صرف‌نظر از اینکه به چه دلیلی می‌خواهید رنگ موهای خود را روشن‌تر کنید یا تیره‌تر یا رنگ آن را به‌کلی تغییر دهید، نکات مهمی وجود دارد که باید برای سلامت موها به آن توجه کرد.

رنگ مو به رنگدانه‌های فولیکول‌های مو گفته می‌شود: اوملانین و فئوملانین. به‌طورکلی، اگر ملانین بیشتری وجود داشته باشد، رنگ مو تیره‌تر است. اگر ملانین کمتری وجود داشته باشد، مو روشن‌تر می‌شود. مثلا موهای بور ناشی از مقادیر کمی اوملانین قهوه‌ای بدون اوملانین سیاه است.

اساس ژنتیکی کامل رنگ مو پیچیده است و به‌طور کامل شناخته‌ نشده است. خیلی از انسان‌ها از اینکه مدت زیادی از عمرشان را با یک رنگ مو سپری کنند حوصله‌شان سر می‌رود. برخی دیگر هم شاید بخواهند موی سفید و بالا رفتن سن را عقب بیندازند.

آیا شما هم عقیده دارید رنگ موی جدید شور تازه‌ای به زندگی می‌بخشد؟ آیا در اسرع وقت نیاز به رنگ کردن موی خود دارید؟ دلیل شما برای تغییر رنگ مویتان هرچه باشد، به خاطر داشته باشید که «محدودیت‌هایی» برای تعداد دفعاتی که می‌توانید موهای خود را رنگ کنید وجود دارد. زیاده‌روی در رنگ کردن موها می‌تواند موهای شما را به توده‌ای وزوزی تبدیل کند یا حتی باعث ریزش آن‌ها شود. البته مرز باریک بین رنگی دلپذیر و مویی آسیب‌دیده برای هر فرد متفاوت است.

رنگ مو را می‌توان با فرایندی شیمیایی تغییر داد. رنگ مو به دو گروه «دائمی» و «نیمه‌دائمی» طبقه‌بندی می‌شود.

رنگ مو دائمی به این معنی است که ساختار مو از نظر شیمیایی تغییر کرده است تا زمانی که درنهایت از بین برود. این بدان معنا نیست که رنگ مصنوعی برای همیشه باقی می‌ماند. در طی زمان، رنگ طبیعی حذف می‌شود، یک یا چند سایه و رنگ مصنوعی به‌جای آن قرار می‌گیرد. تمام رنگ‌دانه‌ها از کوتیکول شسته می‌شوند. رنگ طبیعی بسیار طولانی‌تر باقی می‌ماند و مصنوعی به‌سرعت محو می‌شود.

رنگ موی دائمی بیشترین انعطاف را دارد زیرا می‌تواند موها را روشن یا تیره‌تر کند اما نکات منفی نیز وجود دارد. نگهداری مداوم ماهانه یا شش‌هفته‌ای (رنگ کردن ریشه موها) برای تطبیق موهای جدید روییده با بقیه موها و رفع کم‌رنگ شدن آن ضروری است. رنگ دائمی یک رنگ صاف و یکنواخت را در کل سر ایجاد می‌کند که می‌تواند غیرطبیعی به نظر برسد، چون سایه و روشن موی طبیعی را ندارد.

رنگ نیمه دائمی در طی یک دوره زمانی شسته می‌شود - معمولا چهار تا شش هفته، بنابراین رشد مجدد ریشه کمتر قابل توجه است؛ اما مشکلی که دارد این است که موهای خاکستری و سفید به‌اندازه بقیه سر رنگ نمی‌شوند. درواقع، برخی از موهای سفید به‌هیچ‌وجه رنگ را جذب نمی‌کنند. همچنین رنگ موی نیمه دائمی نمی‌تواند مو را روشن کند.

بین نوبت‌های رنگ کردن دائمی مو چقدر باید منتظر بمانید؟

رنگ دائمی سخت‌ترین گزینه‌ی رنگ کردن موها است. رنگ‌های دائمی مو که از ترکیب مواد شیمیایی مانند آمونیاک و پراکسید هیدروژن ساخته شده‌اند، کوتیکول (خارجی‌ترین بخش ساقه مو) مو را باز کرده و ساختار داخلی آن را برای همیشه تغییر می‌دهند.

بهتر است حداقل چند ماه تا استفاده‌ دوباره از رنگ دائمی صبر کرد تا از آسیب‌دیدگی بیشتر موها جلوگیری کرد و آن موقع هم تنها به رنگ ریشه‌ها اکتفا کنید.

همچنین شواهدی وجود دارد که اجزای خاصی از رنگ دائمی می‌تواند برای سلامتی شما مضر باشد. بسیاری از مواد شیمیایی مشکل‌ساز از فرمول‌های رنگ مو در دهه ۱۹۷۰ حذف شدند، اما تحقیقات تازه‌ای برای تعیین ایمنی مواد شیمیایی موجود رد رنگ مو انجام نشده است.

بین استفاده از رنگ موهای موقت چقدر باید منتظر بمانید؟

رنگ موهای موقت نسبت به رنگ‌های دائمی برای موهای شما بسیار کمتر آسیب‌زننده هستند و اگر تنوع‌طلب هستید نیز می‌توانید خوشحال باشید چرا که این رنگ‌ها زیاد ماندگار نیستند. برخی از رنگ‌های پس از پنج بار شستشو و برخی دیگر پس از ۳۰ بار شستشو پاک خواهند شد.

اگرچه این رنگ موها بدون آمونیاک ساخته شده‌اند، اما ممکن است حاوی مقدار کمی پراکسید برای بلند کردن کوتیکول باشند تا رنگ‌دانه به مو بچسبند.

بسته به شرایط موهای خود باید بتوانید هر چند هفته تا ماهی یک‌بار یا پس از ۴ تا ۱۰ شستشو موها را با خیال راحت دوباره رنگ کنید؛ اما به یاد داشته باشید که حفظ اعتدال مهم است.