پس از ماه‌ها نتایج عجیب قهرمانان غیر‌محتمل، مسابقه‌ای که در استادیوم لندن برگزار شد، نشان داد که لیگ برتر در حال اصلاح رویه‌ خود است.

این مسابقه روی کاغذ، مسابقه‌ای بین دو تیم مساوی از لحاظ قدرت به نظر می‌رسید که در رده‌‌های چهارم و پنجم جدول هستند. نتیجه‌ بازی تیم آسیب‌دیده‌ لیورپول در مقابل تیم بیش از اندازه موفق وستهام یونایتد به‌ هیچ عنوان این‌گونه نبود. تیم قهرمان، که در نیمه‌ اول سست بود، در نیمه دوم سرسختانه بازی کرد و به دومین پیروزی متوالی با نتیجه‌ ۳-۱ نائل شد.

این پیروزی عمدتا به دست محمد صلاح صورت گرفت؛ او بازی را در خط مقدم آغاز کرد و در ۱۱ دقیقه دو گل به تیم حریف زد. پس از شکست جاخالی ۹-ساعته بدون دسترسی به پشت دروازه، تعداد گل‌های او در این فصل به ۱۵ عدد رسید. جورجینیو وینالدوم سیصدمین حضور خود در لیگ برتر را با یک گل جشن گرفت و کریگ داوسون هم یک گل تسلی‌بخش برای تیم وستهام  زد.

صلاح اکنون ۹ گل در برابر تیم وستهام به ثمر رسانده که بیشترین تعداد گل در برابر یک تیم محسوب می‌شود. گل اول او مشخص بود که به نتیجه می‌رسد، اما گلی بهتر از گل دوم او از فضای سمت راست زمین به سمت گوشه بالا امکان‌پذیر نبود. این گل ثمره‌ نبوغ فردی در یکی از مهم‌ترین پاس‌های این فصل بود.

این پاس، از دو پاس مورب ۴۰-یاردی تشکیل شد: اولی از ترنت الکساندر-آرنولد به جردان شقیری، و دومی از شقیری به صلاح. از ابتدا تا انتهای بازی تنها چهار تماس بین این سه بازیکن برقرار شد، که دو تماس آخر شاهد ضربه‌ بازیکن مصری با پای راست به توپ در هوا و خارج کردن آن با قسمت بیرون پای چپش از روی لوکاس فابیانسکی بود. ساده اما در عین حال ویران‌کننده. مؤثر و زیبا. فعالیت تیم لیورپول در ۲۰۲۰/۲۰۲۱ به روش ۲۰۱۹/۲۰۲۰.

اهمیت این پیروزی در برابر یکی از تیم‌های برتر لیگ به اندازه‌ سه امتیازی که لیورپول را به مقام سوم، یعنی چهار امتیاز عقب‌تر از تیم صدرنشین منچسترسیتی، و بازیکنانی که آن را به این پیروزی رساندند می‌باشد. ستارگان فیفا از جلو به عقب کنار هم قرار گرفتند. با دریافت خبر افزوده شدن نام سادیو مانه به لیست طولانی مصدومان، تعدادشان در قسمت بالا از حد معمول بیشتر شد. امیدواریم این مصدومیت ماهیچه‌ای جزئی تنها مانع شرکت او در این مسابقه باشد.

همین پنج‌شنبه‌ پیش بود که مانه به پیروزی مقابل تیم اسپرز کمک کرد: پیروزی ۳-۱ که به عنوان اولین بُرد از میان شش بازی و شکست رکورد چهار بازی بدون گل اهمیت داشت. در نبود او، جوئل ماتیپ که آسیب در ناحیه‌ی مچ پا او را از شرکت در نیمه‌ دوم آن دیدار و کل این مسابقه محروم کرد، و روبرتو فیرمینو که بازی را از روی نیمکت آغاز کرد، دستیابی به نیروی محرکه‌ لازم برای رسیدن به پیروزی چندان قطعی به نظر نمی‌رسید.

دلیلش تنها بازی مجدد در مقابل تیم وستهام، تیمی با ویژگی‌های برتر و چهار پیروزی برای اثبات آن‌ها نبود. بلکه به این خاطر بود که نقاط ضعف تیم لیورپول، نقاط قوت تیم میزبان بودند.

دیووک اوریگی و جردان شقیری، بازیکنانی به مراتب ضعیف‌تر از محمد صلاح، نتوانستند بازیکن چهارم و سرسخت قسمت عقب را از موقعیت دور کنند. نات فیلیپس، همراه با جوردن هندرسون در مرکز دفاعی زمین، آنقدر کنار آنتونیو وقت گذراندند که ممکن است به طور رسمی در زمره‌ اعضای پشتیبانی قرار بگیرند.

در نیمه اول و محتاطانه‌ بازی که احتمالاً توسط میزبانان به حاشیه کشیده شد، توپ کمتر دیده شد و چندین موقعیت ارزشمند به وجود آمد. یک حرکت از راست به چپ در دقیقه ۲۴ موجب چرخش تیم لیورپول به جهات مختلف شد و سرانجام اندی رابرتسون مجبور شد برای تغییر مسیر بازی وارد عمل شود. هرچند موقعیت نسبتاً مشخص او پس از انحراف‌ها، ضربه‌ توماس سوچک را بی‌اثر کرد.

با حرکت لیورپول به سوی مسیر هوایی ورای خط آخر، محمد صلاح از پشت سر شروع به دویدن کرد. تیاگو آلکانتارا سعی کرد مسیر بهتری پیدا کند، اما موفق نشد. اما در دقیقه ۴۵ توپ را با موفقیت پاس داد. در سمت چپ، چند جاخالی از داخل زاویه‌ای برای یک پاس معکوس به وجود آوردند که به زیبایی از فضای بین آخرین بازیکن و دروازه‌بان رد شد. ضربه‌ آخر اوریگی در سمت دیگر و نزدیک دروازه فرود آمد.

تیم لیورپول پیش از سوت نیمه اول بازی داشت کمی قدرت ‌گرفت، اما در نیمه‌ی دوم بدون شک با کمک راهنمایی‌های یورگن کلوپ به طور کامل قوت گرفت. آنها با تغییراتی بزرگ و حمله‌های حساب‌شده‌تر توانستند در دقیقه ۲۳ از نیمه دوم مسابقه جلو بزنند.

شاید بتوانیم آن فرصت را به ۱۲ دقیقه محدود کنیم. زیرا ۱۲ دقیقه بعد از ورود کورتیس جونز به بازی بود که تیم لیورپول دو گل اول را زد. نقش او در به ثمر رساندن این گل ۳۴ ثانیه پس از ورودش به زمین انجام پذیرفت.

جیمز میلنر، هافبک، که روز شنبه ۲۰ ساله شد، در دقیقه ۵۶ وارد یک سوم نهایی شد و از تیم وستهام جلو زد. ابتدا توپ را به الکساندر-آرنولد پاس داد، سپس دوید تا آن را پس بگیرد که صلاح ظاهر شد و بقیه‌ی کار‌ها را او انجام داد.

همه‌ی این‌ها تنها چند لحظه پس از فرصت آنتونیو برای دستیابی به توپ اتفاق افتاد. او از لبه‌ی زمین و از کنار جرود باون وارد شد. ضربه‌ی بزرگی بود، اما مشخص بود که آشکار می‌شود.

تیم وستهام نتوانست به گل دوم واکنش نشان بدهد، با این‌که از گوشه‌ی زمین آن‌ها بیرون آمده بود. یک موقعیت ضربه سر برای الکساندر-آرنولد به وجود آمد؛ سه هم تیمی‌اش برای گل زدن با سرعت دویدند. شقیری با یک ضربه را از سمت چپ بیرون انداخته شد، امری که ضربه‌ی اول او را بی‌اثر جلوه داد. اما وقتی به صلاح رسید، با یک حرکت عالی،‌ درست پیش از پایان مساوی بازی، مقابل چشمان آبی داور گل زده شد.

خیلی زود نوبت بازیکنان تعویضی شد که وارد زمین شوند. فیرمینو، به جای شقیری با الکس آکسلید-چمبرلین بازی کرد. بازیکن برزیلی با ضربه بین پای اوریگی غافلگیر شد. ضربه با کنار پا از وینالدوم حرفه‌ای بود.

بدون شک در مورد گل آزاد و متاخر داوسون که سه دقیقه پیش از پایان بازی وارد دروازه شد، ادعا‌هایی مطرح خواهد شد که درخشش نتیجه بازی را از بین خواهد برد. اما این گامی دیگر به سوی استانداردهای بالا و معمول مدافعان قهرمان بود. این دومین یادآوری در چهار روز گذشته است که نشان می‌دهد تیم لیورپول بدون مبارزه از قهرمانی دست نمی‌کشد.