اوپن ۲۰۱۹: هیجان تایگر وودز برای یک پیروزی دیگر

هیچ کس جرات ندارد بگوید تایگر وودز آماده نیست. اما این حس همچنان پا برجاست که قهرمانی او در مسابقات اوپن به جای اتکا بر تمرینات سخت و فشرده که تایگر با آنها شناخته می‌شود، بر استعداد ذاتی او  اتکا دارد.

قهرمان پانزده دوره‌ای مسابقات بزرگ گلف، این هفته وارد زمین گلف سلطنتی و شکوهمند پورت راش می‌شود. وی از زمان پیروزی شگفت انگیز خود در ماه آوریل در آگوستا فقط سه بار در تورنومنت‌ها شرکت کرده و گفته است برای بازی در زمین‌ گلف سخت و پر از عوارض طبیعی در پورت راش تمرینات کافی انجام نداده است. درهمین‌حال مشکل می‌شد نگاه رضایت بخش او را، همانطور که از شیشه‌های اتاق کنفرانس خبری به بیرون خیره شده بود، درک نکرد.

بهترین کیفیت وودز در دوران اوج خود، در هر دو زمینه فیزیکی و روحی، نحوه برگشت به روال عادی‌اش بود که در این زمینه مهارت استادانه‌ای داشت. اما هنگامی که پس از یک دوره طولانی آسیب دیدگی بازگشت حیرت انگیزی داشت، رفتار سردش با آسودگی خاطر و  لذت‌ و عشق و شور جوانی برای ورزش همراه شده بود. او تشنه پیروزی است.

حالا که خوب دقت می‌کنیم، پیروزی وودز در پایان مسابقات مسترز خیلی دقیق و به جا بود. شاید از طریق به دست آوردن نتیجه مناسب می‌توانست بخشی از آن اشتیاق به پیروزی را رها کند. شاید اظهار نظر و اصرار پیشین او که گلف برایش دارای اولویت در زندگی نیست به یک مسئله واقعی و احساسی تبدیل شده بود. وقتی از وی سوال شد که آیا گلف همچنان مهمترین مسئله زندگی اوست، از جا پرید و همین موضع را تکرار کرد و گفت:« خیر، گلف هرگز اولویت زندگی من نبوده است، گلف بخشی از زندگی من بوده است، چیزی که تقریباً در تمام عمرم انجام داده‌ام، اما هرگز مهمترین مسئله در زندگی من نبوده است. بزرگترین تغییر برای من این است که خیلی هیجان انگیز است که دوباره برگشتم و برای قهرمانی گلف بازی می‌کنم. فکر نمی‌کردم که بتوانم دوباره بازی کنم و بعد آنقدر به مسابقات قهرمانی بزرگ نزدیک بشوم.»

او گفت: «برنده شدن در یکی از آنها کار بسیار ویژه‌ای برای من بود. مثل دیدن فرزندانم در آگوستا. آنها سال گذشته فرصت این را داشتند تا قهرمانی اوپن را پس از اینکه پدرشان پیش افتاده بود و بعد چند تا اشتباه کرد را تجربه کنند. اینبار باید ببینند که من یک مسابقه قهرمانی مهم را می‌برم. برای ما به عنوان خانواده خیلی خاص بود. مادرم هم بود. آن موقع ۹۷ سالش بود، و پدرم هم بود، و فرزندانم هم آنجا بودند. هفته‌ای بسیار احساسی بود و من دوباره آنرا زندگی می‌کنم. باورش سخت است که من از عهده آن بر آمدم و در آخر در یک تورنمنت پیروز شدم.»

حتی پس از رقابت در چند مسابقه مهم، پیش از پیروزی در آگوستا، تایگر وودز همچنان در یک نوع شادی مطلق از اینکه می‌تواند دوباره بازی کند، به سر می‌برد. لذتی که برای او مفید است و به منافع‌اش تداوم می‌بخشد. به‌رغم ورود به این مسابقه اپن با آمادگی کم، (خودش در روز سه شنبه اظهار کرد که هنوز احساس می‌کند در زمین گلف کمی دست و پایش بسته است) این امر می‌تواند مضحک به نظر برسد که به او گفته شود که نمی‌تواند در یک چالش واقعی در پورت راش پیروز شود.

واقعیت این است که در این مسابقه اوپن هر کسی می‌تواند پیروز شود. همانگونه که بروکس کوپکا گفته است‌، هیچ لیست منتخبی از اسامی وجود ندارد که بتوانند این مسابقه مهم را ببرند. وجود مسیرهای آبی در زمین پورت راش، که یک جریان آب سبک در آن برقرار است، امتیاز کوچکی برای بازیکنان با سابقه‌ای است‌ که به اوپن آمریکا و پی جی اِی آمریکا علاقه دارند. این تورنومنت مرهون آب و هوای مناسب و مناظر زیبای هنرمندانه‌ای است که بر خود مسابقات غلبه کرده است. به همین دلیل است که در بین تمام چهار مسابقه اصلی و بزرگ، تایگر وودز بر این باور است که این مسابقه اوپن بهترین فرصت را برای پیروزی مجدد به وی فراهم کرده است.