در بحبوحه تنش‌ها با چین، تسای اینگ‌ون، رئیس‌ جمهوری تایوان، از آن کشور خواست که «ماجراجویی نظامی» خود را مهار کند و گفت که درگیری راه‌حل نیست.

خانم تسای در پیامی که روز جمعه در شب سال نو در فیسبوک منتشر شد، گفت: «باید به مقامات پکن یادآوری کنیم که وضعیت را اشتباه ارزیابی نکنند و از گسترش داخلی «ماجراجویی نظامی» جلوگیری کنند.»

پس از جنگ داخلی در سال ۱۹۴۹، تایوان از چین جدا شد. در حالی که تایوان خود را کشوری مستقل می‌داند، پکن هنوز آن را بخشی از قلمرو سرزمین اصلی چین می‌داند.

در ماه‌های اخیر، به دنبال افزایش سریع فعالیت نظامی چین در اطراف تایوان و وعده متعاقب جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده، برای کمک به تایپه در صورت حمله نظامی از سوی چین، تنش‌ها بین دو کشور افزایش یافته است.

 خانم تسای گفت: «[به میان کشیدن پای] ارتش قطعا گزینه‌ای برای حل اختلافات بین دو سوی تنگه نیست. درگیری‌های نظامی بر ثبات اقتصادی تاثیر می‌گذارد.»

به گزارش رویترز، او افزود که برای کاهش تنش‌ها در منطقه، هم تایپه و هم پکن باید «برای مراقبت از معیشت مردم و آرام کردن قلوب آن‌ها» تلاش کنند تا با هم راه‌حل‌های مسالمت‌آمیزی برای مشکلات بیابند.

پس از سخنرانی خانم تسای، چین تهدید به انجام «اقدامات قاطع» کرد و گفت که پیگیری استقلال، تایوان را به «شکافی عمیق» افکنده و «فاجعه‌ای عمیق» به بار آورده است.

ژو فنگلیان، سخنگوی دفتر امور تایوان در پکن، روز شنبه گفت: «ما حاضریم برای چشم‌انداز اتحاد مجدد، به روش مسالمت‌آمیز تلاش کنیم. اما اگر نیروهای جدایی‌طلب طرفدار «استقلال تایوان» به تحریک و زورگویی ادامه دهند، یا حتی از هر خط قرمزی عبور کنند، باید اقداماتی قاطع انجام دهیم.»

به گزارش خبرگزاری فرانسه، شی جین پینگ، رئیس‌ جمهوری چین در سخنرانی شب سال نو خود گفت: «اتحاد با سرزمین مادری آرزوی مردم در دو سوی تنگه تایوان است.»

این اظهارات تنها چند روز پس از آن بیان شد که وانگ‌یی، وزیر امور خارجه چین، تایوان را «آواره از خانه‌ای» خواند که در نهایت به «خانه» بازمی‌گردد و به دنبال اتحاد با آن است. او همچنین ایالات متحده و دیگر بازیگران بین‌المللی را مقصر تنش‌های اخیر با تایوان دانست، چرا که «آن استان» کوشیده است «برای استقلال به ایالات متحده تکیه کند.»

آقای وانگ در ۲۰ دسامبر گفته بود: «این اقدامات مخرب است که وضعیت موجود را تغییر داده، صلح را در تنگه تایوان تضعیف کرده، و اجماع جامعه بین‌المللی و هنجارهای اساسی روابط بین‌الملل را نقض کرده است.»