بنا بر گزارشی جدید، در سال ۲۰۲۰ رکورد به قتل رسیدن ۲۲۷ نفر در دفاع از محیط زیست و سرزمینشان ثبت شده است.

بر اساس گزارش سالانه گلوبال ویتنس، سازمانی حقوق بشری، در فاصله سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ هر هفته چهار محیط‌‌‌بان کشته شده‌اند.

به استناد گزارش یاد شده، گروه‌های بومی بیشترین خشونت‌‌ها و حملات را متحمل شده‌اند. بیش از یک سوم حملات مرگبار سال ۲۰۲۰ مردم بومی را هدف قرار داده است.

سال ۲۰۲۰ دومین سال متوالی است که قتل محیط‌‌بانان رکوردشکنی کرده است.

بدترین کشور از نظر قتل محیط‌بانان، کلمبیا بوده است که در سال ۲۰۲۰، تعداد ۶۵ محیط‌بان آنجا کشته شده‌اند. دومین و سومین کشورها از این نظر هم مکزیک و فیلیپین بود‌ه‌اند که در آ‌ن‌ها به ترتیب ۳۰ و ۲۹ محیط‌بان کشته شدند.

لیون دولس، فعال محیط‌ زیست و هماهنگ‌کننده ملی شبکه مردم کالیکاسان برای محیط‌ زیست فیلیپین، گفته است که همه‌گیری کووید-۱۹ به آتش خشونت‌ها علیه مردم بومی دامن زده است.

او به ایندیپندنت گفت: «تعطیلی سراسری در فیلیپین اساسا به مثابه سرکوب بود. وقتی اینجا همه‌گیری شروع شد، دولت یک حکومت نظامی اعمال کرد و بیشتر روی محدود کردن رفت‌وآمدها و آزادی شهروندان فیلیپینی تمرکز کرد که بر کار مدافعان محیط‌‌ زیست هم اثر گذاشت.»

او ادامه داد: «از تعطیلی و قرنطینه استفاده شد تا متفرق کردن مردم بومی که جلوی یک پروژه معدن‌ را گرفته بودند توجیه شود. کلا برای توجیه متفرق کردن معترضان در پایتخت و استان‌های دیگر از آن استفاده شد.»

بر اساس گزارش مذکور، حداقل ۳۰ درصد حملات ثبت شده در ارتباط با صنایع سوءاستفاده‌‌کننده نظیر چوب‌بری، معدن‌کاری و کشاورزی در مقیاس انبوه بوده است. چوب‌بری با ۲۳ قتل ارتباط داشته و بیش از صنایع دیگر بوده است.

تقریبا از هر چهار حمله، سه مورد در قاره آمریکا اتفاق افتاده است. در برزیل و پرو حدود سه چهارم حملات در جنگل‌های آمازون اتفاق افتاده است؛ منطقه‌ای که زیستگاه ۴۰ درصد از جنگل‌های گرمسیری زمین است و زیست‌بومی غنی از کربن دارد که در مبارزه با بحران آب‌وهوایی حیاتی است.

کریس مدن، از کنشگران ارشد گلوبال ویتنس، گفت: «این آمار و ارقام اخطار وحشتناک دیگری است که نشان می‌دهد مبارزه با بحران آب‌وهوایی بر برخی افراد فشار تحمل‌ناپذیری  وارد می‌آورد تا زندگی خود را برای نجات جنگل‌ها و رودها به خطربیندازند؛ زیست‌بوم‌هایی که برای مقابله با گرمایش جهانی ناپایدار ضروری‌اند. این روند باید متوقف شود.»

بیل مک‌کیبن، کنشگر محیط‌ زیست آمریکایی که مقدمه گزارش سالانه گلوبال ویتنس درباره قتل محیط‌‌‌بانان را نوشته است، می‌گوید: «شرکت‌ها باید پاسخگوتر باشند و وارد عمل شوند. در همین حال، بقیه ما هم باید متوجه باشیم مردمی که هر سال در دفاع از مناطق محلی خود کشته می‌شوند، در حال دفاع از سیاره مشترک همه ما و به ویژه تغییرات آب‌وهوایی بوده‌اند. اقدام‌هایی که باعث می‌شود جو زمین از کربن سرشار شود. کارهایی نظیر استخراج سوخت‌های فسیلی و جنگل‌زدایی کانون بسیاری از این قتل‌ها هستند.»

آقای دولس افزود که امیدوار است اقدام اساسی‌تر رهبران جهان پیش از نشست کوپ۲۶ را شاهد باشد؛ نشستی جهانی درباره تغییرات‌ آب‌وهوایی که قرار است در چند هفته آینده در گلاسکو برگزار شود.

او گفت: «ما در هر بحرانی که سیاره با آن مواجه‌ است، اولین و آخرین خط دفاعیم؛ چه همه‌گیری باشد، چه بیماری‌هایی که از حیوان به انسان منتقل می‌شوند و چه بحران آب‌وهوایی فعلی. در زمان باقیمانده تا نشست کوپ‌۲۶ به صدای کشورهای جنوب (نوعی دسته‌بندی جهانی در مقابل شمال) یا مدافعان محیط زیست فضای کافی داده نشده و دغدغه‌های اصلی ما، به ویژه درباره جنگل‌ها به دلیل جذب کربن، مورد توجه قرار نگرفته است.»

این گزارش همچنین نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۰ در قاره آفریقا ۱۸ محیط‌ بان به قتل رسیده‌اند؛ در حالی که که در سال پیش از آن، هفت محیط بان در این منطقه کشته شده بودند.

این گزارش اندکی بعد از گزارش ایندیپندنت درباره گروهی از جوانان کنشگر به رهبری الیزابت واتوتی، کنشگر محیط‌ زیست کنیایی منتشر شد که آن‌ها هم از رهبران جهان خواستند درباره قتل محیط‌بانان فورا واد عمل شوند.

خانم واتوتی گفته بود: «قتل هیچ کس به دلیل دفاع از طبیعت روا نیست. در هر صورت باید از ما محافظت شود.»