شماری از مادران افغان، روز شنبه هفتم آبان، (۲۹ اکتبر) در یک حرکت نمادین اعتراضی به دو مدرسه دخترانه الفتح و ملکه ثریا در شهر کابل رفتند تا کارزار دادخواهی خانواده‌ها برای باز شدن مدارس دخترانه را آغاز کنند. این زنان با شعار «درس بدون ترس»، خواستار بازگشایی مدارس متوسطه و دبیرستان‌های دخترانه شدند و از خانواده‌ها خواستند که برای اعتراض مقابل بی سرنوشتی دخترانشان دست‌به‌کار شوند.

در پاسخ به فراخوان فرهاد دریا، هنرمند و آوازخوان سرشناس افغانستان که آغازگر کارزار «درس بی‌ترس» است، شماری از دختران دانش‌آموز و برخی از مادران روز شنبه به مدرسه دخترانه ملکه ثریا در منطقه تایمنی شهر کابل رفتند. هر چند این معترضان اجازه ورود به مدرسه را نیافتند، اما در خیابان متصل به مدرسه با حمل شعارنوشته‌های کوچک به راهپیمایی و سردادن شعار پرداختند.

در همین حال، مادران معترض در منطقه دیگری از کابل قصد داشتند با دخترانشان وارد مدرسه الفتح شوند و اعتراضشان را از داخل مدرسه فریاد بزنند، اما مدیر این مدرسه به آنان اجازه ورود نداد. این مادران از ترس مواجه شدن با طالبان بدون شعارنوشته و در خیابان منتهی به مدرسه الفتح راهپیمایی کردند و پیام‌های اعتراضی‌شان را با ضبط ویدیو در شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند.

یکی از مادران حاضر در این گردهمایی اعتراضی مقابل مدرسه الفتح، گفت که چهار دختر نوجوان دارد و همه خانه‌نشین‌اند. او افزود: «دخترانم آرزو داشتند از مدرسه فارغ‌التحصیل شوند و در آزمون کنکور شرکت کنند، ولی اکنون در خانه نشسته‌اند و به آینده تاریکشان نگاه می‌کنند». یک مادر دیگر گفت که دختر نوجوانش به دلیل این‌که از رفتن به مدرسه و ادامه تحصیل منع شده است، با مشکلات روانی دست‌وپنجه نرم می‌کند.

این مادران از خانواده‌ها خواستند که برای به دست آوردن حق تحصیل دخترانشان دست‌به‌کار شوند و دامنه اعتراض را وسیع‌تر کنند. یکی از هماهنگ‌کنندگان گردهمایی مادران در مقابل مدرسه الفتح، به ایندیپندنت فارسی گفت: «ما معتقدیم که انقلاب از خانواده آغاز می‌شود و اگر هر پدر و مادری برای حق فرزندانشان به پا خیزند، هیچ نیرویی توان مقابله با آن‌ها را نخواهد داشت.»

فرهاد دریا دو روز پیش هم‌زمان با ۴۰۰ روزه شدن دستور منع تحصیل دختران نوجوان، کارزاری در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخت و از مردم خواست که روز شنبه دخترانشان را برای اعتراض با یونیفورم مدرسه به مدارس بفرستند. انتظار فرهاد دریا این بود که اگر عموم مردم افغانستان به این فراخوان لبیک بگویند و شمار انبوهی از دختران روانه مدارس شوند، تاثیر شگفت‌انگیزی خواهد داشت. اما روز شنبه فقط عده محدودی از مادران کابلی به این فراخوان پاسخ دادند و با دخترانشان به مدرسه رفتند.

ترس از سرکوب و انتقام‌جویی‌های وحشتناک طالبان که در یک سال گذشته مردم افغانستان به اشکال مختلف آن را تجربه کرده‌اند، مانع بزرگی بر سر راه کارزارهای اجتماعی و دادخواهی است. طالبان همواره به کارزارهای اعتراضی، با خشونت و سرکوب پاسخ می‌دهند. به همین دلیل هر روز تعداد افراد شرکت‌کننده در کارزارهای اعتراضی در افغانستان کاهش می‌یابد.

با این حال، برخی از فعالان اجتماعی در افغانستان امیدوارند که همراهی مردان با زنان در اعتراض‌های ایران، انگیزه خوبی برای مردم افغانستان شود تا دست‌کم برای حق تحصیل و کار زنان در این کشور به‌طور سراسری دادخواهی کنند.