دختر قربانی گلوله‌های ساچمه‌ای: فکر می‌کردم نور از میان زخم‌هایمان وارد می‌شود، اما نشد

غزل رنجکش، دختری که در اثر شلیک گلوله ساچمه‌ای نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی یکی از چشمانش را از دست داده است، می‌گوید: «تا قبل از اینکه تعداد و اندازه ساچمه‌هایی‌ که از چشمم در آورده بودن رو از نزدیک ببینم، فکر می‌کردم شاید امیدی برای بیناییم هست»

غزل رنجکش، دختر جوان اهل بندرعباس که در اثر شلیک گلوله ساچمه‌ای نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی یکی از چشمانش را از دست داده است، یک‌ ماه پس‌از این اتفاق، در حساب اینستاگرام خود، ضمن روایت رنج‌هایی که بر او تحمیل شده، نوشت که حاضر نیست از فرد شلیک‌کننده انتقام بگیرد.

غزل نوشت: «۳۰ روز از آخرین تصویری که چشم راستم ثبت کرد گذشت. توی این ۳۰ روز، هر بار خواستم اشک بریزم، با خودم گفتم اگه اون آدم تونست تو همچین موقعیتی لبخندش رو حفظ کنه یا چشماش برق بزنه، چرا منی که حتی وقتی ازم پرسیدن پیداش کردی کدوم چشمش رو نابینا می‌کنی؟ گفتم که رنگ چشماش قشنگ بود، حیفه.»

 

این دختر آسیب‌دیده پیش از این درباره لحظه شلیک به چشم‌هایش نوشته بود: «آخرین تصویری که چشم راستم ثبت کرد، لبخند اون شخص موقع شلیک کردن بود. چشمام خیلی خوشگل بودا، همه می‌گفتن...»

او در مطلب جدیدش در اینستاگرام چنین روایت می‌کند: «تا قبل از اینکه تعداد و اندازه ساچمه‌هایی‌ که از چشمم در آورده بودن رو از نزدیک ببینم، فکر می‌کردم شاید امیدی برای بیناییم هست. هی می‌گفتم نور از میان زخم‌هایمان وارد می‌شود، اما نشد. هیچ‌ نوری رو حس نکردم. وقتی این جمله رو به بهترین دکتر فوق‌تخصص قرنیه توی تهران گفتم، برای چشمام اشک ریخت.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

۱۴۰ پزشک متخصص چشم روز ۴ آذر در نامه‌ای به رئیس انجمن چشم‌پزشکی ایران، اعلام کردند که تعداد زیادی از مردم بر اثر اصابت ساچمه و گلوله پینت‌بال در جریان تلاش سرکوبگران برای فرونشاندن خیزش سراسری مردم ایران، بینایی یک یا هر دو چشم خود را از دست داده‌اند. آن‌ها اعلام کردند که در طول مدت اعتراض‌های اخیر، تعداد زیادی از بیماران با صدمات چشمی در اثر اصابت ساچمه و پینت‌بال و امثال آن به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند و در بسیاری از موارد، ضربه وارده به از بین رفتن بینایی یک یا هر دو چشم آنان منجر شده است.

غزل رنجکش حالا می‌نویسد: «شاید بگید انسان تا چیزی رو از دست نده قدرش رو نمی‌دونه اما من واقعا چشمام رو می‌پرستیدم، براشون می‌نوشتم. از زمان وقوع این حادثه همه از قوی بودنم حرف می‌زدن، اما تا قبل از این هم اطرافیانم همیشه به من می‌گفتن غزل تو چطوری آنقدر در برابر همه‌چی صبور و قوی هستی؟ من توی صفحه اول دفترچه‌ای ‌که همیشه همراهم بود، نوشته بودم: گریه کن، گریه کن غزل، تو اگه گریه نکنی نمی‌تونی چشم‌های قشنگی داشته باشی.»

او همچنین تایید کرد که در جریان تلاش برای درمان چشمش افراد زیادی را دیده که چشمانشان را بر اثر شلیک سرکوبگران از دست داده‌ بودند و «توی تنهایی و سکوت زجر کشیدند».

در همین حال، نیویورک‌تایمز هم به نقل از چشم‌پزشکان سه بیمارستان فارابی، رسول‌ اکرم و لبافی‌نژاد تهران و همچنین پزشکان استان کردستان، از وارد آمدن آسیب جدی به چشم حدود ۵۸۰ نفر از شهروندان ایرانی در جریان خیزش سراسری خبر داد.