بحث در مورد اینکه آیا سگ خود را با برنامه غذایی گیاهی مطلق تغذیه کنیم یا خیر، در سال‌های اخیر بالا گرفته است. اما طبق مطالعه جدیدی، برنامه گیاهخواری مطلق ممکن است در مقایسه با برنامه‌های معمول مبتنی بر گوشت، باعث شود حیوانات خانگی سالم‌تری داشته باشیم.

محققان، سلامت کلی بیش از دوهزار و ۵۰۰ سگ را از طریق نظرسنجی‌هایی که صاحبان آن‌ها تکمیل کرده بودند، ارزیابی کردند.

طبق ادعای این پژوهش که بزرگ‌ترین مطالعه منتشرشده در نوع خود است، برنامه غذایی گیاهی مطلق، اگر «از نظر مواد مغذی کامل» باشد، می‌تواند «سالم‌ترین و کم‌خطرترین گزینه غذایی» باشد.

به نظر می‌رسد که شاخص‌های سلامتی سگ‌هایی که برنامه غذایی مبتنی بر گوشت خام دارند، در مقایسه با سگ‌هایی که با برنامه غذایی گیاهی مطلق تغذیه می‌شوند، اندکی بهتر است.

هرچند، محققان می‌گویند دلیل این امر ممکن است این باشد که سگ‌های دارای برنامه غذایی گوشت خام، میانگین ​​یک سال جوان‌تر بودند.

آنان همچنین خاطرنشان کردند: «شواهد چشمگیری به این امر اشاره دارد که برنامه‌های غذایی مبتنی بر گوشت خام اغلب با خطرات تغذیه‌ای، از جمله کمبود و نامتوازن بودن مواد مغذی و عوامل بیماری‌زا مرتبط است.»

از دو هزار و ۵۳۶ سگ شرکت‌کننده، ۱۳ درصد با برنامه غذایی گیاهی مطلق، ۳۳ درصد با گوشت خام، و ۵۴ درصد با برنامه‌های غذایی معمولی برپایه گوشت تغذیه می‌شدند.

طبق این مطالعه که در مجله «پلاس وان» (Plos One) منتشر شد، تقریبا یک پنجم (۱۷ درصد) سگ‌های دارای برنامه غذایی معمولی در طول یک سال چهار بار یا بیشتر به دامپزشک رجوع کرده‌اند، اما این شاخص در سگ‌های دارای برنامه غذایی گیاهی مطلق ۹ درصد، و در سگ‌های دارای برنامه غذایی مبتنی بر گوشت خام هشت درصد بود.

از نظر اختلالات سلامتی، تقریبا نیمی از سگ‌های دارای برنامه غذایی معمولی (۴۹ درصد)  دستخوش این اختلالات بودند، در حالی که این شاخص برای سگ‌هایی که گوشت خام مصرف می‌کنند ۴۳ درصد، و برای سگ‌های دارای برنامه غذایی گیاهی مطلق ۳۶ درصد بود.

از آن‌جایی که شمار بیشتری از مردم  به اهمیت کاهش مصرف گوشت به منظور کاهش بحران تغییرات اقلیمی پی برده‌اند، محبوبیت برنامه‌های غذایی گیاهی مطلق، هم برای انسان‌ها و هم برای سگ‌ها، افزایش چشم‌گیری داشته است.

طبق یافته‌های مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹، اکثریت صاحبان گیاهخوار حیوانات خانگی (۷۸ درصد) در صورت دریافت تاییدیه دامپزشکی و دسترسی آسان، سگ‌های خود را طبق برنامه غذایی کاملا گیاهی تغذیه خواهند کرد.

پروفسور اندرو نایت، سرپرست این پژوهش از دانشگاه وینچستر، می‌گوید به تحقیقات بیشتری برای تایید این یافته‌ها نیاز است.

نویسندگان این مطالعه محدودیت‌های آن را، از جمله تکیه آن بر اطلاعات معدود و نظرات صاحبان حیوانات خانگی به جای بررسی‌های بالینی دامپزشکی و ارزیابی سلامت حیوانات، قبول دارند.

آنان همچنین احتمال «سمت‌گیری ناخودآگاه» (unconscious bias) در پاسخ‌های صاحبان حیوانات خانگی مورد بررسی را تصدیق کردند.

در این مقاله آمده است:«این وضعیت هنگامی رخ می‌دهد که سرپرستی که برنامه غذایی متعارف یا نامتعارفی برای حیوان خود دارد، انتظار داشته باشد در نهایت وضع سلامت حیوان بهبود یابد، و این انتظارش ناخودآگاه بر پاسخ‌های او درباره نشانه‌های سلامت حیوانش اثر گذاشته باشد.»

انجمن دامپزشکی بریتانیا (British Veterinary Association () تاکید کرد که اطلاعاتی از اثرات رعایت برنامه بلندمدت گیاهخواری بر سلامت سگ در دست نیست، و باید تحقیقات بیشتری انجام گیرد و داوری علمی شود.

جاستین شاتن ،مدیر این انجمن، گفت: «تحقیقات زیادی در زمینه برنامه غذایی گیاهخواری برای سگ در دست انجام است و محققان زیادی به این موضوع علاقه‌مندند. این مقاله نیز یکی دیگر از شواهد حاکی از فواید این برنامه است.»

«البته داده‌های قابل اتکایی در دست نیست که حاکی از پیامدهای رعایت برنامه غذایی گیاهخواری بر سلامت تعداد زیادی سگ در طول سال‌ها باشد. به همین دلیل منتظریم تحقیقات بیشتری در این مورد منتشر شود که آیا استفاده از منابع پروتئینی غیرحیوانی می‌تواند نیازهای غذایی سگ را در درازمدت برطرف کند، یا نه.»

«هرچند ما توصیه نمی‌کنیم، از لحاظ نظری برنامه غذایی سگ می‌تواند گیاهخواری باشد، اما صاحبان سگ باید برای پرهیز از کمبود مواد مغذی در برنامه غذایی حیوان خود و بیماری‌های مرتبط با آن، با متخصص دامپزشکی مشورت کنند، زیرا اشتباه کردن در تنظیم مواد مغذی در برنامه غذایی بسیار محتمل‌تر و ساده‌تر است از تنظیم برنامه درست. سگی که برنامه غذایی گیاهخواری دارد، ممکن است نیاز به مکمل مصنوعی نیز داشته باشد.»

«توصیه ما به صاحبان حیوانات خانگی که می‌خواهند برنامه‌های غذایی جایگزین را برای سگ‌ خود بیازمایند، این است که اول با دامپزشک‌ مشورت کنند، زیرا هرگونه تغییر در برنامه غذایی سگ باید با مشورت دامپزشکی باشد که بر دانش تغذیه احاطه کامل داشته باشد.»

در این مطالعه همچنین آمده  است:«فارغ از جزئیات غذایی که مصرف می‌شود، ترکیب برنامه غذایی باید همواره از لحاظ ارزش غذایی کامل و متوازن باشد، وگرنه ممکن است سرانجام بر سلامت حیوان اثرات بدی بگذارد.»