ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس‌اکس، با به فضا فرستادن ده‌ها ماهواره استارلینک در دو سال گذشته، اکنون بیش از یک چهارم ماهواره‌های فعال چرخان در مدار زمین را کنترل می‌کند.

این هفته یک موشک فالکون ۹، در صورت شرایط مساعد آب‌وهوایی ، آخرین دسته از ۶۰ ماهواره استارلینک را از مرکز فضایی کندی ناسا در ایالت فلوریدا، به مدار زمین می‌برد و تعداد کل ماهواره‌های استارلینک در مدار زمین را به بیش از هزار ماهواره می‌رساند.

این ماموریت که استارلینک ۱۷ نام دارد، آخرین بخش از برنامه اسپیس اکس برای خلق مجموعه‌ای از ۴۰ هزار ماهواره است تا اینترنت پرسرعت را به زمین بتاباند.

آقای ماسک که در اوایل سال ۲۰۲۱ به ثروتمندترین مرد جهان مبدل شد و ثروتی بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار دارد، سال گذشته وقتی هنگام معرفی نسخه به روز شده شرایط استفاده از سرویس استارلینک، اظهار داشت که اسپیس‌اکس قوانین بین‌المللی را در مریخ به رسمیت نمی‌شناسد، جنجال آفرید.

تحلیل اطلاعات «سلسترک» که سرویس ردیابی ماهواره‌ها است، نشان می‌دهد در حال حاضر ۹۴۶ ماهواره استارلینک در مدار زمین می‌چرخند که ۲۷/۳ درصد تمام ماهواره‌های فعال در مدار زمین تا اول فوریه ۲۰۲۱ است.

با نرخ فعلی ارسال، این میزان می‌تواند تا زمانی در سال آینده، به حدود نیمی از ماهواره‌های فعال برسد و آلیستر آیزاکس، فیزیکدان و فضانورد سابق، اشاره کرده است که ارسال بیش از یک پنجم موشک‌های سراسر دنیا را نیز اکنون اسپیس‌اکس انجام می‌دهد.

ماموریت‌های استارلینک، بخش قابل‌توجهی از این آمار است و تعداد کمی از موشک‌ها برای بردن ماهواره سایر مشتریان این شرکت و همچنین انتقال بار و فضانورد به ایستگاه بین‌المللی فضایی، ارسال شده‌اند.

استارلینک یکی از چندین پروژه‌ای است که بنا دارند اینترنت پرسرعت را برای کاربران زمین فراهم آورند و پروژه «وان‌وب» که از حمایت مالی سافت‌بانک برخوردار است را می‌توان نزدیک‌ترین رقیب آن به شمار آورد.

وان‌وب در نظر دارد مجموعه‌ای از ۶۴۸ ماهواره را تا پایان ۲۰۲۲ به مدار زمین بفرستد و در نهایت این مجموعه را به حدود هفت هزار ماهواره برساند.

در نقطه مقابل، اسپیس‌اکس تاکنون اجازه ارسال ۱۲ هزار ماهواره به مدار پایینی زمین را دریافت کرده و امیدوار است مجموعه ۴۰ هزار ماهواره‌ای خود را در چند سال آینده بسازد. این موضوع تنها منوط به دریافت تایید از اتحادیه بین‌المللی ارتباطات مخابراتی، زیرمجموعه سازمان ملل، است.

آخرین نسخه ماهواره‌های این شرکت به لیزر مجهز هستند تا بتوانند امواج موردنیاز را به یکدیگر بفرستند، بدون این که به ساختاری روی زمین، برای ارسال آن امواج نیازی باشد.

شبکه فعلی استارلینک هم‌اینک نیز امکان فراهم آوردن اینترنت برای نقاط شمالی کره زمین را دارد و در حال حاضر نسخه آزمایشی سرویس خود را به مشتریانی در کانادا، ایالات‌متحده و بریتانیا ارائه داده است.

به گفته وب‌سایت این شرکت، ارسال آخرین ماهواره‌های اسپیس‌اکس و توسعه آن‌ها منجر به «پوشش تقریبا کامل مناطق مسکونی جهان در سال ۲۰۲۱ می‌شود.»

مشتریان سرویس اینترنت استارلینک، که سرعتی تا ۱۵۰ مگابایت بر ثانیه دارد، باید یک دیش ماهواره شخصی ۴۹۹ دلاری بخرند و آبونمان ماهیانه ۹۹ دلاری پرداخت کنند تا به این سرویس وصل شوند؛ البته انتظار می‌رود هزینه این سرویس با توسعه آن کاهش یابد.

آقای ماسک در ماه نوامبر گفت: «در حال حاضر، راه‌اندازی این سرویس حدود پنج دقیقه وقت می‌گیرد اما با ارتقای سرویس در آینده، این زمان احتمالا به سه دقیقه کاهش یابد. به هیچ دانش فنی نیازی نیست، تنها باید دیش را رو به آسمان باز گرفت و به آن وصل شد.»

ارسال اولین ماهواره‌های استارلینک، منجر به گزارش اشیای پرنده ناشناس شد، چرا که ترکیب قرار گرفتن این ماهواره‌ها در آسمان غیرعادی بود و برخی از فضاشناسان آن‌ها را به عنوان «زنجیره درازی از مرواریدها» توصیف کرده بودند.

امکان رویت این پروژه بلندپروازانه اینترنت فضایی در آسمان شب، باعث انتقاداتی از سوی صدها محقق فضا در ماه اوت شد که ادعا کردند این پروژه ممکن است «به شدت» بر پیشرفت‌های علمی «تاثیر» گذارد.

کارگروه مجموعه ماهواره‌ها (ست‌کان۱)، از آقای ماسک خواست تمهیداتی اتخاذ کند تا میزان دیده شدن این ماهواره‌ها را به میزان بسیار زیادی کم کند. از آن زمان، اسپیس‌اکس با رصدخانه‌های سراسر دنیا و سازمان‌های فضاشناسی همکاری می‌کند تا روش‌های مختلفی را برای مخفی کردن این ماهواره‌ها از دید رصدگران روی زمین به کار بندند.