حتی دوز بالای کانابیدیول بر رانندگی اثر نمی‌گذارد

پژوهش انجام‌شده فقط به استفاده از کانابیدیول به‌تنهایی توجه داشته است. کانابیدیول از اجزای تشکیل‌دهنده ماری‌جوانا است که برای مصارف پزشکی کاربردی گسترده دارد

حتی بالاترین دوز دارویی روزانه کانابیدیول هیچ تاثیری بر توانایی‌های شناختی یا رانندگی افراد ندارد‌ـ MLADEN ANTONOV / AFP

مطالعه‌ای جدید نشان داد که حتی بالاترین دوز دارویی روزانه کانابیدیول (CBD)- از اجزای تشکیل‌دهنده ماری‌جوانا که برای مصارف پزشکی کاربردی گسترده دارد- هیچ تاثیری بر توانایی‌های شناختی یا رانندگی افراد ندارد.

در این پژوهش که روز دوشنبه در مجله سایکوفارماکولوژی (Psychopharmacology) منتشر شد، آمده است که حتی بالاترین دوز دارویی ۱۵۰۰ میلی‌گرم از سی‌بی‌دی (CBD)، که در بسیاری از نقاط دنیا کاربرد خواب‌آور دارد، باعث تضعیف هوشیاری نمی‌شود.

دانیل مک کارتنی، نویسنده ارشد این پژوهش، در بیانیه‌ای گفت: «با این که سی‌بی‌دی عموما غیرمسموم‌کننده در نظر گرفته می‌شود، آثارش بر کارهای حساس به ایمنی هنوز در حال ثبت است. مطالعه ما اولین مورد برای تایید آن است که اگر سی‌بی‌دی به‌تنهایی مصرف شود، برای رانندگی بی‌ضرر است.»

دانشمندان می‌گویند در بسیاری از مناطق سراسر دنیا، از جمله قسمت‌هایی از استرالیا، رانندگی با وجود مصرف سی‌بی‌دی مجاز است، مگر اینکه به‌دلیل خستگی بیش از حد یا پایین بودن فشارخون، [هوشیاری] راننده «تضعیف» شده باشد.

محققان می‌گویند سی‌بی‌دی بر خلاف تی‌اچ‌سی (THC)، از اجزای تشکیل‌دهنده گیاه ماری‌جوانا که آرام‌بخش، شعف‌آور، و تضعیف‌کننده هوشیاری است، به نظر نمی‌رسد که فرد را نشئه کند و در عوض می‌تواند اثر آرام‌بخش و مسکن داشته باشد.

در مطالعه جدید، دانشمندان ۱۷ شرکت‌کننده را بررسی کردند که پس از مصرف دارونما یا ۱۵، ۳۰۰ یا ۱۵۰۰ میلی‌‌گرم روغن سی‌بی‌دی، وظایف شبیه‌سازی‌شده رانندگی را انجام دادند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

دانشمندان می‌گویند این مقادیر دوزهایی را نشان می‌دهد که اغلب مصرف می‌شود‌ــ تا ۱۵۰ میلی‌گرم در روز بدون نسخه و تا ۱۵۰۰ میلی گرم در روز برای بیماری‌هایی مانند صرع، درد، اختلال خواب و اضطراب.

شرکت‌کنندگان در این شبیه‌سازی باید سعی می‌کردند فاصله ایمن را بین خود و خودرو جلویی حفظ کنند و سپس، در بزرگراه‌ها و جاده‌های بین‌شهری مجازی رانندگی کنند.

آن‌ها حدود ۴۵ تا ۷۵ دقیقه پس از مصرف داروی مشخص‌شده، این کار را انجام دادند و دوباره سه ساعت و نیم تا چهار ساعت پس از آن، تا دامنه غلظت پلاسمای سی‌بی‌دی در زمان‌های مختلف اندازه‌گیری شود.

شرکت‌کنندگان این کار را تحت شرایط هر چهار آزمایش متفاوت انجام دادند- دارونما و سه دوز متفاوت.

دانشمندان کنترل شرکت‌کنندگان بر خودروی شبیه‌سازی‌شده را ارزیابی کردند و همچنین، میزان لغزش یا انحراف مسیر خودرو شبیه‌سازی، و نیز عملکرد شناختی و تجارب ذهنی شرکت‌کنندگان را همراه با غلظت سی‌بی‌دی در پلاسمای آنان آزمودند.

دانشمندان گفتند بر اساس این تحلیل، هیچ دوزی از سی‌بی‌دی احساس نشئگی ایجاد نکرده است یا به نظر نمی‌رسد که رانندگی یا عملکرد شناختی را مختل کرده باشد.

دکتر مک‌کارتنی افزود: «با این حال، هشدار می‌دهیم که این پژوهش فقط با بررسی سی‌بی‌دی به‌تنهایی توجه داشته است و رانندگانی که سی‌بی‌دی را با دیگر داروها مصرف کنند، باید احتیاط کنند.»

© The Independent

بیشتر از علوم