استفاده از شیرین‌کننده‌‌ مصنوعی موش‌ها را مضطرب می‌کند

برون‌یابی این یافته‌ها برای انسان نشان می‌دهد که مصرف آسپارتام ممکن است تغییرات عصبی رفتاری ایجاد کند

آسپارتام شیرین‌کننده مصنوعی رایجی است که در تقریبا پنج‌هزار غذا و نوشیدنی رژیمی هم وجود دارد- unsplash.com

پژوهشگران دریافته‌اند که آسپارتام، شیرین‌کننده مصنوعی رایجی که در تقریبا پنج هزار غذا و نوشیدنی رژیمی وجود دارد، با رفتارهای اضطرابی در موش‌ها مرتبط است.

این مطالعه که در مجله پی‌ان‌ای‌اس (PNAS) منتشر شد، اشاره کرد موش‌هایی که آسپارتام مصرف می‌کردند، دچار اضطراب شده‌اند و آثار آن تا دو نسل از جوندگان نری که در معرض این شیرین‌کننده قرار داشتند، گسترش یافت.

پرادیپ بهید از فلوریدا، یکی از نویسندگان این مطالعه از کالج پزشکی دانشگاه دولتی ایالات متحده، گفت: «آنچه این مطالعه نشان می‌دهد این است که ما باید به عوامل محیطی مراجعه کنیم؛ زیرا آنچه امروز می‌بینیم، فقط آن چیزی نیست که امروز اتفاق می‌افتد، بلکه در دو نسل قبل و حتی شاید بیشتر رخ داده است.»

دانشمندان می‌گویند که این آثار ممکن است به دلیل تغییرات اپی ژنتیک [پس‌زایشی] در موش‌ها باشد.

برخلاف جهشی که در ژن‌ها اتفاق می‌افتد، تغییرات اپی ژنتیک برگشت‌پذیرند و توالی دی‌ان‌ای را تغییر نمی‌دهند؛ اما می‌توانند شیوه خواندن توالی دی‌ان‌ای برای بدن را تغییر دهند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

پژوهشگران دریافتند که قرار گرفتن در معرض آسپارتام در موش‌ها در بیان ژن‌هایی که تنظیم‌کننده تعادل تحریک– مهار در ناحیه آمیگدال (amigdala– بادامه مغز) مغزند و اضطراب و ترس را تنظیم می‌کنند، تغییراتی ایجاد می‌کند.

مطالعه جدید در پژوهشی در پی‌ان‌ای‌اس نیوز و اف‌اس‌یوکام (@PNASNews: @FSUCoM) آسپارتام، شیرین‌کننده مصنوعی را که در غذاها و نوشیدنی‌های رژیمی وجود دارد، با رفتارهای اضطرابی‌شکل موش‌ها مرتبط نشان می‌دهد. علاوه بر ایجاد اضطراب در موش‌هایی که آسپارتام مصرف کرده‌اند، آثار آن تا دو نسل باقی می‌ماند.

 https://t.co/6HfldPUW5I

—  پژوهش اف‌اس‌یو  (@FSUResearch) ۸ دسامبر ۲۰۲۲

در این مطالعه، آن‌ها به موش‌ها آب آشامیدنی دادند که حاوی تقریبا ۱۵ درصد آسپارتام بود؛ یعنی حداکثر میزان مصرف روزانه موردتایید سازمان غذا و دارو ایالات متحده (FDA) برای انسان.

دانشمندان می‌گویند این دوز معادل حدود شش تا هشت قوطی نوشابه رژیمی هشت اونسی (تقریبا ۲۳۷ میلی‌لیتر) در روز برای انسان است و این مطالعه به مدت ۱۲ هفته در طول چهار سال ادامه یافت.

به گفته پژوهشگران، آسپارتام– شیرین‌کننده‌ای که سازمان غذا و داروی ایالات متحده، اف‌دی‌ای در سال ۱۹۸۱ آن را تایید کرد– در صورت مصرف به اسید آسپارتیک (aspartic acid) فنیل آلانین (phenylalanine) و متانول (methanol) تبدیل می‌شود که همگی می‌توانند روی سیستم عصبی مرکزی آثار جدی بگذارند.

پژوهشگران از طریق آزمایش‌های مختلف ماز (maze) در نسل‌های مختلفی که از نسل نرهای در معرض آسپارتام بودند، «رفتاری دقیقا شبیه اضطراب» را در موش‌ها مشاهده کردند.

دانشمندان در این مطالعه نوشتند: «اضطراب، پاسخ آن به دیازپام و تغییرات در بیان ژن آمیگدال به افرادی که در معرض آسپارتام بودند، محدود نمی‌شود، بلکه در دو نسل بعد از مردان در معرض آسپارتام نیز ظاهر می‌شود.»

سارا جونز، یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه، گفت: «این یک ویژگی قوی شبیه اضطراب بود که فکر نمی‌کنم هیچ یک از ما انتظار دیدنش را داشتیم. کاملا غیرمنتظره بود. تغییراتی که معمولا مشاهده می‌کنید، نامحسوس‌اند.»

دانشمندان می‌گویند وقتی که به موش‌ها دیازپام دادند– دارویی که برای درمان اختلال اضطراب در انسان استفاده می‌شود– دیگر رفتاری شبیه به اضطراب نشان ندادند.

پژوهشگران نوشتند: «ملاک قرار دادن این یافته‌ها برای انسان نشان می‌دهد که مصرف آسپارتام در دوزهای کمتر از حداکثر میزان توصیه‌شده روزانه سازمان غذا و داروی ایالات متحده، اف‌دی‌ای، ممکن است در افراد و فرزندان‌ آن‌ها که آسپارتام استفاده می‌کنند، تغییرات عصبی رفتاری ایجاد کند.»

در مطالعات بیشتر، پژوهشگران امیدوارند درک کنند چگونه آسپارتام بر حافظه موش‌ها تاثیر می‌گذارد و سازوکارهایی را که احتمالا به انتقال تاثیر آسپارتام در نسل‌ها منجر می‌شود، دریابند.

© The Independent