در حالی که هند با افزایش بروز بیماری‌های نادر بعد از کووید دست و پنجه نرم می‌کند، بیماری نادری که با نام بافت‌مردگی بی‌خونی یا مرگ بافت استخوانی شناخته می‌شود، در حال شیوع در میان مبتلایان کووید در آن کشور است.

مسئولان بیمارستان‌ها به ایندیپندنت گفتند تاکنون دست‌کم ۲۰ مورد از بافت‌مردگی بی‌خونی در بیمارستانی در هند در شهر بمبئی گزارش شده است و سه نفر دیگر هم در بیمارستانی در دهلی ثبت شده‌اند.

این بیماری در مبتلایان کووید، به استفاده از استروئید در درمان ارتباط دارد که همچنین پنداشته می‌شود که طی ماه‌های اخیر یکی از عوامل شیوع عفونت‌های قارچی مرگبار، نظیر قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس، نیز بوده است.

دکتر مایانک ویجایوارگیا، جراح تعویض مفاصل در بیمارستان هندوجا، که در آن ۱۷ مورد ابتلا به این بیماری طی موج دوم شیوع کووید و سه مورد دیگر در سال گذشته ثبت شده است، گفت موارد بیشتر بافت‌مردگی بی‌خونی احتمالا طی چند ماه آینده پیدا شود، چون بعد از ابتلای بیمار به کووید، «زمانی طولانی» طول می‌کشد تا این بیماری تازه بروز کند.

دکتر ویجاوارگیا به ایندیپندنت گفت: «بافت‌مردگی بی‌خونی وضعیتی است که طی آن خون دیگر به استخوان‌ها نمی‌رسد و از آنجا که جریان خون متوقف شده است، بافت استخوانی می‌میرد.»

او گفت، بر فرض اگر مفصل ران که وزن ما را هنگام ایستادن یا قدم زدن حمل می‌کند، با ابتلا به بافت‌مردگی بی‌خونی به خطر افتد، آنگاه از نظر ساختاری ضعیف می‌شود و دیگر نمی‌تواند وزن شخص را تحمل کند و دردناک می‌شود.

دکتر سانجای آگاروالا، رئیس ارتوپدی و دردشناسی بیمارستان هندوجا، اخیرا پژوهش خود و دکتر ویجاوارگیادر را در «بریتیش مدیکال ژورنال» منتشر کردند و در آن بافت‌مردگی بی‌خونی را به کووید مرتبط دانشتند و جزئیاتی از سه مطالعه موردی خود ارائه دادند.

دکتر ویجاوارگیا گفت استفاده سابق از استروئید برای درمان، عاملی رایج در بین بیمارانی بود که به «بیماری استخوانی فلج‌کننده» دچار شده بودند. اما افزود که در هر حال، استفاده از استروئید همچنان در درمان کووید موثر است.

او افزود: «استروئید درمانی نجات‌بخش و در بسیاری موارد لازم است. همه بیمارانی که استروئید دریافت می‌کنند، به این بیماری مبتلا نمی‌شوند.»

ظهور بیماری جدید در میان بیماران کووید باعث هراس از مرگ‌ ناشی از بیماری‌های بعد از کووید شده است. ایالات هند اخیرا شاهد شیوع موارد ابتلا به قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس بوده‌اند و بنا به آخرین آمار دولت، بین ماه‌های آوریل تا مه در ۱۸ ایالت بیش از ۴۰ هزار مورد گزارش شده است.

این بیماری که بافت پوستی را می‌خورد، بیشتر در بیمارانی گزارش شده است که به دیابت مبتلا بوده‌اند یا سیستم ایمنی بسیار آسیب‌پذیری داشته‌اند. بنا به آمار دولتی در دهلی، تنها در پایتخت دست‌کم ۷۵۰ نفر هنوز به قارچ سیاه مبتلا هستند.

دکتر ویجاوارگیا گفت بافت‌مردگی بی‌خونی مرگ‌بار نیست، ولی می‌تواند «به گونه‌ای دردناک فلج‌کننده» باشد و بر استخوان‌ها و مفاصل بیمار تاثیر گذارد.

او افزود: «اگر این بیماری خوب درمان نشود، بیمار ممکن است در راه رفتن مشکل داشته باشد و در مراحل بعدی حتی ممکن است به جراحی نیاز پیدا کند. این بیماری قابل درمان است، ولی بیماران باید مراقب درد در ناحیه لگن و ران‌های خود باشند.»

او گفت، برعکس عفونت‌های قارچی، تاکنون درباره این بیماری هیچ گروه مشخصی پیدا نشده است که به‌ویژه نسبت به آن آسیب‌پذیر باشند. او همچنین گفت شاهد بوده‌اند که این بیماری استخوانی در بیمارانی که قبلا به کووید مبتلا شده‌اند، در مقایسه با افراد مبتلا به آن قبل از شیوع همه‌گیری، خیلی سریع‌تر پیشرفت می‌کند، چرا که قبل از همه‌گیری، بعد از دریافت استروئید یک تا دو سال طول می‌کشید تا این بیماری ایجاد شود.

در پژوهش مذکور، این پزشکان گفتند موارد ابتلا به بافت‌مردگی بی‌خونی در بیمارانی ۳۶، ۳۷ و ۳۹ ساله، و پس از حداقل ۵۰ روز از ابتلای آنان به کووید-۱۹ شناسایی شده است. تمام بیماران که خود نیز پزشک بودند، برای درمان ویروس کرونا استروئید داخل وریدی دریافت کردند و دو تن از آنان هیچ گونه سابقه درد مفصلی نداشتند.

او گفت، هر سه بیمار بعد از مداوا بهبود یافتند و اکنون به کار خود برگشته‌اند.

گرچه این پژوهش بر بررسی مطالعات موردی سه بیمار معطوف بوده است که سال گذشته در دسامبر به آن بیماری دچار شده بودند، ولی از آن زمان تاکنون موارد بیشتری هم شناسایی شده است.