که سهند از ناحیه معده دچار سوزش شده است، ضعف دارد و فشارش  ۱۰ روی ۶  است. او در صفحه شخصی خود نوشت: «هشت روز است که هیچ‌چیز نخورده است. فقط می‌خواهد حقش را بگیرد که هل دادن یک سطل اعدام ندارد. گناه همه این‌ها گردن اون لجنی است که گزارش کذب نوشت، اون کثافتی که اعتراف الکی گرفت و اون ناعادلی که حکم ناحق داد. همه این‌ها می‌گذره، ولی مردانگی‌اش به دنیا ثابت شد.»

لیلا حسین‌زاده، فعال دانشجویی زندانی در زندان عادل‌آباد شیراز، نیز در پی وضعیت وخیم جسمانی و در اعتراض به دسترسی نداشتن به امکانات مناسب پزشکی در زندان عادل‌آباد شیراز، روز سه‌شنبه به اعتصاب دارو اقدام کرد. ابوالفضل حسین‌زاده، برادر این زندانی سیاسی، با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود در مورد شرایط وخیم خواهرش گفت: «لیلا حسین‌زاده در اعتراض به فریبکاری پزشکی علیه او در زندان پس از اعزام خواهرم به دکتر، قبل از انجام هرگونه آزمایش تشخیصی و بدون اجازه و اطلاع او، دوز بالای کورتون به او دادند. زندان پس از این کار، خواهرم را تحت فشار قرار داده تا در انجام آزمایش‌ها تشخیصی آن هم با امکانات زندان تن دهد؛ این در حالی است که دوز بالای کورتون علائم بیماری‌اش را می‌پوشاند و نتایج آزمایش را کاملا متاثر می‌کند.»

برادر لیلا حسین‌زاده در ادامه با اشاره به اخلال نیروهای امنیتی در روند درمان خواهرش می‌گوید: «به دلیل شرایط زندان امکان استفاده از یکی از داروهای حیاتی‌اش از او سلب شده است، تشخیص و درمان بیماری‌اش کاملا تحت تاثیر خواست دستگاه امنیتی قرار گرفته و هر بار آسیبی جدیدی برای او رقم می‌زنند که دیگر در هیچ روند اصطلاحا درمانی، اما در عمل امنیتی مشارکت نخواهد کرد و از مصرف هرگونه دارو سر باز می‌زند.»

پیش از این اعلام شده بود که لیلا حسین‌زاده از بیماری خود ایمنی رنج می‌برد و در زندان با مشکلات جسمانی چون ورم دست‌ها، ضایعات کبودی پوست، تاری دید و حمله‌ واسکولیت و حمله‌ چشمی مواجه شده است. او در فایلی صوتی با اعلام مشکلات جسمانی خود و کوتاهی مسئولان زندان اعلام کرده بود که «به خدای دهه ۶۰ کافرم و سجده نمی‌کنم»

محمدغلامزاده، دانشجوی مقطع دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران، از  سوم مهرماه در بازداشت به سر می‌برد و با وجود صدور حکم پنج سال حبس، کماکان در بازداشت است. این در حالی است که این دانشجوی بازداشتی شرایط جسمی نامناسبی دارد و از دسترسی به داروهایش محروم است. فاطمه غلامزاده، خواهر این دانشجوی بازداشتی در گفت‌وگو با امتداد می‌گوید: «برادرم بیماری ریوی تنفسی دارد و در تماس‌ها هم سرفه‌های بدی می‌کرد. متاسفانه به دارویی هم دسترسی ندارد و ما به‌شدت نگران وضعیت برادرم هستیم.»

عبدالحمید معصومی تهرانی، روحانی منتقد حکومت، با گذشت بیش از دو ماه از زمان دستگیری، کماکان در بند ۲۰۹ زندان اوین بلاتکلیف است. به گزارش هرانا، او از بیماری‌های کبدی رنج می‌برد و در هفته پیش طی آخرین تماس با خانواده از اتمام داروهای موردنیاز روزانه خود خبر داده است. نیروهای امنیتی او را روز یکشنبه ۲۴ مهرماه، در تهران بازداشت کردند.