قهرمان ۱۵ مسابقه عمده گلف جهان، آقای «تایگر وُودز» پس از آنکه به حد نصاب مورد نیاز برای ادامه رقابت دست نیافت، با حالتی محزون و دلسرد اذعان داشت که «فقط می‌خواهم به خانه برگردم و از همه این هیاهوها و تنش‌ها برای مدتی دور شوم».
این قهرمان ۴۳ ساله، اولین مرحله این دوره رقابت را در حالی که با کمردرد شدید آغاز کرده بود و به رتبه هفتم بالاتر از استاندارد زمین بازی (بدترین عملکرد او در ۱۷ سال گذشته) نزول کرد، توانست خود را به یک امتیاز بالای استاندارد ارتقا دهد، اما برای رهنمون شدن او به مرحله بعد، کافی نبود.
این اولین حضور رقابتی آقای «وودز» پس برنده شدن معجزه‌آسای او در رقابت‌های آزاد ماه گذشته آمریکا به حساب می‌آمد، و اعتراف کرد که شاید با آمادگی مورد نیاز در رقابت آزاد بریتانیا ظاهر نشده باشد. در حالی که تماشاچیان با تشویق جانانه‌ای در حوالی هجدهمین حفره او را بدرقه می‌کردند، او خود بر این باور بود که گویا باید مدتی از این ورزش کناره بگیرد و «باتری خود را دوباره شارژ کند». او افزود: «من باید مدتی به استراحت بپردازم. سفری طولانی به تایلند داشتم و بعد از آن، آماده شدن برای این رقابت‌ها مرا کم‌انرژی کرده است. تعدد سفرها و گذران زمان زیادی در پرواز، جابه‌جا شدن بیش از حد، از این هتل به آن هتل شدن، همگی دست به دست هم دادند تا خستگی مفرطی بر من مستولی شود. نیاز دارم به منزل برگردم». وی خاطر نشان کرد که «از هر چیز دیگری ناامید کننده‌تر است؛ زیرا این یک قهرمانی بزرگ است و من عاشق بازی در این رقابت‌ها هستم. من عاشق فضای این مسابقات هستم. من حتی تنش‌های بازی را در این رقابت‌های بزرگ دوست دارم. متاسفانه، من فقط فرصت بردن در یکی از آنها را یافتم، اما در سه مورد دیگر عملکرد قابل تعریفی نداشتم».
آقای «وودز» بر این امر تأکید کرد که رکود اخیر او با آنچه در فاصله سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ تجربه کرده است، اصلا برابری نمی‌کند. او عملکرد ضعیف خود در طی آن دو سال را «نزولی‌ترین موقعیت کار حرفه‌ای» خود قلمداد کرد. اما او این نکته را پذیرفته است که بدنش قادر به تحمل فشارهای متمادی این ورزش که مسابقاتی متوالی و پی‌در‌پی دارد، نیست. او گفت، می‌داند که از این پس، موفقیت‌هایش مقطعی، جهشی، و پراکنده خواهد بود.
این قهرمان با سابقه در ادامه گفت‌وگوی مطبوعاتی خود یادآور شد: «یکی از دشوارترین مسایلی که با بالارفتن سن باید پذیرفت، این است که نمی‌توان مانند آنچه در ۲۳ سالگی بودید، بمانید. همه چیز فرق می‌کند. فراز و نشیب‌های بسیاری را تجربه خواهم کرد. مواقعی خواهد رسید که خیلی پرشور باشم و در مسابقه‌ای برنده شوم. اما شوربختانه مواقعی هم خواهد بود که نتوانم به موفقیت دست یابم. باید پذیرفت که بدن من مانند ۲۰ سال پیش نیست. آن‌وقت‌ها بدن دیگری داشتم و توان و تحرکم تثبیت بیشتری داشت».
با این حال، وی اطمینان داد که در ماه‌های آتی، برای بازی در رقابت‌های حذفی «جام فدرال اکسپرس»، به مکانی باز خواهد گشت که او پس از ۵ سال توانسته بود برای نخستین بار قهرمانی را از آنِ خود کند و با تشویق بی‌بدیل و تکرار نشدنی هواداران، طول زمین را برای دریافت جایزه قهرمانی بپیماید.
در پایان سخنان خود، آقای وودز اضافه کرد: «ما مسابقات حذفی را در پیش رو داریم و هر چیزی در آنجا می‌تواند رخ دهد. سال گذشته نزدیک بود که عنوان قهرمانی را در آنجا از رقیبم بِرُبایم. بنابراین، برای این رویدادها آماده باشید و پس از آن، به یک دور استراحت دیگر بپردازیم».
© The Independent
